هفته نامه آیینه یزد

چهره‌ی ماندگار در مجلس هشتم

مردم هر شهر و دیار درباره کار و نحوه عملکرد مدیران و یا روحانیونی که سمت‌های اداری و اجرایی دارند و اظهارنظر می‌کنند با صراحت یا با کنایه و اشاره از آنان تعریف می‌نمایند، خوبی‌هایشان را می‌ستایند و احیاناً ‌از بی‌عدالتی و یا ظلم و ستمی که بر مردم و ارباب رجوع روا داشته‌اند سخن ‌می‌گویند. گاه اتفاق می‌افتد بازتاب اقدامات یک مدیر برای همشهریان و اطرافیان وی ضرب‌المثل می‌شود و سینه به سینه نقل می‌گردد: که مثلاً فلان مدیر در سال‌های مدیریتش عده‌ای را از نان خوردن انداخت و یا شخصیت و کرامت مراجعه‌کنندگان را حفظ نمی‌کرد. به ندرت اتفاق می‌افتد شهروندان از مدیری یاد ‌کنند که وی را بر کنار یا از پشت میز دستگیر نمودند، دستبند بر دستان او زدند و وی را روانه زندان کردند.
از عملکرد مسئولی می‌گویند که تحت تاثیر مافوق قرار نگرفت تا مدیران تحت امرش را تغییر دهد خودش را به خطر انداخت اما حق کسی را ضایع ننمود و انصاف را رعایت کرد، بدین جهت شجاعت او ورد زبان‌ها می‌شود اینگونه مسائل مدت‌ها و شاید دهها سال در ذهن‌ها و خاطره‌ها باقی بماند.
بدیهی‌است وقتی جریان برگزاری جلسه نمایندگان در مجلس شورای اسلامی از رادیو زنده و مستقیم پخش می‌شود، دوربین‌ها و ضبط صوت‌ها، صدا و تصویر را لحظه به لحظه ثبت می‌کند رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها اخبار را مخابره می‌نمایند به طریق اولی عموم مردم و شنوندگان و یا بینندگان صدا و سیما در جریان امور قرار می‌گیرند و هر فرد می‌تواند و حق دارد بنا به سلیقه و درک خویش تجزیه و تحلیل کند.
بر این اساس نگارنده عقیده دارد اتفاقاتی که در آبان ماه سال جاری در مجلس شورای اسلامی رخ داد نام علی مطهری را در این سرزمین و در تاریخ مجلس هشتم برجسته و ماندگار نمود.
به گزارش خبرآنلاین، اظهارات مطهری در جلسه استعفایش به این شرح است: از اینکه ماجرای سوال از رییس‌جمهور به اینجا ختم شد و وقت مجلس و نمایندگان محترم به جای مسایل اساسی کشور به بررسی استعفای اینجانب اختصاص می‌یابد متاسفم، اما چه می‌توان کرد که برای پاسخ به مردمی که از سرنوشت این سوال می‌پرسند راهی جز استعفا باقی نماند. بارها آنچه را که مخالفان و عاملان عقیم ماندن این طرح مطرح کردند در ذهن خود مرور کردم، شاید قانع شوم و همان را به مردم بگویم، اما نشد. یکی می‌گفت به خاطر بیداری اسلامی ملت‌های منطقه فعلا طرح سوال از رییس‌جمهور به صلاح نیست. دیگری می‌گفت چون از سیدمحمد خاتمی سوال نشد، درست نیست که از احمدی‌نژاد سوال کنیم. سومی می‌گفت چون بی‌بی‌سی و صدای آمریکا خوشحال می‌شوند پس نباید سوال مطرح شود و چهارمی می‌گفت چون در حال تحریم هستیم، سوال از رییس‌جمهور به مصلحت نیست. هر چه فکر کردم چه ارتباط منطقی میان این مقدمات و این نتیجه هست به جایی نرسیدم. بی‌اختیار این شعر عامیانه به ذهنم خطور کرد که: کلنگ از آسمان افتاد و نشکست/ وگرنه من کجا و بی‌وفایی. . . چنین چیزی حتی اگر تهران زیر بمباران دشمن باشد خطری برای کشور ندارد بلکه به حال کشور مفید است. آیا این روش برای اداره کشور بهتر است یا روش فعلی که دولت و مجلس از طریق رسانه‌ها مواضع یکدیگر را گلوله‌باران می‌کنند؟ آیا این روش موجب حسن تفاهم میان دولت و مجلس نمی‌شود و سوء تفاهمات را از میان نمی‌برد؟ ما خود را دوست رییس‌جمهور می‌دانیم و خیر ایشان را می‌خواهیم و در قلب خود هیچ کینه‌ای نسبت به وی احساس نمی‌کنیم. با سوال از رییس‌جمهور قصد تحقیر یا مفتضح کردن ایشان را نداریم و اساسا قادر به چنین کاری نیستیم . . .
