هفته نامه آیینه یزد

تلاش برای رفع تبعیض‌های ناروا در جامعه

فرهنگیانی که قبل از سال 79 بازنشسته شدند پاداش آخر خدمت به آنها تعلق نگرفت بعد از سالها و به دنبال پی‌گیری‌های متعدد و درخواست‌های مکرر معادل همان مبلغ آن هم در چند نوبت و طی چند سال و هر بار درصدی از طلب به آن عده پرداخت گردید و این امر تبعیض آشکار بود که بدون رعایت انصاف و برقراری عدالت به ضرر بازنشستگان سراسر کشور منجر گشت.
جامعه کارگزاران دولت در چند سال اخیر همانند گذشته شاهد این گونه دستورالعمل‌ها و روش‌های بحث برانگیز و تبعیض آمیز بوده است. در ایام ماه مبارک رمضان ساعت کار کارمندان تقلیل می‌یابد در حالی که کارگران از چنین امتیازی محروم هستند.
گرچه کم کردن ساعت کارکارگران عواقب و مشکلاتی در امر تولید و صنعت ایجاد می‌کند اما بحث تبعیض و تفاوتی است که بین مردم به وجود می‌آید و سبب ناراحتی و نگرانی قشر عظیمی از جامعه می‌شود!!
-اخیراً سبد کالای ماه رمضان برای کارمندان در نظر گرفته شد در حالیکه کارگران و بازنشستگان مستثنی شدند.
- بیمه طلایی برای فرهنگیان اختصاص یافت که کاری ارزنده و شایسته و به نفع معلمان بود. بعد از تقاضاهای فراوان و تبلیغاتی که در این بخش صورت گرفت فقط یکی دوماه بازنشستگان توانستند از بیمه طلایی استفاده کنند و موضوع منتفی شد.
-کلاس‌هایی را می‌بینیم که 40 تا 45 نفر دانش آموز در آن نشسته و تحصیل می‌کنند، چه بسا عده‌ای از آنان از جهت بهداشت و غذا و لباس مناسب و وسایل تحصیلی ابتدایی محروم هستند در حالیکه بعضی از خانواده‌ها علاوه بر هزینه‌های گزافی که برای تحصیل فرزندانشان پرداخت می‌کنند، در بیشتر دروس معلم سر خانه دارند و به دنبال به دست آوردن توفیقاتی در آزمون‌ها و کنکورها عده‌ای هم که باید وقت خود را صرف از بین بردن تبعیض‌های آموزشی غیر قابل قبول بنمایند به دنبال آنها راه می‌افتند و در صف «به به گویان» قرار می‌گیرند و گاه علم و کتل هم برای خوش آمد گویی دیگران بدوش می‌کشند.
- در گوشه‌ای از شهر فراوان هستند خانواده‌هایی که برای رفتن به خانه اقوام وخویشان و یا انجام کارهای روزانه، پدر، ‌همسر، فرزندان یعنی چهار، پنج نفر سوار بر یک موتور سیکلت در کوچه و خیابان در حال عبور و مرور هستند. اما بسیاری از نوجوانان دختر و پسر که برای رفتن به مدرسه، ‌کلاس‌های خصوصی، تفریح و دیدن اقوام از بهترین ماشین‌های سواری که برای انان خریداری شده استفاده می‌کنند و گاهی هم عده‌ای‌ سوار بر وسیله نقلیه‌ای می‌شوند که از بیت‌المال تهیه شده است.
-کم نیستند کودکانی که برای خوردن یک ساندویج آه می‌کشند وزیاد هستند فرزندانی که در دفترچه‌های سپرده آنان مبالغ قابل توجهی پس انداز شده و احیاناً سند ویلا و آپارتمان هم به نام آنان انتقال داده شده است.
«در اسلام همه مردم باید بدون تبعیض مشمول عدالت و انصاف قرار بگیرند و هیچ گونه تبعیض میان زمامداران و نزدیکانشان با دیگر مردم نباید به وجود آید. .... از نظر اقتصادی همه مردم باید از معیشت عادلانه برخوردار شوند و در شایستگی صرف بودجه‌های بیت‌المال که یکی از مهمترین آنها مالیات است تفاوتی ندارند. .... در آن امور که همه مردم با یکدیگر مساوی هستند نباید ترجیح و اولویتی به فردی یا گروهی خاص در نظر گرفته شود.» 1
