هفته نامه آیینه یزد

انتقاد و اعتراض به جای یکی از موسسان
مدارس غیر دولتی یزد

مروری برگذشته‌های دور آموزش و پرورش یزد نشان می‌دهد که یزد از غنای فرهنگی توسعه یافته‌ای برخوردار بوده و معلمان تلاشگر، معتقد و مومن اقدامات موثری در امر تعلیم و تربیت نموده‌اند. در حوزه دین و روشنفکری نیز یار و یاور روحانیت و انقلابیون و روشنفکران مسلمان منطقه بوده‌اند به طوریکه قبل از انقلاب طی دوران نهضت در ایجاد تحصن ها، اعتصابات، تظاهرات و مبارزه با رژیم گذشته، همراه و همگام سومین شهید محراب آیت‌ا... صدوقی بوده‌اند. در 33 سال بعد از انقلاب تاکنون نیز معمولاً کارکنان و مدیران و روسای اداره کل آموزش و پرورش یزد در هر دولتی و از هر گروه و حزب و دسته‌ای نشان داده‌اند برای پیشبرد آموزش و پرورش منطقه تلاش می‌کنند. بنابراین هر گونه مساعدت یا سرمایه گذاری که در این استان در زمینه فرهنگی و آموزشی صورت بگیرد نه تنها برای استان یزد بلکه در شهرها و استان‌های دیگر اثر بخش و مفید خواهد بود.
آمار دانش آموزان شاغل به تحصیل در مدارس غیر دولتی یزد کمتراز ده درصد آمار کل دانش‌آموزان می‌باشد به طورمتوسط از هر کلاس بین 25 تا 35 نفره در مدارس دولتی 2 تا 3 نفر دانش آموز کم شده و این در حالی‌است که از بار مدارس دولتی کاسته نشده و علاوه بر آن عده‌ای به عنوان موسس مدارس غیردولتی به معنی واقعی کلمه درگیر مشکلات و مسائل گوناگون گردیده بطوریکه گروهی از مسئولان مجتمع‌های آموزشی غیر دولتی مطرح و معروف یزد گاه با قید قسم اظهار می‌دارند با مشکل و کمبود نقدینگی برای اداره امور موسسه خود روبه رو هستند. وضعی پیش آمده که تاکنون تعدادی از مدرسه‌های غیردولتی در استان منحل و یا در آستانه تعطیلی قرار گرفته و تعداد دیگری با افت و خیزهایی از این دست مواجه هستند.
حدود 2 ماه پیش جلسه‌ای با حضور موسسان مدارس غیر دولتی ناحیه 2 آموزش و پرورش یزد و چند نفر از مدیران و مسئولان آن اداره تشکیل گردید. هدف از برگزاری این محفل از جمله بیان و طرح مسائل و مشکلات از طرف اداره کنندگان این گونه مدارس بود. یکی از موسسان که سال‌ها است اداره مدرسه‌ای را عهده‌دار می‌باشد بدون نام بردن از فرد یا افراد معینی ضمن اعتراض‌های تند و شدید اللحنی، تنی چند از موسسان مدارس غیردولتی و یا حمایت کنندگان و عوامل آنها را با کنایه و اشاره مورد خطاب قرارداد و گفت آنها عادت کرده‌اند دانش آموزان ممتاز و مستعد بعضی از آموزشگاه‌ها را با لطائف‌الحیل برای ادامه تحصیل به مدرسه تحت مدیریت خویش جذب کنند در حالی‌که هنوز دانش‌آموز پرونده تحصیلی خود را از مدرسه قبلی اخذ ننموده مثلاً نامش را در کلاس تابستانه ثبت می‌کنند یا وی را به اردو می‌برند و گاه دیده شده حتی بدون ارائه گواهی تحصیلی و یا دریافت مدرک موردنیاز نامش را در کلاس بالاتر می‌نویسند، یا با وعده تخفیف شهریه رضایت ولی او را برای ثبت نام در آموزشگاه جدید جلب می‌نمایند.
