انعکاس آیینه شماره 340
تذکاری محترمانه به وزیر کشور و محمدصالح جوکار
حدود دو ماه است بعضی از سایتها و رسانهها، طومار، عکس، شرح حال و یا زندگی نامه افرادی را به عنوان گزینه استانداری یزد درج مینمایند. گرچه نویسندگان و تهیه کنندگان خبرهای مذکور علل تهیه و چاپ این گزارشها را بهتر از دیگران میدانند اما بیشتر خوانندگان نیز پس از خواندن و ملاحظه معرفی نامههای به رشته تحریر درآمده تا حدودی به خواست دارندگان آن سایتها و نشریات پی میبرند.
آنچه اکثریت رای دهندگان یزدی به دکتر حسن روحانی را به شگفتی وا میدارد خبرهای منتشرهای است که گفته میشود: محمد صالح جوکار نماینده اصولگرای یزد بدون توجه و عنایت به حماسه سیاسی 24 خرداد تلاش مینماید یکی از مدیران 8 ساله دولت نهم و دهم را بر صندلی استانداری یزد بنشاند و شنیدهها حاکی از این است که ضمن مخالفت با بعضی از فعالان سیاسی اصلاح طلب حتی فردی را به وزارت کشور برده و از مسئولان دولت یازدهم درخواست صدور حکم استانداری برای وی نموده است.
وزیر کشور تغییر استانداران دولت دهم را خواست مردم دانسته و در آئین تودیع و معارفه استاندار گیلان گفته است:
«اعتدال و نگرش اعتدالی مبنای دولت تدبیر و امید است و مردم در انتخابات به این نگاه رأی دادند، اعتدال ناظر بر مشی و شیوه است و ما در تمام احوالات زندگی میتوانیم این مهم را مبنا قرار دهیم. وقتی دولتها جابهجا میشوند بنابه تغییر گفتمان، مردم انتظار دارند در حوزه مدیران اصلی تغییراتی صورت بگیرد و این تغییر متناسب با رأی و خواست مردم به دنبال دگرگونی، تحول و نوآوری است. به گزارش ایرنا، وی افزود: استانداران جدید باید بدانند مدیون هیچکس و هیچ حزب سیاسی نیستند بلکه مدیون خود و خدای خویشاند و باید در برابر خداوند پاسخگو باشند.»1
نگارنده این سطور تاخیر بیشتر در انتخاب استانداران را به زیان مردم میداند که لازم است در مقاله دیگری بدان پرداخته شود.
اما اگر بنا را بر این قرار دهیم که لابیهای اصولگرایان در حوزهها و بخشهای مختلف بدنبال تشکیل جلسات پی در پی و تماسهای تلفنی و یا رفت وآمدها موثر واقع شد و ابلاغ برای یکی از مدیران دولت نهم و دهم صادر شد و در پی آن جلسهای برای معرفی استاندار در یزد تشکیل گردید آنگاه اگر مردم از مسئولان ذی ربط درخواست نمایند به پرسشهای زیر پاسخ دهند چه جوابی خواهند داشت؟
آیا استاندار منتخب در سالهای اخیر به دانشگاههای یزد رفت و آمد داشته است؟
آیا جو امنیتی حاکم بر فضای موسسات آموزشی و توقیف نشریات دانشجویی را به یاد میآورد؟
آیا گله و شکایت و نامههای اعتراضآمیز و انتقادی عدهای از استادان و دانشجویان را شنیده و ملاحظه کرده است؟
آیا درجریان سخنرانیها و گاه تهدید و ارعاب بعضی از مسئولان دانشگاهها و خط و نشان کشیدن آنها برای دانشگاهیان بوده است؟ در نهایت نظرش پیرامون سخنان حسن روحانی در مراسم نمادین بازگشایی دانشگاهها و وزیر اطلاعات دولت یازدهم چیست؟ که گفته است:
«امنیت باید به گونهای باشد که دانشجویان و استادان بتوانند در یک فضای آکنده از امنیت و آرامش خاطر به حرکت علمی خود بپردازند و نقد سازنده نسبت به همه مسائل دانشگاهی، مسائل جامعه و مدیریت کشور داشته باشند. به گزارش ایسنا، وی افزود: دولت از نقد سازنده استقبال میکند، کشور دارای آزادی سیاسی است و همه افراد با حفظ همه حرمتها میتوانند نظر خود را مطرح کنند. وزارت اطلاعات به نوبه خود در جهت حاکمیت امنیت بر سراسر کشور از جمله فضای دانشگاهی خواهد کوشید.»2