در هر شهر و دیاری الگوهای فراوانی بوده‌اند که شرح و توضیح زندگی آنان می‌تواند سرمشقی برای مردم و جوانان باشد مشروط برآنکه دولتمردان و مسئولانی که در سمت‌های مختلف در جامعه انجام وظیفه می‌کنند و تجار و بازرگانان در حد توان نیز آن گونه زندگی کنند. در دارالعباده یزد زندگی و مردم دوستی و همدلی افرادی چون آیت ا... فقیه خراسانی، شیخ حسن کرباسی، ‌آیت ا... حاج شیخ جلال آیت‌اللهی و بازاریهای دلسوز و متعهد و معروف که ذکر خیر آنان در کتابها و حتی سینه به سینه نقل شده است مورد بازخوانی قرار بگیرد و الگویی برای دیگران باشد.
«در تعلیمات دینی آمده است که در حرکتهای انسان سازانه، ‌بیشترین توجه خویش را به نسل جوان معطوف دارید، چه اینکه جوانان قابل ساخته شدند و قلب آنان حساس و پذیرنده است، از چیزهای دیگرخالی است و شما می‌توانید بذر حقایق و تعالیم والا را در آن بیفشانید، بیشترین کار را درباره جوانان انجام دهید و این هدف جز با تصحیح شکل زندگی ‌و سالمسازی روابط اقتصادی، هرگز امکان پذیر نیست و تا این مساله اصلی (که از اهداف عمده و اساسی پیامبران است، ‌و ما مدعی هستیم که جامعه و نظام ما جامعه و نظام انبیایی و دینی است)، توجهی در خور نشود و به سطح عمل در نیاید، سخنرانی‌ها، خطبه‌ها، سمینارها، وعظها، فلسفه‌ها (‌پندها)، درس‌های اخلاق و. ... هیچکدام کارساز نیست، بلکه می‌توان گفت اتلاف وقت است، و مایه از دست دادن فرصت، و تضعیف توانایی‌های دین، و گذاشتن مسائل غیر اصلی در جای مسائل اصلی.» 2
نگارنده به ذکر گوشه‌ای از آنچه شاهد آن بوده است می‌پردازد توضیح بیشتر در فرصتی و مقاله‌ای دیگر.
وقتی مردم یزد می‌دیدند شهید آیت ا... صدوقی پیاده از محل زندگی خود از محله «سهل بن علی» به سوی مسجد حظیره راه می‌افتاد و در چهار راه امیر چقماق سینه خود را در برابر سربازان و نیروهای مسلح رژیم شاه سپر می‌کرد و بعد بالای منبر در کنار ژاندارمری و روبروی فرمانداری و استانداری سخنرانی ‌می‌نمود و جنایت‌های دستگاه حاکمه را برملا می‌ساخت با یک اشاره و چند سطر اعلامیه‌ی آن روحانی والا مقام دهها هزار نفر در خیابان امام(ره) و یا دیگر مسیرها جمع می‌شدند، گوش به فرمانش بودند و اوامر و نواهیش را از دل و جان می‌پذیرفتند زیرا امیدها و خواستها و نیازهای خویش را در او متبلور می‌دیدند.
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی گروهی از فرهنگیان یزد به مدت 25 روز در محل اداره کل آموزش و پرورش متحصن شده بودند و خواست آنها از جمله برپایی حکومت اسلامی و آزادی زندانیان سیاسی بود. در آن دوره خانواده‌ها به سختی نفت تهیه می‌کردند. افرادی به نویسنده این سطور مراجعه و درخواست می‌نمودند آدرس فرهنگیان متحصن را که بیش از یکصد نفر بودند بگیرند و افتخاراً به منازلشان نفت ببرند تا مبادا زن و فرزندانشان در سرمای خشک پاییز و زمستان یزد به علت نداشتن سوخت متحمل سختی بشوند.
هنگامی که مردم تصویرخانه و نحوه زندگی شهید محمدعلی رجایی را در تلویزیون می‌دیدند و مدیران وزارتخانه‌ها شاهد رفت و آمد و ساده زیستی آن بزرگوار و اطرافیانش بودند دیگران هم به وی تأسی می‌کردند.
مشاهده زندگی روحانیون و فعالان سیاسی تبعیدی در شهرهای مختلف در سال‌های قبل از انقلاب سبب بیداری و همراهی و همدلی مردم به ویژه جوانان می‌شد. بنابراین تنها با سخنرانی و با پند و نصیحت و یا صدور دستور و بخشنامه و اظهارنظر مجلسیان و مسئولان و صاحبان تریبون‌های رسمی و عمومی مشکلات حل نخواهد شد بلکه عمل به گفتار و عامل بودن به راهکارهای ارائه شده به طور قطع می‌تواند موثرتر و مفیدتر باشد.

مدیر مسئول

پی نوشت‌ها:
1- «حکمت اصول سیاسی اسلام»، علامه محمد جعفری، صفحه 324- 325
2- «الحیاه گزارشی از جلد سوم تا ششم»، صفحه 58 و 59