همه این روش‌ها که به نوعی فرهنگ را خدشه دار می‌کند شاید بدان علت است که صندلی‌های خالی مدرسه خود را پر کنند و یا به دیگران بگویند آمار قبولی بیشتری دارند و با تبلیغاتی این چنینی که به نظر نویسنده این سطور خواب و خیالی بیش نیست افراد دیگری را به آن مجموعه آموزشی جذب نمایند.
حقیر در آن جلسه حاضر بودم و ضمن تایید گفته‌های آن همکار فرهنگی معترض با تاسف بیشتر باید بنویسم ای کاش همگان سعی می‌کردند قداست فرهنگی و آموزشی را حفظ کنند. در مواقعی شواهد موجود آن چنان روشن است که از«گفته و یا شنیده می‌شود» گذشته است. هستند بعضی از مدارس که عملکردشان در برهه‌ای از زمان حکایت از رضایت آنها به این گونه کارها دارد، و در مواردی وجه بیشتری از ولی دانش‌آموز دریافت می‌کنند البته گاهی با اخذ نامه و امضاء که با میل و رغبت و طیب خاطر برای کمک به مدرسه وجه پرداخت گردیده است در عوض نمره آزمون متقاضی بیشتر از آنچه که باید باشد اعلام می‌گردد و یا امتیازی در هنگام ورود به دانش‌آموز داده می‌شود که بتواند در کلاس مورد نظر والدین ثبت نام نماید.
به اصطلاح آنقدر «دم خروس» هویدا و آشکار است که قسم حضرت عباس را نمی‌توان باور یا رفع و رجوع کرد. احیاناً دیده می‌شود بعضی از مسئولان این قبیل آموزشگاهها بدون رعایت و پای بندی به اصولی که باید برجامعه به ویژه فضاهای آموزشی حاکم باشد حتی کارمند و معلم شاغل در مدرسه‌ای را با دادن مبلغی بیشتر به آموزشگاه خود دعوت می‌کنند بدون اینکه از نحوه قرارداد منعقده آگاهی پیدا ‌کنند که مثلاً چند روز یا چند هفته قبل قول و قراری کتبی یا شفاهی رد و بدل شده است. به یقین هر معلم و کارمندی می‌تواند آزادانه محل کار خود را تعیین نماید اما این نکته را نباید فراموش کرد آن کس که در محیطی تجربه اندوخته و اسم و رسمی پیدا کرده، از همه مهمتر تعهدی مبنی بر همکاری داده و یا نامه و درخواستی رد و بدل نموده اگر دیگری می‌خواهد از نام و موقعیت او استفاده و همکاری با او را جلب نماید حتی اگر نیازی به اخذ رضایت از محل کار اولیه آن فرد نباشد حداقل دوستی و آشنایی حکم می‌کند ولو با یک تماس تلفنی چند دقیقه‌ای موضوع را با مسئولانی که یک یا چند سال با آن معلم و کارمند همکاری نموده‌اند در میان بگذارد این گل‌ها وقتی به سبزه آراسته می‌شود که زمینه‌هایی فراهم شود تا آن فرد که تغییر محل کار داده بتواند یک یا چند دانش‌آموز ممتاز و درس خوان هم با خود همراه نموده و به مدرسه جدید انتقال دهد.
نکته قابل تذکر این که صدا و سیمای یزد به این موضوع عنایت و توجه ندارد که رسانه ملی نباید به صورت رایگان زمینه تبلیغ برای بعضی از مدارس غیر دولتی فراهم نماید. آنگاه که با مسئول مدرسه غیر دولتی به بهانه پذیرفته شدن دانش‌آموزی از آن آموزشگاه در کنکور، مصاحبه وجلسه گفت و شنود ترتیب می‌دهد بدون اینکه از رتبه‌های چهار و پنج رقمی بقیه فارغ‌التحصیلان و یا از اخراجی‌های میان پایه همان آموزشگاه مطلبی بگوید و پرسشی مطرح نماید. اگر از واقفان یا متولیان و خیرینی که این موسسات را ساخته و وقف نموده‌اند سوال کنند آیا شما موافق هستید دانش‌آموزی را به خاطر داشتن نمره پایین و یا بدان علت که در طول سال تحصیلی مریض شده و نتوانسته پا به پای دیگران به قول گردانندگان آن آموزشگاه‌ها نمرات عالی کسب کند به مدرسه دیگری برای ادامه تحصیل بفرستند و از ثبت نام وی در آن آموزشگاه خودداری کنند؟ به طور قطع جواب منفی است.
