هفته نامه آیینه یزد

گزارشی که همه را حیرت زده کرد!

نه تنها خبرنگاران از شنیدن گزارش تحقیق و تفحص از سازمان تامین اجتماعی در مجلس شورای اسلامی انگشت حیرت به دندان گزیدند بلکه عموم ایرانیان و آن عده از کسانی که اخبار ایران را در خارج از کشور نیز دنبال می‌کنند و همه علاقمندان به این مرز و بوم را شگفت زده کرد و باید گفت: ملک و ملت پس از دریافت این خبر متحیر و متاسف شد!!
اگر در مملکتی زندگی می‌کردیم که دهها میلیون از جمعیت 75 میلیونی‌اش زیر خط فقر زندگی نمی‌کردند، هزاران کودک خیابانی نداشت و‌ نوجوانانی روزها و شبها در کوچه‌ها و خیابان‌ها سرگردان نبودند، ‌عده‌ای از مردمانش در اثر فقر و تنگدستی عضو بدن یا کلیه خود را نمی‌فروختند، دهها هزار کلاس درس در آموزشگاه‌ها به مقاوم سازی نیاز نداشت، در روستاهایی دانش‌آموزان کیلومترها فاصله بین خانه و مدرسه را در جاده‌های خاکی و «مال رو» پیاده طی نمی‌کردند، کشور عاری از کلاس‌های کپرنشین بود و مدارس آن چنان آماده بود که نیاز به وسایل گرمایش و سرمایش نداشت، دختران و پسرانی نبودند که به علت نداشتن سر پناه، جهیزیه و امکانات نتوانند ازدواج کنند و. ... اما مردم می‌شنیدند عده‌ای از وزیران، نمایندگان مجلس، ‌دولتمردان و مسئولان رده بالای مملکت این چنین بیت‌المال را حیف و میل نموده و جیب خود یا دوستانشان را پر می‌کردند آن هم در دولتی که رئیسش خود را پاک‌ترین و درست کارترین دولت در تاریخ می‌دانست در شگفت می‌ماندند و از ناظران و بازرسان و قوه قضائیه می‌خواستند مسببان، ‌آمران، دست‌اندرکاران، سوء استفاده کنندگان و همه کسانی که در مدتی سر زیر برف کرده و در حال دست اندازی و تصرف بیت المال و حقوق مردم بوده‌اند را به سزای اعمال زشت و پلید و ناپسند و غیرقابل دفاع خود برسانند. کسانی که به ناحق میلیاردها تومان پاداش مدیریت گرفتند، یا افرادی که دستور استخدام غیرقانونی همشهریان و نورچشمی‌ها دادند یا آن عده از نمایندگان مجلس که با کد، کارت هدیه اخذ نمودند، یا دست‌اندرکارانی که برای جشن سالگرد سازمان تامین اجتماعی بیش از سیزده میلیارد ریال هزینه کردند.
آیا همگی آنها در این امر قاصر و یا مقصر نیستند؟ آیا حق کارگران زحمتکش و خانواده‌هایشان را که تعدادی از آنان ماهها از دریافت حداقل حقوق هم محروم بودند تضییع ننمودند؟ آیا بسیاری از فرزندان این کارگران از حداقل امکانات زندگی در این ماههای سرد سال محروم نیستند؟ اما در برابر تعدادی جمعاً 600 سکه تمام بهار آزادی هدیه و پاداش دریافت می‌نمایند و در ویلاهای خود روزگار می‌گذرانند، بعضی از آنان به ناحق صاحب آلاف و الوف شده‌اند، بر ماشین‌های گران قیمت سوار می‌شوند و در میهمانی‌های آنچنانی شرکت می‌کنند، برای خود و فرزندانشان سهام شرکتهایی را خریداری و یا مبالغ گزافی در بانک‌ها سپرده‌گذاری نموده‌اند و از همه زشت‌تر و ناپسندتر عده‌ا‌‌ی از آنان وام قرض‌الحسنه پانصد میلیون ریالی می‌گیرند!!
آیا جامعه‌ی کارگری می‌تواند بپذیرد در سال 91 و 5 ماهه اول سال 92 بیش از 38 میلیارد ریال کارت هدیه خریداری و به افراد ذی‌نفوذی اعطا و بخشیده شده است؟
-آیا در برابر این تخلفات گسترده که نام عده‌ای از وزیران، نمایندگان و مدیران به عنوان دریافت‌کنندگان هدایا مطرح می‌شود چه پرسش‌هایی در ذهن و مخیله مردم خطور می‌کند؟
-آیا هیچ ثروتمندی حاضر است از درآمد و یا ارث پدر و خانوادگی خود این گونه بذل و‌ بخشش نماید؟
-آیا در پرداخت هدیه و پاداش نباید تابع ضابطه و قانونی بود که از طرف قانونگذار مصوب و ابلاغ شده باشد؟
-آیا گروه کثیری از مردم که از قشر جامعه کارگری هستند و با آن ریخت و پاش‌ها و اسراف و تبذیرها روبرو می‌شوند اعتمادشان نسبت به مجموعه‌ی عظیم تامین اجتماعی سلب نخواهد شد؟
-نماینده‌ای که هدیه می‌گیرد و نمی‌داند یا نمی‌پرسد و یا برایش مهم نیست این پول از کجا آمده چگونه جوابگوی موکلان خود خواهد بود؟
-آیا این است شأن نماینده‌ای که تکیه بر جایگاه آیت ا... سید حسن مدرس زده است؟
