هفته نامه آیینه یزد

چه کسانی منتظر واقعی ظهور امام زمان ( عج) هستند؟

«بخش نخست»

معمولاً روزنامه و نشریه‌ای که در این مملکت به چاپ می‌رسد به مناسبت فرا رسیدن نیمه شعبان المعظم سالروز ولادت با سعادت حضرت قائم (عج) مطلبی یامقاله‌ای می‌نویسد یا با درج و نقل سخنی از علما و بزرگان حوزه پیرامون شخصیت آن بزرگوار نظر خوانندگان و مخاطبانش را جلب می‌نماید یا به یکی از مصادیق بیش از 60 آیه از آیات شریفه قرآن که عده‌ای از مفسران عالی مقام شیعه و سنی به ظهور امام موعود(عج) تطبیق داده‌اند اشاره می‌کند.
نگارنده در نظر دارد گوشه‌ای از آنچه در چند دهه اخیر همراه با عموم مردم شاهد آن بوده‌ایم بازگو و این پرسش را مطرح نماید: چه کسانی منتظر واقعی ظهور حضرت ولی عصر(عج) هستند؟
-کسی که انواع و اقسام میوه‌ها و غذاها را در سفره خود آماده می‌کند اما در گوشه و کنار کوچه و محله سکونت وی چه بسا افرادی یافت می‌شوند که برای سیر کردن یک وعده شکم خود به تکه نانی محتاج هستند و طبق اعلام بعضی از گویندگان و روحانیون در سیمای جمهوری اسلامی ایران زنانی هستند که برای رفع گرسنگی یا امرار معاش و گذران زندگی خود که در واقع ذلت و مردن تدریجی است به تن فروشی روی می‌آورند!!
- فردی که برای فرزند خود بهترین امکانات آموزشی را فراهم می‌کند با استفاده از وسایل نقلیه شخصی و یا دولتی آنان را به محل تحصیل می‌فرستد. بیش از حقوق ماهیانه یک کارگر در ماه پول تو جیبی به آنها می‌دهد میلیونها تومان به حساب سپرده عزیزان ذخیره می‌کند، معلمان سرخانه همراه با مربی کامپیوتر، شنا، اسب سواری و...... به تعلیم و تربیت آقازاده می‌پردازند، اما چه بسیار دانش آموزانی که از امکانات معمولی تحصیلی بی‌بهره‌اند و لباس و پوشش مناسبی ندارند که در فصل‌های مختلف خود را به مدرسه برسانند.
-کسی که انواع و اقسام لباس‌ها و وسایل زندگی برای پسر و دختر خود خریداری می‌کند اما در کوچه و محله شهرش ژنده‌پوشانی می‌بیند که با لباس‌های مندرس یا با دم پایی پاره در سر چهارراهها تکدی‌گری می‌کنند.
-انسانی که نه تنها خود و خانواده‌اش در باغ و ویلای چند صدمتری زندگی می‌کنند بلکه مالک و صاحب آپارتمان و خانه‌های ویلایی دیگر هم هست اما گاه مشاهده می‌شود وکیل مبرزی به ‌کار می‌گیرد تا از حق قانونی خود استفاده کند و با طرح شکایت در دادگاه حتی فرصتی چند ماهه به مستاجر خود نمی‌دهد تا به علت دیرکرد و عدم پرداخت اجاره به موقع هر چه زودتر اثاث و اسباب مستاجر بی‌خانمان را با چند سر عائله به کوچه و خیابان بریزد.
-شخصی که برنامه‌ریزی می‌کند نه تنها موقع مریضی بلکه چند ماه یک بار به کلینیک‌های داخل و خارج کشور مراجعه نماید که از خود و همسر و فرزندانش معاینات پزشکی به عمل آورند مبادا مرضی بر وجودشان عارض شده یا بشود، اما می‌بیند جلو بیمارستانها و درمانگاه‌های دولتی همهمه و غلغله است و چه بسیار نیازمندانی که امکان مراجعه به پزشکان عمومی هم ندارند و از دریافت و به دست آوردن ساده‌ترین دارو برای درمان بیماری خود و استفاد از حداقل امکانات بهداشتی بی‌بهره‌اند.
-حاج آقا و حاجیه خانمی که در عروسی دختر و پسرشان که برای تبرک و تیمن زندگی سعادتمندانه قبلاً پس از خطبه عقد خواندن آنان را روانه مکه معظمه، ‌مدینه منوره، یا سوریه یا عتبات عالیات نموده‌اند و اکنون هنگام بازگشت بادسته گل‌های فراوان و ستونی از ماشین‌های خانواده و فامیل و گاه عده‌ای از نان به نرخ روز خورها به استقبال آنان می‌روند. خانم و آقای فیلم برداری هم تا کمر از شیشه اتومبیل بیرون آمده و خود را انگار بین هوا و زمین معلق نموده که فیلم‌هایی با کیفیت مناسب به یادگار و ماندگار بماند.
