انعکاس آیینه شماره 233
چه کسانی منتظر واقعی ظهور امام زمان ( عج) هستند؟
«بخش پایانی»
در بخش نخست این مقاله بدون ذکر نام اشخاص حقیقی و حقوقی با مقایسه زندگی گروهها و افرادی که در این جامعه به وفور دیده میشوند سئوالی با عنوان فوق طرح و در پایان خاطرهای از دیدار 32 سال پیش حجهالاسلام حسن روحانی با شهید محراب دیارمان حضرت آیت ا... شیخ محمد صدوقی درج گردید
در این ستون با مراجعه به چند کتاب و تفسیر قرآن مطالبی پیرامون معنی و مفهوم انتظار و اینکه چه جامعهای را میتوان اسلامی و قرآنی نامید به خوانندگان ارائه و سخن بعضی از علمای دین نقل میگردد.
بدان امید که با مطالعه این دو بخش نگارنده را از نظرات تکمیلی، اصلاحی و انتقادی خود آگاه نموده تا با طرح و چاپ آن، موضوع مورد ملاحظه و بررسی بیشتر قرار گیرد . . .
«انتظار معمولاً به حالت کسی گفته میشود که از وضع موجود ناراضی است و برای ایجاد وضع بهتری تلاش میکند. فیالمثل بیماری که انتظار بهبودی میکشد، یا پدری که در انتظار بازگشت فرزندش از سفر است، از بیماری و فراق فرزند ناراحتند و برای وضع بهتری میکوشند.
همچنین تاجری که از بازار آشفته ناراحت است و در انتظار فرو نشستن بحران اقتصادی میباشد این دو حالت را دارد «بیگانگی با وضع موجود» و «تلاش برای وضع بهتر» . . .
بنابر این مسئله انتظار حکومت حق و عدالت «مهدی»(عج) و قیام مصلح جهانی در واقع مرکب از دو عنصر است، عنصر «نفی» و عنصر «اثبات» عنصر نفی همان بیگانگی با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهتر بودن است . . .
این دو رشته اعمال عبارتند از ترک هر گونه همکاری و هماهنگی با عوامل ظلم وفساد و حتی مبارزه و درگیری با آنها از یک سو، و خودسازی و خودیاری و جلب آمادگیهای جسمی و روحی و مادی و معنوی برای شکل گرفتن آن حکومت واحد جهانی و مردمی از سوی دیگر. . .
و این در درجه اول محتاج به بالا بردن سطح اندیشه و آگاهی و آمادگی روحی و فکری برای همکاری در پیاده کردن آن برنامه عظیم است. تنگ نظریها، کوتهبینیها، کج فکریها، حسادتها، اختلافات کودکانه و نابخردانه و به طورکلی هر گونه نفاق و پراکندگی با موقعیت«منتظران واقعی» سازگار نیست . . .
منتظران راستین در عین حال وظیفه دارند تنها به خویش نپردازند بلکه مراقب حال یگدیگر باشند، و علاوه بر اصلاح خویش در اصلاح دیگران نیز بکوشند زیرا برنامه عظیم و سنگینی که انتظارش را میکشند یک برنامه فردی نیست . . .
در یک میدان وسیع مبارزه دسته جمعی هیچ فردی نمیتواند از حال دیگران غافل بماند بلکه موظف است هر نقطه ضعفی را در هر کجا ببیند اصلاح کند و هر موضع آسیب پذیری را ترمیم نماید، و هر قسمت ضعیف و ناتوانی را تقویت کند زیرا بدون شرکت فعالانه و هماهنگ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامهای امکان پذیر نیست.
بنابراین منتظران واقعی علاوه بر اینکه به اصلاح خویش میکوشند وظیفه خود میدانند که دیگران را نیز اصلاح کنند.
این است اثر سازنده برای انتظار قیام یک مصلح جهانی و این است فلسفه آن همه فضیلت که برای منتظران راستین شمرده شده است . . .
اثر مهم دیگری که انتظار مهدی دارد حل نشدن در مفاسد محیط و عدم تسلیم در برابر آلودگیها است.»1
«فقر (کمبود داشتن)؛ این پدیده نیز باید از میان برود، و آهنگ سیر مال و توزیع ثروت و امکانات در جامعه اسلامی باید چنان باشد، که فقر ظهور و شیوع نیابد و همواره پس از پیدایش آن درصدد رفعش برآیند، و نیز علل پدید آورنده آن را، چه اشخاص و چه مقررات، نابود سازند، زیرا جامعه قرانی جامعه منهای فقر است نه بعلاوه فقر.
در احادیث و اخبار مربوط به عصر ظهور (که عصر تحقق مدنیت قرآنی است)، آمده است که در آن جامعه فقیری که نیازمند گرفتن زکات باشد به چشم نمیخورد. همچنین امام امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) در ترسیم سیمای جامعه اسلامی، آن را جامعهای معرفی میکند که در آن کسی یافت نشود که هزینههای زندگی خویش را نداشته باشد.
