انعکاس آیینه شماره 215
به یاد او که زود از دستش دادیم
. . . همه آمده بودند. نماینده محترم ولی فقیه و امام جمعه یزد، دانشگاهیان پیش کسوتان فرهنگ، مدیران کل، روحانیون، روزنامه نگاران، پزشکان، مهندسان، معلمان و دبیران، دانش آموزان، خانم هاو آقایان بسیاری از اقشار و طبقات مختلف، چهره های شاخص و مفاخر یزد خیلی بودند.مجلس شکوهی ویژه یافته بود و حق هم بود، باید چنین میشد. تکریم و بزرگداشت شخصیتی ممتاز بود از دسته مردان مرد، معلمی از تبار شایستگان و از آنان که تا هستند قدرشان را نمیشناسیم و چون از میان ما رفتند انگشت حسرت به دندان میگزیم.
سالن همایش مجتمع آموزشی حضرت مجتبی(ع) پر بود از مدعوین. ساعت7:30 بعد از ظهر روز پنج شنبه 12/12/89 بود. جلسه با شکوه خاصی آغاز شد. قرائت روح نواز آیات قران کریم با صوتی دلنشین که جانها را آرامش میداد و چه زیبا قرائت شد توسط جوانی که خوش میخواند و پس از آن سرود جمهوری اسلامی ایران و سن مزین شده بود به تصویر استاد و اشعار زیبایش و مجری کاردان و طنین آوای جاذبش. آری مجلس نکو داشت استاد احمدمدقق یزدی.آن معلم ممتازی که قلمش چون به نگارش در میآمد تاثیر گذار بود و سالهای فراوانی مجله وزین دانشگاه یزد را نشر داده بود و شعرش در قالب های غزل و قصیده و رباعی و دو بیتی مدیحهها و بهاریهها و مرثیهها سروده بود. زبان فصیح و گویایش در محافل و مجالس دیگران را به تحسین وادای احترام وا میداشت و با استخدام هر واژه دُر معنی میسفت و هر کلمه را در جای خود مینشاند تا شنونده حلاوتی دیگر یابد و اقناع شود.
گویندگان و سخنوران هر کدام از فضایل و مکارم اخلاقش گفتند و نیمه پنهان چهره آن ادیب فرزانه و انسان فرهیخته را آشکار کردند.
در ابتدای برنامه مدیر عامل مجتمع آموزشی حضرت مجتبی(ع) جناب آقای سلطان زاده آغاز سخن کرد و از دوستیها و صداقتها و صفای باطنش گفت و جوانمردی و فتوتش را ستود و نزدیک پنج سال عضویت و همراهی او را در هیات تحریریه هفته نامه آیینه یزد فرصتی مغتنم دانست و بر فقدانش اظهار تاسف کرد.
جناب آقای دکتر جلیل شاهی ریاست محترم سابق دانشگاه یزد از تواضع و فروتنی و مسوولیت پذیری او گفت و همتش را ارج نهاد.
جناب آقای دکتر نواب پور استاد دانشگاه، بزرگیها و بزرگواری هایش را یکایک بر شمرد و به زیبایی، آن پژوهشگر محقق را شناساند.
شاعر گرانقدر جناب آقای دکتر باقرزاده (بقا) از مشهد مقدس از سابقه آشنایی اش با استاد گفت و زبان گویای شعر چاشنی سخنانش در وصف استادبود. جناب آقای دکتر مرتاض آن دانشی مرد را به جدیت و پیگیری در کارها ستایش کرد و جناب آقای دکتر ولی شاهی از خاطرات دوران صباوت و مدرسه و دبیرستان و دانشگاه و لحظات تلخ و شیرین با استاد گفت و بسیار تاثیر گذار سخن راند و جناب استاد محمود الهام بخش قصیده ای غرا سروده بود با قافیه (ق) و بسیار فخیم و استوار و با صلابت خواند و بدین سان از چهره ای پرده برداری شد که قبلاً نمیشناختیم و غبار مهجوری از رخ دانشی مردی بر گرفته شد که پیش از رحلتش نمیدانستیم.