بعد هم نه یک دست یا چند دست بلکه آنطور که بارها شنیده‌ایم دهها دست لباس، سرویس چینی، جواهرات و انواع و اقسام وسایل و یخچال و فریزر البته با مارک خارجی با عبور دادن همه این‌ها زیر قرآن مجید آن‌هم به گونه‌ای که در برابر دیدگان مردم و همسایگان به نمایش ‌گذاشته می‌شود.
در یکی از هتل‌ها و تالارها و رستوران‌ها آن‌هم نه برای هر نفر یک دست غذا بلکه با چندین نوع غذا که اکثریت ساکنان شهر حتی از اسم بردن غذاهای رنگارنگ عاجزند در یک شب دهها میلیون تومان هزینه می‌کنند اما می‌بینند یا می‌شنوند افراد آبرومندی چند دختر بزرگ را در خانه نگه داشته‌اند و چه بسا خواستگار هم می‌آید، و به بهانه‌هایی او را رد می‌کنند اما واقعیت این است که امکان خرید مختصر جهیزیه را ندارند.
- ثروتمندی که در پارکینگ محل سکونتش به تعداد افراد خانواده‌ ماشین و وسیله نقیله سواری پارک نموده تا آقا و خانم و فرزندان هر یک بتوانند بدون مزاحمت دیگران و با خیال راحت به محل کار یا به گردش و تفریح بروند اما هنگامی که وارد کوچه می‌شوند موتورسواری را می‌بینند که خود و همسر و 3 فرزندش سوار بر یک موتورسیکلت در حال عبور هستند و برای دیدار فامیل و یا فاتحه‌خوانی برمزار گذشتگانشان 5 نفری سوار بر یک موتور به مقصد می‌روند و مانع سرعت سرسام‌آور وی در خیابان هستند آنگاه اخم می‌کند و زیرلب می‌گوید:.....
روحانی و طلبه‌ای که هر روز و هفته از این مجلس به آن مجلس برای گذران زندگی خود و خانواده‌اش منبر می‌رود اما سرمایه‌دار و کارخانه‌داری در ییلاق و قشلاق از مداح و گوینده‌ای دعوت می‌کند که باید برای یک ساعت سخنرانی و وعظ و مداحی گاه تا بیش از یک میلیون تومان هزینه کند.
شگفت آنکه کسی هم علناً‌ و رسماً اعتراض نمی‌کند و نمی‌پرسد بر پایی اینگونه جلسات در چه حد توانسته است مردم آن منطقه و محل را بیش از گذشته هدایت کند در 30- 20 ساله اخیر آیا بررسی شده است که با برپایی جلساتی آنچنانی آمار جرم و جنایت کم تر شده؟
آیا بازار به سمت بیشتر اسلامی شدن گام برداشته و به آنچه که بزرگان دین در مکاسب برای ما تدوین نموده‌اند جامه عمل ‌پوشانده‌ایم؟ آیا فرزندانمان که به سن تکلیف می‌رسند آن طور که مورد انتظار است به تقلید از مرجع تقلید خود می‌پردازند؟
روزنامه‌نگاری که در جلسه‌ای در حضور مامور اجرایی دولت نشسته و می‌داند گزارش‌های ارائه شده از سوی وی صحیح نیست اما درد دل مردم را بازگو نمی‌کند، جرات اظهار نظر یا نوشتن و گفتن حقایق را ندارد خود سانسوری می‌کند و واقعیت‌ها را بازگو نمی‌نماید.
یا عالم و امام جماعتی که کار به خیر و شر جامعه ندارد، تدریس می‌کند نماز جماعت بر پا می‌دارد اما امر به معروف و نهی ازمنکر نمی‌کند آیا این عده و امثال آنان در ردیف منتظران واقعی ظهور آقا امام زمان(عج)‌ هستند؟ نویسنده در این مقاله قصد نقد کارهای دولت، حزب و گروه خاصی را ندارد تنها داستانی را در جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم روایت می‌کند.