وقتی به دستور محمود احمدینژاد سازمان برنامه و بودجه تعطیل شد آیا استاندار منتخب هم همانند عدهای احسنت وآفرین گفت که خوب شد، احمدینژاد جلو دزدیهارا گرفت؟ یا حداقل میتواند مدرکی نشان بدهد در همایشی، نشستی وجلسهای هرچند با کنایه و اشاره ولو محتاطانه به نحوی گذرا از این دستورالعمل رییس دولت انتقاد نموده باشد؟
یکی از مدیران نشریات که به دادگاه مطبوعات احضار شد آیا در چند سال اخیر هیچ یک از مدیران سیاسی و یا فرهنگی استان 5 دقیقه وقت گذاشتند تا از مدیر رسانه مورد نظر بپرسند چرا او را به دادگاه فرستادند؟ علت چه بود؟ چه مطلبی در نشریه نوشته بود؟ آنگاه که دیوانعالی کشور او را از اتهامات تبرئه و حکم صادره را «نقض بلا ارجاع» اعلام کرد باز هم دلیل آنرا جویا شدند؟
چرا مدیران و مسئولان وقت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به سفارش فلان و بهمان برای سرکوب مدیر نشریهای منتقد، تذکرات غلاظ و شداد صادر نمودند؟ چرا نگذاشتند آن نشریه در بعضی از ادارات از جمله استانداری دیده شود؟
چرا برای شرکت در جلسات مصاحبه از مدیر مسئولی که با آنها هم خط نبود و مستقل و گاه منتقد بود دعوت بعمل نمیآوردند؟
چرا به علت مدیریت ناصحیح و عدم توانایی مسئولان اجرایی و فرهنگی ذی ربط در استان و یا نخواستن و رعایت نکردن عدالت و مساوات به معنای قانونی و واقعی آن در توزیع آگهیهای دولتی و اداری یک سونگری و تبعیض را به حد اعلا رسانده و نشریهای را به مرز تعطیلی و وقفه در چاپ و نشر آن کشاندهاند؟
آن روزی که رییس دولت با افتخار اعلام میکرد: روزنامهها را نمیخواند و وقتش را صرف نگاه کردن به مطالب آن نمیکند و در جلسات هم بعضی از خبرنگاران را به سخره میگرفت و در برابر ارائه سئوالاتشان جوابهای غیر مرتبط با پرسشها میداد، سپری شد رییس جمهور فعلی به دانشآموزان میگوید از رییس دولت انتقاد کنید و انشاء بنویسید. بدون شک و تردید مدیرانی باید مصدر کار قرار بگیرند که نه تنها با این خط مشی و سلیقه کنار بیایند. بلکه عملکرد آنها نشانگر این باشد که از گذشته به این مرام و روش پای بند بودهاند موضوع ابقای مدیران متخصص و فنی در کارهای مخصوص به حرفه و شغلشان جدای از این مقوله است که باید آن را محترم شمرد.
نکته آخر اینکه نه تنها رحمانی فضلی بلکه همه فعالان سیاسی اعم از اصولگرا، اصلاح طلب، اعتدال گرا، روشنفکر و دیگر افراد باید بدانند دارالعباده یزد از جمله استانهایی است که رییس دولت یازدهم رای بالایی به خود اختصاص داده و از مناطق و شهرهایی است که ساکنانش به ندای حامیان دکتر روحانی یعنی آیت ا... هاشمی رفسنجانی و حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمد خاتمی در 24 خرداد امسال لبیک گفتند. محمدرضا عارف که با فتوت و موقع شناسی نام خود را در تاریخ سیاسی واجتماعی ایران و یزد در زمان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ماندگار کرد از این شهر و دیار برخاسته است. لذا میطلبد فردی بر صندلی مدیریت ارشد اجرایی آن تکیه بزند که در سالهای اخیر عملاً نشان داده باشد افکار و اندیشههای اصلاح طلبانه و اعتدالگرایی را قبول دارد یعنی اکثر جوانان و مردان و زنان یزدی که در آفریدن حماسه 24 خرداد نقش خود را به خوبی ایفا کردهاند با آرای به صندوق ریخته شده به اقلیتی هر چند معزز و قابل احترام اعلام کردهاند خواهان انتخاب استانداری هستند که پا به پای آنان پس از گذشت 8 سال خواستار تغییر سیاستهای داخلی و خارجی همراه با آرزوی عزت و حکمت و سربلندی این مرز و بوم و پیشرفت و موفقیت بیشتر مردم متعهد و مومن ایران عزیز اسلامی باشد.
مدیر مسئول
پی نوشت ها:
1- روزنامه ایران، 25/7/92
2- همان