مرحوم جلال آل‌احمد کتابی دارد به نام «در خدمت و خیانت روشنفکران» جسارت نمی‌کنم و کلمه «خیانت» را به کار نمی‌برم، اما بجاست کتابی با عنوان «خدمت‌ها و خطاهای احمدی‌نژاد» نوشته شود و چه بهتر که این کتاب توسط افرادی نوشته شود که افراط کردند و کتاب «احمدی‌نژاد، معجزه هزاره سوم» را نوشتند . . .
علی مطهری گفت: اینکه به فرض گروهی یا گروه‌هایی از مبانی و اصول اولیه انقلاب اسلامی فاصله گرفته باشند، دلیل نمی‌شود که ما باب اختلاف را باز کنیم و آنها را طرد کنیم، طبیعی است که ما باید تلاش کنیم که آنها را برگردانیم، آنها را به راه خودمان دعوت کنیم، درباره این مبانی و اصول بحث کنیم . . .
این شیوه برخورد با موضوع برمی‌گردد به نوع برداشتی که ما از ولایت فقیه داریم که آیا مثلا در هر مساله‌یی ما ابتدا باید نظر ولی فقیه را بدانیم و بعد اظهارنظر کنیم، یا اینکه نه! ما مجازیم حرف خودمان را بزنیم و ابتکار عمل داشته باشیم و انتقاد کنیم و از این قبیل. دیدیم که سرانجام آن گزینه برنده شد و در عمل معلوم شد که ما برداشت‌مان از ولایت فقیه یکسان نیست! و وقتی باز به فرمایشات خود رهبری مراجعه می‌کنیم می‌بینیم نظر رهبری باز نظر این طرف را تایید می‌کند که طرفدار آزادی عمل و اظهار عقلی و ابتکار عمل است. این است که من معتقدم تا زمانی که ما به مبانی و اصول مشترک با یک برداشت نرسیم، ایجاد وحدت کار بسیار مشکلی خواهد بود.
این نماینده مجلس در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اختلاف در تعریف آزادی بیان ادامه داد: خود من عضو هیات نظارت بر مطبوعات هستم؛ یکی از مشکلات همین است، الان می‌گویند این روزنامه یا این مجله، با یک آقایی که در این فتنه اخیر منتقد بوده مصاحبه کرده این خودش یعنی جرم! بنابراین این نشریه باید توقیف بشود، اینجا ما می‌ایستیم می‌گوییم این مخالف آزادی بیان است و اگر بنا باشد اینطور باشد کسی نباید صحبت کند، اینکه کسی در این دوره احیانا انتقادی داشته، حالا نباید اصلا حرف بزند و سخنش در مطبوعات باشد، شما جلوی آزادی بیان را می‌گیرید. آنها می‌گویند این توطئه است، ما با آزادی توطئه مخالفیم! برداشت‌ها مختلف است، یعنی شما این را بگذارید کنار آن برداشتی که مثلا شهید مطهری از آزادی بیان دارد، که این یک مقدار تاکید روی آزادی بیان دارد و دایم هشدار می‌دهد که مبادا به بهانه حفظ انقلاب جلوی آزادی بیان را بگیرید.
