هفته نامه آیینه یزد

عذرخواهی معادیخواه از نقشش در پرونده امیر انتظام

حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه در حالی سخن از گذشته بر زبان آورد که از نقش، به زعم خودش، کوچک اما اشتباهش در این جریان اظهار پشیمانی و چندین بار عذرخواهی کرد و گفت: در دادگاه امیر انتظام سهم من محدود به یکی از خطاهای تاریخی خودم است که به عنوان شاهد در آن دادگاه صحبت کردم و امروز به یقین می‌گویم حضورم در دادگاه و سخنانم در رابطه با امیر انتظام اشتباه بود. لذا بعدا در عذرخواهی کتبی‌ای که از وی داشتم، درباره آن سخنان و اشتباه در قضاوت توضیح مختصری دادم. با این حال برخی از موضوعاتی که در خاطراتش ذکر شده، مورد مناقشه است. اگرچه در حال حاضر فرق چندانی نمی‌کند که عذرخواهی من با چه توضیحی همراه بوده است. وی افزود: اصل قضیه در رابطه با قضاوتم نسبت به امیر انتظام به شیفتگی به انقلاب برمی‌گردد و دفاع مستدلی که مهندس بازرگان در دادگاه ارائه داد، دفاعی که نشان داد ظلم فاحشی نسبت به امیر انتظام صورت گرفته بود. اما سخنانی که مهندس توسلی بیان کرد، ‌هر بخش آن موضوع مفصلی است که احتیاج به بررسی و گفت‌وگو دارد. اما برداشتم براساس تجربه‌ای که از چهار دهه پس از انقلاب کسب کرده‌ام، افتادن از چاله یک هیاهو به چاه هیاهوی دیگری است. به عبارتی یک روز همه به استثنای معدود افرادی مرحوم امیر انتظام را جاسوس و مستحق اعدام معرفی کردند و همه برای چنین مساله‌ای کف می‌زدند و روز دیگر ستایشگر بی‌قید و شرط وی می‌شوند. هر دو این حالت از نظر من هیاهوست، حال یک هیاهو به ضرر شخصی است و یکروز به نفعش. دبیر کل بنیاد تاریخ ادامه داد: براساس تجارب و مطالعات ناچیزی که دارم، یکی از علل ضعف مضاعف ما در تاریخ‌نگاری را چگونگی تاریخ مشروطه می‌دانم، یعنی در تاریخ مشروطه اتفاقی رخ داده که قلم تنها در دست هواداران سینه‌چاک مشروطه بوده است و یک گفتمان غالب شده و آن گفتمان ستایش است. کتاب‌هایی که تالیف شده همه طرفدار جدی و راضی مشروطه هستند و ضعف‌های مشروطه یا گفته نشده یا بسیار کمرنگ هستند.