-آیا استخدام کارمند از همشهریان وزیر و یا مدیرعامل و یا به توصیه و سفارش نمایندگانی از مجلس شورای اسلامی آن هم برخلاف ضابطه، دهن کجی به خانواده‌های کثیری از جامعه ایرانی نیست که هفته‌ها، ماهها، حتی سال‌ها دربدر برای گذران زندگی به دنبال کسب درآمد حداقلی هستند؟
-پاسخگوی عدم نظارت صحیح بر سازمان تامین اجتماعی آن هم سازمانی عریض و طویل با این وسعت کیست؟
راقم این سطور نه قاضی است که بتواند در این موارد حکمی صادر کند، نه اطلاعات دقیقی دارد که بیش از آن چه گفته و نوشته‌اند اظهارنظر نماید اما می‌توان حرف مردم در مجالس و محافل و کوچه و بازار را بازگو نمود که می‌گویند: این گوشه‌ای از خلاف کاری‌ها است که نمایان و عیان شده، وای اگر روزی بخش‌های بیشتری از پرده بالارود یا صفحاتی از پرونده این افراد که سالها در مقامات مهم اداری، قضایی و تصمیم‌گیری حضور داشته‌اند باز خوانی و بررسی شود آن گاه جامعه به واقعیت‌هایی مهم‌تراز اینها پی خواهد برد.
نظرخوانندگان آیینه از جمله دریافت‌کنندگان وجوهی به نام هدیه را به مطالب زیر جلب می‌نماید تا بدانند در این جامعه که عموم مردمانش صبور، تلاشگر و مومن به اسلام و انقلاب هستند، بعضی از مسئولان و مدیران و دولتمردان و نمایندگان به اصطلاح چه دسته گلهایی به آب داده‌اند و چرا می‌گوئیم همه در شگفتی و حیرت مانده‌اند!!
«...... رشوه‌خوار و رشوه‌دهنده از نام‌هایی مانند«هدیه»،‌«تعارف»،‌«حق و حساب»، «حق‌الزحمه» و«انعام» استفاده می‌کنند ولی روشن است این تغییر نام‌ها به هیچ وجه تغییری در ماهیت آن نمی‌دهد و در هر صورت پولی که از این طریق گرفته می‌شود حرام و نامشروع است.
به پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) خبر دادند یکی از فرماندارانش رشو‌ه‌ای در شکل هدیه پذیرفته است.
حضرت برآشفت و به او فرمود: چرا آن چه حق تو نیست ‌گرفته‌ای؟
او در پاسخ با معذرت خواهی گفت: آنچه گرفتم هدیه بود.
پیامبر(ص) فرمود: اگر شما در خانه بنشینید و از طرف من فرماندار محلی نباشید آیا مردم به شما هدیه می‌دهند؟
سپس دستور داد: هدیه را گرفتند و در بیت‌المال قرار دادند و وی را از کار برکنار کرد.1
رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: «هدیه گرفتن امیر نارواست و رشوه گرفتن قاضی کفر است؟»2
«شاید گفته شود چرا نباید حاکم اسلامی هدیه قبول کند؟ زیرا می‌تواند آن را بپذیرد و به مصرف امور خیریه و نیازمندی‌های عمومی برساند. این البته سازشکاری یا ظاهرسازی است، ‌زیرا قبول هر گونه هدیه‌ای توسط حاکم درستکار -مسلمان باشد یا غیرمسلمان- مفاسد بزرگی در پی دارد که جلوگیری از آنها به هیچ وجه ممکن نیست.
عمل هدیه دادن به حاکم و یا هر مامور ومسئول دیگری امری مشکوک و بدگمانی است چه، در میان مردم کسانی هستند که مال خود را به صورت‌های مرموز و مختلف به مسئولان امور عمومی می‌دهند تا به هدف‌های نادرست یا فریبنده خود دست یابند، و جامعه را غارت کنند چنانکه قرآن کریم در آیه 188 سوره بقره به این امر اشاره کرده است.»3
بدون شک انتظار همه کسانی که در پیروزی این انقلاب نقش داشتند و یا سالها برای تحقق آرمان‌های نهضت اسلامی همگامی و همراهی نمودند و یا عموم ایرانیانی که میهن خود را دوست دارند و به طور کلی همه شهروندان از هر نژاد، ‌قوم، ‌گروه، انجمن، حزب، دین و مذهب، از تمام نهادهای نظارتی و بازرسی به ویژه قوه قضاییه درخواست می‌نمایند به این امر مهم رسیدگی کنند، عاملان آن را بر اساس تعالیم عالیه اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین مصوب به سزای اعمال و رفتار و کردارشان برسانند. چه آنهایی که جوانان این سرزمین را به بیغوله و ساختمان مخوف کهریزک فرستادند یا چوب حراج بر اموال عمومی زدند و البته باید بدانند که گذشتگان به ما آموختند که: چوب خدا صدا ندارد یعنی همه متجاوزین به حقوق مردم منتظر انتقام الهی باشند.«به امید آن روز» 

مدیرمسئول

پی نوشت‌ها:
1- «تفسیر نمونه»، چاپ دارالکتب الاسلامیه بهمن ماه 1353، جلد دوم، صفحه 3 و 4
2- «نهج الفصاحه»، مجموعه کلمات قصار، حدیث 107
3- «الحیاه»، ترجمه احمد آرام، جلد ششم، تالیف علامه استاد محمد رضا حکیمی