هفته نامه آیینه یزد

اشک بریزید
با ظلم و ظالم مبارزه کنید،
آزادیخواه باشید

روز 26/9/92 جمعی از طلاب علوم دینی بدون اینکه اسم و امضای خود را در معرض دید خوانندگان قرار دهند به بخشی از مصاحبه استاندار یزد با یکی از سایت‌ها واکنش نشان داده و نامه‌ای تحت عنوان «نقدی مشفقانه به سخن استاندار محترم یزد» در سایت یزد فردا منتشر و بیش از 15 مورد در آن نامه به حق از ثواب گریه بر حضرت امام حسین (ع) و یاران با وفایش یاد نموده و یا از بخشیده شدن گناهان گریه کنندگان در عزاداری‌ها نوشته و به استاندار تذکر داده‌اند در امور دینی و مذهبی کار را به کارشناسان و متخصصین حوزه دین واگذار کرده و از اظهار نظر در این حوزه که از تخصص وی خارج است جداً پرهیز نموده تا موجب ضایعه نگردد.»
راقم این سطور در حال حاضر قصد اظهار نظر در این باره ندارد و به عنوان یک معلم و مدیرمسئول رسانه‌ای توضیح و تفصیل آنرا به وقت دیگر موکول می‌کند اما اذعان می‌نماید تخصصی هم در امور مذهبی ندارد. از کودکی پدر و مادرش که حق فراوان و بیشماری برگردن او دارند و رحمت الهی شامل حالشان باد در ایام محرم پیراهن سیاه بر وی پوشانده و فرزندشان را با نام و یاد امام حسین(ع) آشنا نموده‌اند. بنابراین از چند سالگی تاکنون که 7 دهه از عمرش می‌گذرد با افتخار و به میل و خواست خود در تکایا و محافل روضه خوانی شرکت می‌نماید و هر گاه به علت مشغله کاری نتواند روزی 2 بار دراین گونه مجالس در ایام عزاداری شرکت کند دقایقی از شب یا روز در گوشه‌ای می‌نشیند و چند صفحه از کتابهای مقتل که در کتابخانه شخصی دارد مطالعه می‌کند و...
نگارنده وظیفه خود می‌داند در این شماره و ستون بدون شرح و توضیح، صفحاتی از یادداشت‌هایش را که پیرامون برگزاری جلسات روضه خوانی و مداحی آماده نموده است جهت اطلاع خوانندگان آیینه منتشر نماید.
آیت ا... شهید مرتضی مطهری ضمن بیان تحریفات لفظی و معنوی درباره وقایع محرم سال 61 ه با اشاره به اخبار و احادیث دروغی که ملاحسین کاشفی در روضه الشهداء و ملا آقای دربندی در اسرارالشهاده آورده‌اند در بخش وظایف علمای امت و عامه مردم و شرح دو چهره حادثه کربلا، می‌گوید:
«عامه مردم دو نقطه ضعف در موضوع عزاداری امام حسین(ع) دارند یکی از آنها این است که معمولاً موسس یا موسسین و صاحبان مجالس، چه آنهایی که در مساجد و چه آنهایی که بالخصوص در منزلشان بر پا می‌کنند، در حدودی که من تجربه دارم (استثناء ندارد) آن چیزی را که می‌خواهند ازدحام جمعیت است. .... این نقطه‌ی‌ ضعف است. ... هدف آشنا شدن با حقایق است، ‌مبارزه کردن با تحریفات است...
نقطه ضعف دومی که در مجالس عزاداری هست و بیشتر از ناحیه عوام الناس است و خوشبختانه کمتر شده است، مساله«شور و واویلا» بپا شدن است. منبری در آخر منبرش حتماً باید ذکر مصیبت کند و در این ذکر مصیبت هم نه تنها مردم اشک بریزند، که تنها اشک ریختن قبول نیست، باید مجلس از جا کنده بشود، باید شور و واویلا بپا شود. من نمی‌گویم مجلس از جا کنده نشود، من می‌گویم این نباید«هدف» باشد...