گذشته از آنچه درباره کارگزاران دولت موقت اولین رییس‌جمهور و عدم کفایت سیاسی و فرار وی گفته می‌شود روسای جمهور دوران 16 ساله، نخست وزیر دوران 8 ساله دفاع مقدس، روسای مجلس شورای اسلامی در چند دوره تعدادی از وزراء، نمایندگان مقامات اجرایی، فعالان سیاسی یا متهم به انواع خلاف‌ها و کارهای غیرقانونی هستند یا در زندان نگهداری می‌شوند عده‌ای هم با لطایف الحیل از مملکت خارج شده و یا فرار کرده‌اند اخیراً ‌نیز عده‌ای با اتهاماتی موسوم به جریان انحرافی روبرو هستند تنی چند از سمت خود برکنار و یا زندانی شده‌اند بارها اعلام گردیده لیست اسامی مفسدان اقتصادی و سوء استفاده کنندگان مالی موجود است.
 آیا در این جامعه در دو سه دهه اخیر در جهت اصلاح طلبی به معنای آنچه که در اخبار و احادیث مربوط به آخرالزمان بدان اشاره شده گام برداشته‌اند که عملکرد آنان نشانگر این معنی باشد که عموماً از منتظران واقعی هستند؟ یا تا رسیدن به نقطه مطلوب زیاد فاصله داریم؟
جامعه‌ای که در زندان‌های آن بیش از 3 برابر ظرفیت و امکانات رفاهی موجود زندانی وجود دارد، میلیون‌ها معتاد در آن به سرمی‌برند، هزاران نفر زن خیابانی فقط در تهران هستند، میلیون‌ها نفر در فقر زندگی می‌کنند. 125000 نفر در سال 1389 دست به سرقت زده‌اند. بعضی بیماران را درکنار جاده رها می‌کنند و 14 بیمارستان از پذیرش یک مجروح 20ساله خودداری می‌نمایند.
فجایع، جنایت‌ها، قتل‌ها، دزدی‌ها، تجاوزها، گروگان‌گیری‌ها، آدم ربایی‌ها و ناهنجاری‌ها که بعضاً در گوشه و کنار این مرز و بوم اتفاق می‌افتد سبب نگرانی هر انسان منصف با هر دین و مذهب و مسلک می‌شود آیا این جامعه به سوی ظهور نزدیک می‌شود؟
حجت الاسلام والمسلمین دکترحسن روحانی قبل از انقلاب هم به یزد می‌آمد و منبر می‌رفت در سفری که در اوائل پیروزی انقلاب به یزد داشت برای ملاقات آیت ا.. شهیدصدوقی به منزل ایشان آمد و در همان هنگام زنی (از گروه مجاهدین) که برای تبلیغ و سخنرانی به شهرها سفر می‌کرد به یزد آمده بود بنا به دستور حضرت آیت ا... صدوقی، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی و چند نفر از جمله نویسنده این سطور به دیدن آن زن‌ رفتیم. تمام مطالب رد و بدل شده در آن جلسه را دقیقاً به یاد ندارم اما بحث اصلی پیرامون خواست امام (ره)، مردم، تشکیل حکومت اسلامی بر پایه دستورات عالیه اسلام و الگوگیری از حکومت مولای متقیان بود و این که یزد جایی برای حضور و تبلیغ جریان التقاطی‌ نمی‌باشد. به ذهن حقیر و دیگر حاضران در آن جلسه‌ی گفتگو و مناظره خطور نمی‌کرد که 32 سال بعد حسن روحانی در مراسم هفتم فقیدسعید حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی صدوقی در یزد منبر برود و در بین مطالب و سخنان خود از جن‌گیری و رمالی و دعانویسی و ریاضت بعضی از دولتمردان یا منسوبان و وابستگان آنها بگوید و از سی‌دی‌ ظهور و شبیه‌سازی‌هایی که عده‌ای به عمل آورده‌اند و با سوء استفاده از بیت‌المال در جهت منافع و خواسته‌های خود اقدام کرده‌اند انتقاد و داستانی تعریف کند که دل هر معتقد به جمهوری اسلامی را به درد می‌آورد.
آن گاه که اظهار داشت عده‌ای نشسته بودند تا پیرامون موضوعی بحث و بررسی کنند، اداره کننده جلسه جهت صندلی خود را تغییر می‌دهد و رو به دیوار و پشت به حاضران روی صندلی می‌نشیند و بعد از مدت کمی صورت خود را بر‌می‌گرداند و خطاب به حاضران می‌گوید: نظر«آقا» این است یا اینکه باید این گونه عمل شود!!
در شماره آینده با بیان آیات و روایاتی صفات منتظران ظهور درج و از وجود تقوی پیشگان و مومنانی که حضورشان در میان مردم سبب خیر و برکت خواهد بود مواردی مطرح می‌گردد.

مدیر مسئول