شاید اگر علی لاریجانی رییس مجلس فرصت داشت و به برخوردها و اظهار نظرها‌ی شهروندان درباره اختلاس بزرگ تاریخ جمهوری اسلامی ایران آگاهی پیدا می‌کرد و اعتراض‌ها و حرف‌ها و اظهار نظرها در خیابان، کوچه، جلو نانوایی، عطاری، ‌بقالی، در تاکسی، ‌وخط واحد و یا پیام‌های روی موبایل‌ها را می‌دید و می‌شنید و یا ماموران امینی گزارش‌ها را به او می‌دادند به نمایندگان نمی‌گفت وزیر اقتصاد عذرخواهی کرده او را ببخشید و به او رای مشروط بدهید.
علی لاریجانی رییس مجلس که خودش هم می‌دانست نمایندگان از این دفاع در این فضای به قول او «پرتلاطم سیاسی» تعجب کرده‌اند گفت که رسیدگی‌ها باید بر مبنای حق باشد و بر این باور بود که تندروی شده. رییس مجلس هم برای آنکه از متقاضیان استعفای وزیر جا نماند، گفت همان روزهایی که اختلاس افشا شد با وزیر و رییس بانک مرکزی جلسه گذاشته و گفته شد استعفا بدهند؛ درخواستی که روز گذشته هم در جلسه با وزیر مطرح کرده بود اما عملی نشد. حتی گفت به احمدی‌نژاد هم گفته شما که رسم‌تان عوض کردن 7 تا 7 تای وزراست چرا این کار را نمی‌کنید. بعد هم گفت وزیر چهار بار عذرخواهی کرده و باید برای توجه به فرهنگ عذرخواهی توسط مسوولان به این موضوع توجه شود. آخرسر هم خواست که به وزیر رای اعتماد مشروط داده شود . . .
در حین نطق نماینده قروه، وزیر اقتصاد به جایگاه هیات رییسه مجلس رفت و کنار لاریجانی روی زانو نشست، بعد از چند دقیقه برگشت و فاصله میان لاریجانی و احمدی‌نژاد را طی کرد و این بار کنار احمدی‌نژاد روی زانو‌هایش نشست و چند لحظه بعد سر جایش برگشت تا این بار روی صندلی بنشیند.
به عبارتی بیانات لاریجانی هم برای سالها در ذهن‌ها باقی می‌ماند و در تاریخ این سرزمین ثبت و ضبط خواهد شد.
نکته قابل توجه اینکه دولتمردانی را سراغ داریم که در زمان مدیریتشان شعار دهندگان مخالفت با آنها را مخالفت با پیغمبر(ص) می‌دانستند یا از آنها با عناوین مختلف تعریف و تمجید می‌نمودند اما در حال حاضر معمولاً فرصت دفاع و پاسخگویی در برابر مخالفان و معترضان هم به آنها داده نمی‌شود بنابراین شایسته است رییس‌ مجلس تا بر سر قدرت می‌باشد توضیح بدهد رای مشروط یعنی چه؟ هنگام ناهار روز 10/8/90 در مجلس چه گذشت ؟ و چرا وقتی وزیر در کنار صندلی ریاست مجلس و رییس جمهور با دو زانو روی زمین نشست و مطالبی را زمزمه کرد روسای قوه مجریه و مقننه برای ادای احترام به برادر دینی و یک دولتمرد برابر با رسوم و آدابی که داریم تمام قد برنخاستند و در کنار او نایستادند تا به وی بفهمانند و عملاً نشان بدهند نه تنها وزیر بلکه یک مدیر میانی هم نباید دو زانو در کنار مسئولی که روی صندلی نشسته بر روی زمین بنشیند به ویژه که دنیا شاهد این صحنه بود!!
جهت مزید اطلاع خوانندگان آیینه اظهار نظر آیت‌‌ا... موسوی اردبیلی درباره استیضاح وزیر اقتصاد دولت دهم درج می‌گردد.
آیت ا... موسوی اردبیلی: اقدام مجلس در رای دوباره به وزیر اقتصاد یک امر ظاهری و یک استیضاح ظاهری بود. درست نبود با یک معذرت خواهی سر و ته ماجرا را هم بیاورند ولی به طور کلی تمام صحبت من این است که ما باید به مردم اعتماد کنیم و عدم اعتماد به مردم هیچ نفعی برای ما نخواهد داشت.

مدیر مسئول

منابع:
روزنامه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌های رسمی مختلف و متعدد در نیمه اول آبان ماه 1390