پس میزان تحقق جامعه اسلامی، عدم حضور فقر در آن جامعه است. فقر با عدل نیز تضاد دارد.- چنانکه اشاره شد– و عدل لازمه جدا نشدنی جامعه اسلامی است؛ اگر در جامعهای عدالت نباشد، آن جامعه و آن حکومت و نظام، اسلامی نیست....
«خلقی که در انتظار ظهور مصلح بسر میبرد، باید خود صالح باشد» اگر ما براستی منتظر ظهور حکومت قسط و عدل حضرت مهدی صاحب الزمان (ع) هستیم، باید جامعه ما با آن حکومت سنخیت پیدا کند، باید ما از صمیم دل اماده آن عدلها و تعدیلها و قسطها و مساواتها– که در احادیث رسیده است– باشیم، و بیعدالتی و امتیازطلبی را نابود کنیم تا جامعهای بسازیم که بتواند هسته مرکزی حرکتهای جهانی قائم آل محمد«ص» باشد، و جهان ارض را مملو از عدالت آفاقی و انفسی کند؛ این است واقعیت تشیع و ولایت. . . و این است حقیقت انتظار . . . »2
«به گفته یکی از مسئولان قضایی: پیروان امام زمان (عج) فجایع فرهنگی و مالی نمیکنند.
ما از جامعهای که هیچ اعتقادی به وجود خداوند ندارد سخن نمیگوییم. ما از جامعه خودمان که داعیه ولایت و تبعیت از امامت دارد حرف میزنیم. انصافا جامعهای که این شاخص را دارد باید چنین باشد؟ آیا در جامعهای که اساس آن ولایت و قرآن و اسلام است باید مسائلی را ببینید که 180 درجه با اسلام تفاوت دارد؟ پس چطور میتوانیم زمینهساز ظهور آن حضرت باشیم؟ امیدواریم که خداوند توفیق دهد تا ما یار آن بزرگوار باشیم و خود را اصلاح کنیم.»3
«آیتا.... ابراهیم امینی، در مصاحبهای به تبیین وظیفه منتظران ظهور پرداخته که به فرازهایی از آن اشاره میشود:
آیا وظیفه ما همین است که فقط بعد از نمازها "اللهم عجل فرجه الشریف" را تکرار کنیم. البته دعا خوب است اما آیا کافی است؟ آیا کافی است که ما سر منبرها و خطبههای نماز جمعه با صدای بلند بگوییم خدایا فرج امام زمان را نزدیک بفرما و همه بگویند آمین؟ آیا به همین مقداری که ما برای امام زمان صدقه بدهیم و حج برویم کافی است؟ آیا این کافی است که ما دعای ندبه را هر صبح جمعه با آه و ناله و سوز بخوانیم؟ عرض کردم باید اینها را انجام دهیم اما گمان نکنم اینها کافی باشد. اینها وسیله ظهور حضرت را فراهم نمیکند. ظهور حضرت آمادگی میخواهد.
خوب ما نیاز داریم به این که احکام اسلام را کاملا پیاده کنیم. در مسائل اقتصادی با برنامههای اقتصاد اسلامی عملاً بفهمانیم که اقتصاد اسلامی میتواند پیشرفت کند. دستگاه اداری کشور را بر طبق ضوابط اسلامی اداره کنیم. رشوه و کمکاری نباشد، فقط برای حقوق کار نکنند، کارهای مردم را راه بیاندازند، مشکل ایجاد نکنند، دانشگاههای ما باید صرفاً کار علمی و تحقیق کنند و سعی کنند عقب افتادگی ایران را که در اثر همان استکبار انجام گرفته جبران کنند. خودشان را با جدیت به قافله علمی جهان برسانند بلکه برای زمینهسازی ظهور، از آنها جلو بزنند.
صدا و سیمای ما هم همینجور در طریق اسلام کار کند و مطالبی را بگوید که مردم را تربیت کند و دنبالهروی یک گروه خاص نباشد بلکه واقعیات اسلام را کشف کند و بگوید. مشکلات جامعه را واقعاً عرضه بدارند و راه حلش را عرضه بدارد. ما اگر چنین کاری کردیم، بزرگترین قدم را برای ظهور آن حضرت فراهم کردهایم. بنده خودم شخصا بینی و بینا.... آن وقتی که انقلاب پیروز شد اینجور فکر میکردم میگفتم که ما یک کشور نمونه اسلامی به وجود میآوریم.»4
برای حسن ختام این مقاله روایتی از گفتار دوازدهمین اختر تابناک ولایت به خوانندگان این سطور تقدیم میگردد. حضرت امام مهدی (عج) میفرماید: شما به سرمایهداری روی آوردید، ضعیفان جامعه را متحیر و بیسامان ساختید و(صله رحم) اجتماعی را قطع کردید دیگر چه عذری میتوانید داشت و (چگونه مرا) خواهید دید؟»5
مدیر مسئول
پی نوشت ها:
1- «تفسیر نمونه»، صفحات 381 تا 386
2- «الحیاه»، صفحات 29 و 106
3- «روزنامه جمهوری اسلامی»، 28/4/90
4-همان
5- «الحیاه»، جلد ششم، صفحه 29