هفته نامه آیینه یزد

تفاوت دیدگاه شهید رجایی با برخی سیاسیون امروز

بارها در این ستون ذکر شد که مقایسه زندگی کارگزاران و دولتمردان با حکومت عدل علی(ع) یا آنچه که مورد نظر و تایید اسلام است و در کتابها خوانده‌ایم و از علما و روحانیون شنیده‌ایم فاصله و تفاوت بسیاری دارد مولا امیرمومنان می‌فرماید « امام شما از دنیای خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است بدانید که شما توانایی چنین کاری ندارید اما با پرهیزکاری و تلاش فراوان و پاکدامنی و راستی مرا یاری دهید پس سوگند به خدا من از دنیا طلا و نقره‌ای نیندوخته و از غنیمت‌های آن چیزی ذخیره نکرده‌ام بر دو جامه کهنه‌ام جامه‌ای نیفزوده‌ام و از زمین دنیا حتی یک وجب در اختیار نگرفتم و دنیای شما در چشم من از دانه تلخ درخت بلوط ناچیزتر است»1
اما وظیفه هر دولتمرد اعم از وزیر، نماینده و دیگر مقامات اجرایی است که دستور العمل‌های مولای متقیان علی(ع) به فرمانروایان را سرمشق خود قرار داده و در برابر عملکرد خویش پاسخگو باشد. نمایندگان مجلسی که باید در راس امور باشد نمایندگان آن به قرآن مجید سوگند یاد می‌کنند که به مردم خدمت کنند، طبیعی است که نباید منافع مادی و شخصی خویش را در نظر بگیرند و یا بخواهند احیاناً بعد از دوران نمایندگی از امکاناتی بهره‌مند شوند که خود و دیگران در زمان وزارت، ‌وکالت و مدیریت اجرایی استفاده نموده‌اند.
امام اول شیعیان به مالک می‌فرماید:«و بپرهیز از مقدم داشتن خود در اموری که مردم در آن مساویند، و بپرهیز از اینکه در اموری که مسئولیتش به عهده توست که در برابر چشمان مردم است (مردم آن را می‌بینند) خود را به غفلت بزنی، زیرا سود این نابکاری‌ها از تو گرفته می‌شود، و زود باشد که پرده‌های امور از جلو دیدگانت کنار رود و داد مظلوم از تو گرفته شود.
مالکا، هرگز گمان مکن که برای تو در نزد خدا امتیازی است که به وسیله آن امتیاز می‌توان خود را در حق حیات و حق کرامت و حق آزادی معقول، فوق دیگران تلقی کنی، و با این تلقی نابخردانه خود را بر دیگر انسان‌ها مقدم بداری و حقوق آنان را در امور مربوط به معاش و حیثیت و شرف انسانی که دارند پایمال کنی. امتیاز تو در نزد خدا، ناشی از سلب امتیازیست که باید از خود در برابر مردم انجام بدهی. تو هرگز قدرت پاسخ مردم جامعه و تاریخ، و از اینها بالاتر پاسخ خدا را درباره امتیاز ناحقی که به خود قائل شده‌ای نداری. تو خود یقیناً ‌می‌دانی که بالاترین مزیت و عظمت در تقوی است، و نیز می‌دانی در آنجا که قانون الهی همه مردم را مساوی قرار داده است. تو اگر خود را بر دیگران مقدم بداری مرتکب خطای اختیاری و انحراف از قانون شده‌ای آیا امکان دارد خطا و انحراف (ضد تقوی) با تقوی سازگار باشد؟! »2
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بزرگانی را می‌شناسیم که ساده زیست بودند مثلاً‌ در سفر به سازمان ملل کاروان یکصد نفره راه نمی‌انداختند در هیچ یک از سفرهای شهید محمد علی رجایی و باهنر به استان‌ها و شهرستان‌ها آموزشگاه‌ها را در روز رسمی تعطیل نمی‌کردند از شهرها و روستاهای اطراف مردم را به محل سخنرانی رییس دولت دعوت نمی‌نمودند روزها و هفته‌ها به دنبال برنامه‌ریزی خاص نبودند که از هیات دولت استقبال کنند و هستند افرادی که در تاریخ انقلاب ثابت کردند می‌توانند در دفاتری بنشینند که دهها میلیون تومان هزینه مبل و صندلی و دکور آن نشده باشد.