دلسوزان جامعه فرهنگی و مسئولان آموزش و پرورش باید برای حفظ جایگاه رفیع فرهنگ‌دارالعباده جلو این نابسامانی‌ها را بگیرند چون همه موسسات آموزشی غیردولتی با هر نام و عنوان به ویژه اگر مزین به نام یکی از معصومان بزرگوار صلوات‌ا... علیهم باشد جایگاهی رفیع‌تر و بلند مرتبه تر از دیگر مکان‌های آموزشی دارد.
نویسنده این افتخار را دارد که از سال 1373 یعنی از آغاز فعالیت مجتمع آموزشی حضرت مجتبی(ع) در صفائیه یزد تاکنون به عنوان عضوی کوچک با آن مجموعه همکاری و همگامی داشته‌ام به جد معتقدم هر فرد می‌تواند نام فرزندش را در هر مدرسه‌ای که بخواهد ثبت و یا محل کارش را خود تعیین ‌کند تنها یادآوری این موارد تاکید بر رعایت اصول اخلاقی است که همگان باید پای بند باشند. قرار بود این مقاله در تابستان به رشته تحریر در آید گفتم شاید عده‌ای احساس و یا فکر کنند به علت کمبود و کسر احتمالی آمار دانش آموزان مجتمع حضرت مجتبی (ع) باشد اما اکنون که ثبت نام پایان یافته و آمار دانش‌آموزان این مجتمع بدون اینکه روال و نحوه ثبت نام تغییر کند نسبت به سال گذشته افزایش نشان می‌دهد در این ستون مطالبی تقدیم خوانندگان می‌گردد.
آگاهان به مسائل آموزشی می‌دانند اعتلای فرهنگ و ارتقای سطح بینش هر ملت و هر قوم حاصل افکار و تلاش صاحب نظران و روشن ضمیرانی است که گهگاه خداوند آنها را از بطن زمان و متن جمعیت بیرون آورده تا بپاخیزند و همانند مشعل فروزان، جامعه را به سوی کمال رهنمون گردند. اینان نخست با اخلاص و زهد و تقوی و سپس با نگرشی که از تعالیم اسلامی اندوخته‌اند به همراه محبت و همت و حمیت خود تهذیب و تعلیم را به فکرها و قلب‌ها پیشنهاد و پس از آن تحکیم می‌بخشند.
بدان امید که علاقه‌مندان به پیشرفت فرهنگ این مرز و بوم و مقامات عالی آموزش و پرورش و دولتمردان و سیاستگزاران به معنای واقعی سعی کنند وجود و یا ادامه کار مدارس غیردولتی به طبقاتی شدن جامعه دامن نزند. مدیران وزارت آموزش و پرورش هم بدانند اکنون که حدود چهار سال از تصویب قانون اداره مدارس غیردولتی گذشته و هنوز به مرحله اجرا در نیامده و تنها یکسال از اجرای این قانون باقیمانده آیا وقت آن نرسیده هر چه زودتر مصوبه مذکور را به مرحله اجرا در آورند و با صدور بعضی از دستورالعمل‌ها و یا بخشنامه‌های احیاناً ‌غیر کارشناسی شده خودداری نمایند.
مدیران شاغل در آموزش و پرورش استان نیز بررسی و نظارت نمایند ضوابط در این گونه مدارس اعمال و هر برنامه‌ای که بخواهند اجرا گردد از خداوند منان درخواست نمایند توفیق عنایت فرماید شاید بتوانند بیش از گذشته در جهت تقویت بعد آموزشی و تربیتی دانش آموزان گام‌های اثر بخش‌تری بردارند و در حد توان جلوی بازار گرمی و تبلیغ بیجا و غیراصولی بعضی از مدارس را بگیرند، شاید خود را تافته جدا بافته ن‌دانند. باشد که روز به روز از معضلات و مشکلات موجود تمام محیط‌های آموزشی اعم از دولتی و غیر دولتی کاسته شود. به امید آن روز.

مدیرمسئول