طنز شماره 279
اندر فایده بازنشستگی بعضی از دولتمردان
جانم براتون بگم، یکی گفت: رییس الوزرا در مصاحبهای فرمودهاند:
« پس از پایان دوره ریاست جمهوری قرار است از دنیای سیاست خداحافظی کنند این خبر برای دیگران مایه تاسف است از جمله رییس جمهور کشور دوست و برادر ونزوئلا که چند ماه یک بار در دید و بازدید بودند.
همچنین خبر تاثرانگیزی است برای محرومان آمریکای لاتین، آفریقا، خاورمیانه جزایر دور دست و قبایل جدیدالکشف به علاوه اروپائیان هم سخت بهت زده شدهاند زیرا غمخوار اقتصاد ورشکسته و طرفدار و مشوق آزادی بیان را از دست خواهند داد. سازمان ملل نشینان هم دق خواهند کرد آخه سالی چند بار موفق به دیدن و شنیدن سخنان ایشان بودند یقیناً « وااسفای» جهانیان بلنداست که این مدیریت جهان به که سپرده خواهد شد. البته به دلیل ریشه کن شدن فقر و فقرا و در دسترس نبودن و در دید نبودن محرومان ایرانی هنوز اظهار نظری از آنها دریافت نشده است ؟ البته آنها هم خدایی دارند!
زبان دراز ضمن ابراز تاسف این سوال را مطرح کند آیا معلوم است طفل هدفمندی یارانههای تازه راه افتاده به چه سرنوشتی دچار میشود؟ به دست که خواهد افتاد؟
بر سر بازماندگان و بعضی از مدیران ارشد و اصغر و میانه چه خواهد آمد؟ آخه کجا بروند؟ اینها را به که میسپارند؟ یقیناً جایی برای رفتن ندارند« نه در غربت دلی شاد و نه رویی در وطن دارند» اما از آنجا که همیشه ایشان نوآور بودند در تاریخ ذکر خواهد شد: پس از قرنها یک سیاستمدار ایرانی به زبان خوش و به دست خود دل از سیاست کند و به خود بازنشستگی نایل آمد ورفت و پشت سر خود را نگاه نکرد.!!!
در پایان به دنبال این همه غم و اندوه، اما برای بازنشستگان مایه سرور و شعف است که یکنفر از اکابر و اعاظم قرار است بازنشسته شود و با حقوق بازنشستگی امور زندگی خود را بگذراند و بفهمد یک من ماست چقدر کره دارد. با عرض تشکر
زبان دراز بازنشسته