«زمانی که شهید رجایی وزیر آموزش و پرورش بود . . . به استان سمنان رفت . . . استاندار سمنان اطلاع داد که برای وزیر و همراهان در یکی از هتل‌ها جا رزرو کرده است و آماده پذیرایی از وزیر است» 3 اما رجایی از آن هتل استفاده نکرد و در منزل یکی از دوستان به سر برد و آبگوشتی که تهیه شده بود خوردند و شب را به صبح رساندند.
«و آنگاه که بیست ‌و پنج هزار تومان هزینه یک موکت در یک اتاق شده بود رجایی گفت: شما فکر می‌کنید که اتاق من نخست وزیر – این چنین باشد در حالی‌که - اون پیره زن سیستانی که شب چیزی ندارد که رویش بخوابد . . . و رجایی با کفش روی موکت راه برود اونوقت ما می‌خواهیم انقلاب اسلامی را پیاده کنیم، آیا راستی ما پیرو علی (ع) هستیم . . . ما باید نوعی زندگی کنیم که بفهمیم آن پیره زن، آن پیره مرد آن بیچاره بدبختی که در دورترین شهرهای ایران زندگی می‌کند» چه می‌کشد؟ 4
«هنگامی که محمدعلی رجایی در اهواز بود برای رفتن به سازمان ملل پیراهن و شلوارش را آماده کرده بودند قرار شد کتش را بیاورند، وقتی کت را آوردند بوی بنزین می‌داد و معلوم شد که لباس دیگری ندارد چون آن کت کمی آلودگی داشت فوری با بنزین تمیز کرده و فرستاده بودند تا به ایشان برسانیم بدین ترتیب سعی می‌کرد با کمترین امکانات معیارهای اسلامی را پیاده کند.» 5
نگارنده در پی آن نیست به انتظار بنشیند مصوبه حقوق مادام‌العمر مدیران سیاسی در شورای نگهبان تایید یا رد شود گرچه عدم تصویب این قانون حرف و حدیث‌های مربوط به آن را کاهش می‌‌دهد بلکه سخن این جاست آیا سزاوار و شایسته است وقتی هزاران نفر از مردم در فقر به سر می‌برند، میلیون‌ها نفر در کارخانه‌ها و موسسات صنعتی و معدنی با حداقل حقوق و یا با درآمد مختصر امرار معاش می‌کنند، هنور تعدادی از کارمندان و معلمان برابر با قانون مدیریت خدمات کشوری بابت حقوق و مزایا طلبکار هستند، چگونه نمایندگان مجلس هشتم می‌پذیرند برای خود و مدیران سیاسی حقوق دائمی تصویب کنند؟ آیا این روش مغایر با ادعای نوکری و خدمتگزاری مردم نیست؟ و چرا این مجلس اقدام مناسب و درخوری در جهت اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری معمول نداشته است؟ اما داستانی که در مجلس هشتم در اواخر آبان ماه 1390 رقم خورد.