دریغا که روی در نقاب خاک کشید و این چرخ برمدار گذشته خویش همچنان میچرخد که قانونش این است و «رو پس نکرد هر که از این خاکدان گذشت» در طلیعه همایش، آقای رضا سلطان زاده مدیر عامل مجمتع آموزشی حضرت مجتبی (ع) اینگونه ایراد سخن کرد:
«به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد
با سلام و تشکر از اینکه دعوت مجموعه را پذیرفته اید و با سپاسگزاری از یکایک شما خانمها و آقایان به منظور شرکت در جلسه بزرگداشت شادروان استاد احمدمدقق یزدی اجازه میخواهد به استحضار سروران مکرم و معزز برساند:
عده ای از شاگردان استاد احمدمدقق یزدی با اعتقاد و ایمان به سخن گهربار مولای متقیان علی (ع) که میفرماید: «من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا» برای ادای وظیفه و تجلیل از معلم متعهد و دلسوزشان از پیشنهاد دهندگان و موافق برگزاری این مراسم بودند.
دوستداران فرهنگی و معلمان بر این امر صحه گذاشتند چون همکاری را از دست داده بودند که در طول سالیان دراز دوستدار و همگام و همراه و مدافع واقعی آنها بود.
دانشگاهیان، محققان و پژوهشگران بدین علت موافقت خود را برای تشکیل این مجمع دوستانه اعلام نمودند که در سوگ اندیشمندی توانا، پژوهشگری آگاه، ادیبی نکته سنج و نویسنده ای زبر دست نشسته بودند و میگفتند باید جلسه ای در شأن استاد برگزار گردد.
دوستان و آشنایان که به سختی فقدان و درگذشت دوست عزیزشان را باور میکردند خواهان برگزاری مجلس یاد بود و بزرگداشت بودند چون میدیدند دوستی باوفا و همنشینی صدیق و یاری خوش برخورد و مجلس آرا را از دست داده اند.
خانواده و فرزند زنده یاد احمدمدقق با از دست دادن پدری دلسوز، وظیفه شناس و خوش نام موافقت خود را با برگزاری این مراسم اعلام نمودند تا با یادآوری نکاتی ارزشمند از زندگی آن فقید سعید همکاران و دوستان و شاگردان آن شادروان نامش را زنده و یادش را گرامی بدارند.
همکاران آن مرحوم در هیات مدیره مجتمع آموزشی حضرت مجتبی(ع) و شرکت فرهنگیان به یاد ارائه طریقهای خردمندانه و کارشناسی شده آن زنده یاد در امور مختلف تعلیم و تربیت نوباوگان و دانش پژوهان این مجتمع آموزشی، همچنین در جهت پیشبرد و رونق امر خانه سازی و دیگر بخش های اقتصادی شرکت که با عضویت بیش از 4600 نفر سهامدار فرهنگی و اعضای خانواده آنان تاسیس گردیده است موافقت خود را برای برگزاری این مراسم اعلام نمودند.
اما این حقیر اعتراف میکنم نتوانستم آن گونه که شایسته و در خور مقام آن همکار، دوست باوفا، صادق و صمیمی باید باشد انجام وظیفه نمایم.
خاطرات فراوانی از رفاقت به معنای واقعی کلمه 3-32 ساله با شادروان احمد مدقق یزدی دارم که در حال حاضر مجال ذکر اندکی از آنها نیز فراهم نیست. باشد اگر توفیق یار بود در وقتی و مجالی دیگر به شرح آن بپردازم.
سروران مکرم و مدعوین با وفا، برگزار کنندگان این مجلس مجدداً به شما خیر مقدم عرض مینمایند و امیدوارند بتوانند در برابر لطف و مرحمتی که فرمودید با شرکت در جلساتی که به منظور شادی و خوشی و به دست آوردن موفقیت هایی که در زندگی نصیب شما و خانواده و اقوام محترمتان میگردد عرض ادب و احترام کنند.
در برابر مقام شامخ و روح بلند شهدای گلگون کفن سر تعظیم فرود میآوریم و به یاد همه درگذشتگان این جمع و با ارج نهادن به مقام شایسته شادروان استاد احمدمدقق یزدی و دیگر معلمان و پیشکسوتان که الفبای زندگی و تعلیم و تربیت را به ما آموختند و با آرزوی علو درجات از پیشگاه با عظمت پروردگار رحمان و غفور و برای شادی ارواح مطهر و مقدس آنان بر پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) درود میفرستیم، موفق و پیروز باشید.»
محمد خسروی