هفته نامه آیینه یزد

سخنی با ریاست شورای آموزش‌وپرورش استان

محمد علی وزیری: آموزش‌وپرورش استان یزد از لحاظ کمی و کیفی برازنده‌ترین آموزش‌وپرورش ایران و در گزارش‌ها و رتبه‌بندی‌های کشوری صدرنشین استان‌ها بوده است دارالعباده و دارالعلم معلمانی سختکوش دانا و متدین و متخصص با شم سیاسی بالا دارد که صبورانه می‌کوشند استان یزد دانش‌آموزانی کوشا درسخوان و آراسته به حله ادب و دین با خانواده‌هایی که تمام قد حامی مدرسه‌اند و در حد وسع داشته‌هایشان را در طبق اخلاص می‌گذارند و نقش بسیار مهمی در کسب این جایگاه دارند با گروه مدیران صف و ستاد از مدرسه تا اداره کل با اتکال به خدا تمام هم خود را برای خدمت به مثلث طلایی خانه و مدرسه و دانش‌آموز می‌گذارند اما یکی از این اضلاع روزگاری سخت و در حال فقر بیشتر و کهنه شدن پیش‌ می‌باشد و بارهای اضافی زانوانش را می‌لرزاند. نیروی انسانی با تعطیلی مراکز تربیت معلم و دبیر لطمه دید و بی‌توجهی به شان و معاششان و گم شدن آنها در میان دغدغه‌ها و نگاه‌های اقتصادی بر مبنای هزینه و صرفه رنگ می‌بازند و از نقش الگویی درجه اول تنزلشان داده و به جای آن همه شور و نشاط تخم یاس کاشتند. طرح‌های مسکنی با هدف سیاسی و یارگیری به جامعه معلم، نیروهایی تزریق کردند که برای معلم بودن تربیت نشده‌اند و گاه از بد حادثه این کسوت را به عاریت پوشیده‌اند. مدارس و تجهیزات در پی قطع بیش از یک دهه سرانه و کاهش شدید تخصیص بودجه عمرانی درحال فرسوده شدن کهنگی و در معرض خطر جدی قرار داده شده و هر روز باید در انتظار حادثه‌ای تلخ باشیم. مدارس از تجهیزات به روز آزمایشگاه سمعی و بصری الکترونیکی و هوشمند بازمانده‌اند. اولیا کم‌کم در مضایق مالی از سبد فرهنگی و درسی می‌کاهند و حتی به خورش و پوششان کمتر می‌توانند رسیدگی کنند. در این میان دگرگونی فرهنگی و دور شدن از پرورش و تربیت و آموزش دلپذیر و شاداب و عمیق و محتوایی و پرورش اثربخش و اخلاقی و آراستگی به آداب و سنن ملی و دینی و ساخته شدن مردان و زنان با مهارت برای زندگی دور می‌شود. برعکس مراکز تست و آزمون با قدرت مالی و تبلیغاتی بالا است و رفته رفته فرمان هدایت را از مرجع رسمی و قانونی یعنی وزارت آموزش‌وپرورش می‌گیرد و برنامه مشاوران و پشتیبانان جای برنامه‌های آن می‌نشیند. آمار می‌گوید پدیده مهاجرت مهاجران داخلی و خارجی فشار را بر دوش آموزش‌وپرورش می‌آورد و کم‌کم به رقم ده درصد کل دانش‌آموزان نزدیک می‌شود. مهاجرانی که فرهنگ و کنش دگرگونه دارند مشکلاتی را اضافه می‌کنند. محتوا و دروس و شیوه سنجش و آموزش از سطح دانش و بینش دانش‌آموختگان کاسته و احساس عمومی این است که دانش‌آموزان بی‌سوادتر و بد رفتارتر شده‌اند. و اگر می‌بینیم باز این مشعل فروزان و چراغش روشن مانده تلاش و برنامه‌ریزی جمعی است که باعشق و ایمان معلمان و هدایت مدیران که با جان مایه گذاشتنه‌اند خیمه را سرپا نگه داشته و زانو زانو پیش رفته‌اند. اکنون با توجه به این تصویر آینده که رسم شده می‌طلبد استاندار محترم و رئیس شورای آموزش‌وپرورش وقت همتی مضاعف مصروف دارد تا امانت گرانسنگی که بدو سپرده شده شکوفا و سرپا نگه دارد و مبادا در چالش‌های صنعت و اقتصاد، فرهنگ کمرنگ جلوه کند زیرا تجربه می‌گوید نگاه استاندار به آموزش‌وپرورش و حمایت وی در پویایی یا ایستایی این معبد دانایی و اعتقاد و فرهنگ نقش مهمی ایفا می‌کند.