«نمایندگان مجلس مصوب کردند که مدیران و مسئولان دولت نهم به بعد که حداقل دو سال در پست‌های سیاسی باشند، در صورتی که از این پست‌ها برکنار شده یا کناره‌گیری کنند و به سمت پایین‌تر منصوب شوند و حقوقشان کمتر از 80 درصد قبل باشد، باید ما به التفاوت حقوق به گونه‌ای به آنها پرداخت شود که از 80 درصد فوق‌العاده پرداخت حقوق برخوردار شوند. نمایندگان مجلس نه تنها این را تصویب کردند که تعمیمش به بازنشستگان این مناصب را نیز تصویب کردند، البته نهاد‌های زیر نظر رهبری و وزارت اطلاعات شامل این طرح نخواهند بود. طبق تبصره 3 ماده 71 و ماده 117 قانون خدمات کشوری این 80 درصد آخرین حقوق و فوق‌العاده‌ها به کلیه شاغلین و بازنشستگان که حداقل 2 سال در پست‌های روسای سه‌قوه، معاون اول رئیس‌جمهور، نواب رئیس مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای نگهبان، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، معاونین رئیس جمهور، استانداران، سفرا و معاونین وزرا هستند تعلق می‌گیرد.موضوعی که بارها در مجلس هفتم توسط حداد عادل و باهنر تکذیب شد. سال 86 بود که حداد عادل به عنوان رئیس مجلس، قویا پرداخت حقوق مادام العمر به نمایندگان را تکذیب کرد. حداد عادل در آن زمان تاکید کرد که «در مجلس این طور نیست که اگر کسی وارد مجلس شد، تا آخر عمر حقوق مجلس را دریافت کند. اگر کسی کارمند دولت نباشد و در مجلس نماینده شود و 4 سال کارمند مجلس شود و حقوق بگیرد و در دور بعدی وارد مجلس نشود، اصلاً حقوقی از مجلس دریافت نخواهد کرد.» حداد عادل همچنین تاکید کرد: «دریافت حقوق مادام‌العمر از سوی نمایندگان یک اشتباه و تلقی غلط است و واقعیت ندارد.»6
بعضی از رسانه‌ها و روزنامه نگاران و فعالان سیاسی و عده‌ای از نمایندگان مجلس مخالفت خود را با این مصوبه اعلام نمودند از جمله حجت‌الاسلام علیرضا سلیمی نماینده محلات و دلیجان گفت: که تصویب حقوق مادام‌العمر برای ‌مدیران سیاسی خلاف قانون اساسی ‌است. نماینده محلات و دلیجان با انتقاد از مصوبه مجلس درباره بازنشسته شدن مدیران سیاسی کشور با دریافت 80 درصد آخرین حقوق و مزایای خود گفت: این مصوبه با اصول قانون اساسی مغایر و نارواست، در این مصوبه این‌گونه قید شده که «همواره» مدیرانی که دو سال سابقه مدیریت داشته باشند، بازنشسته شده و80 درصد آخرین حقوق مبنای خود را دریافت می‌کنند که این مصوبه قابل قبول نیست و کلمه «همواره» وجهی ندارد.» 7
«حسین فدایی نائب رییس کمیسیون اصل 90 گفت: با ویژه خواری و امتیازدهی به هر تیپ و طایفه و گروهی موافق نبوده و مخالفیم.»8
 اگر نمایندگان در ماه‌های آخر دوره مجلس هشتم طرح سئوال از رییس‌جمهور را پیگیری و با نظارت مستمر زمینه‌هایی را فراهم می‌کردند و سعی می‌نمودند به دنبال اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها تورم و گرانی بیش از حد متعارف افزایش نیابد، یا بدنبال اختلاس سه هزار میلیارد تومانی سرنوشت وزیر اقتصاد در مجلس به نحو دیگری رقم می‌زدند یا موضوع 700 هکتار زمین اطراف تهران را بعد از بررسی برای مردم توضیح می‌دادند به طور قطع اثر بخشی انعکاس این موارد نه تنها در تاریخ ثبت می‌شد بلکه به مراتب رضایت مردم را بیشتر جلب می‌نمود تا اینکه بنشینند و آئین نامه مربوط به دریافت حقوق مادام العمر برای خود و عده‌ای دیگر به تصویب برسانند.»

مدیرمسئول

پی‌نوشت‌ها:
1- «نهج‌البلاغه»، ترجمه محمد دشتی(ره)، نامه 45، صفحه 395
2- «حکمت اصول سیاسی اسلام»، صفحه 270-271
3- «یادواره شهید محمد علی رجایی»، صفحه 152، چاپ 1361
4- همان، جلد دوم، صفحه 158
5- همان، صفحه 177
6-روزنامه تهران امروز، 25/8/90
7-روزنامه شرق، صفحه 3، 26/8/90
8- خبرگزاری فارس، 27/8/80