اما این مرثیه همیشه باید مخلوط با حماسه باشد اینکه گفته‌اند رثای حسین‌بن‌علی (ع) باید همیشه زنده بماند، حقیقتی است و از خود پیغمبر(ص) گرفته‌اند و ائمه اطهار(ع) نیز به آن توصیه کرده‌اند. این رثاء و مصیبت نباید فراموش بشود. این یادآوری نباید فراموش بشود و باید اشک مردم را همیشه بگیرید، اما در رثای یک قهرمان... در رثای قهرمان بگریید برای اینکه احساسات قهرمانی پیدا بکنید، برای اینکه پرتوی از روح قهرمان در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه‌ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید، شما هم عدالتخواه بشوید، شما هم با ظلم و ظالم نبرد بکنید، شما هم آزادیخواه باشید، برای آزادی احترام قائل باشید.»1
آیت ا... محمد یزدی در فصل «حسین و امت گنه کارش» می‌نویسد:
«جهان آفرینش سر تا سرش حساب است، حسابی چنان دقیق و حساس که مثقال و ذره آن گم نمی‌شود، چگونه کوهی را به کاهی می‌بخشند، و مردمی بدون حساب به بهشت می‌برند؟ یک عمر انحراف، یک عمر مردم آزاری، حق مردم خوردن، مال مردم بردن، و همه جور گناه و معصیت مرتکب شدن، و بعد قطره اشکی ریختن و حساب همه را تصفیه کردن، با هیچ حسابی وفق نمی‌دهد!! مگر آیین مقدس اسلام همچون مسیحیت امروز با این در و دکانها زندگی می‌کند که افرادی با انجام دادن کارهای خرافی سخت‌ترین گناه را ببخشند، و در برابر مبلغی ناچیز بزرگترین جنایتکار را به بهشت بفرستند؟!
در اسلام راه بهشت و سعادت دقیق و حساس و روشن است، از طریق گریه و زاری و جیغ و داد به سعادت جاودان نمی‌توان رسید. در اسلام، توبه هر گناه گفتن «استغفرالله» نیست، امور مالی با «استغفرالله» درست نمی‌شود، مال وقف خوردن، حق مردم بردن، برای دیگران پرونده ساختن، با کلمه استغفار جبران نمی‌گردد؟!
امور عبادی هم با «استغفرالله» اصلاح نمی‌شود، قضای نمازها را باید خواند، روزه‌ها را باید گرفت، عمل حج باید انجام داد، حقوق واجب الهی را باید پرداخت، تا حسین(ع) و گریه بر حسین(ع) ثمری ببخشد.
و بالاخره این حرف مسخره چیست که مردم را سرگرم کرده‌اند و می‌گویند: با گریه، همه‌ی گناهان آمرزیده می‌شود، و حسین(ع) برای گریه کشته شد؟!
ثواب‌هایی که برای گریه بر امام حسین(ع) و یارانش در روایات معتبره ذکر شده، نه تعمید و توبه مردم است بلکه برای ترویج و تشویق جلسات حسینی، و فراموش نشدن این فاجعه اسف انگیز و آموزنده است تا در سایه آن به هدف‌های عالی و مقدس حسینی آشنا شده، روح اسلام تشریح و ترویج گردد.»2
عالم جلیل القدر حاج میرزا حسین نوری استاد مرحوم حاج شیخ عباس قمی و مرحوم حاج شیخ علی اکبر نهاوندی اعلی ا... مقامهم در کتاب ارزشمند «لولو و مرجان» که در آن به اخلاص و صداقت گویندگان و روضه خوان‌ها و مداحان پرداخته نقل کرده است:
«رسول خدا(ص) فرمود:
نزدیک ترین شما نزد من در روز قیامت و آن که واجب تر است شفاعتش بر من از شماها، راستگوترین شماهاست.
حضرت امیرالمؤمنین(ع) فرمود: نظر ننمایید به سوی بسیاری نماز ایشان و روزه ایشان، و بسیاری حج و نیکی ایشان، و صدای آهسته ایشان در شب (یعنی در وقت مناجات و تضرّع) نظر کنید به سوی راستی در سخن گفتن و پس دادن امانت....»3
دکتر محمدمهدی رکنی طی مقاله‌ای در شماره 2 مجله مشکوه نشریه آستان قدس رضوی با عنوان «ارزیابی گریه» اظهار می‌دارد:
«این گونه روایات در مقام تشویق به عزاداری و گریستن بر سیدالشهدا(ع) است، برای جاودان گردانیدن نام و فداکاریش در طول تاریخ، و حفظ این حماسه شکوهمند برای مسلمین، ‌چنانکه همین اثر را داشته اما انگیزه قیام و شهادت آن امام همام را در بعضی از فقرات زیارتش و خطبه‌هایی که قبل از شهادت ایراد کرده باید بجوئیم، ‌چنانکه هنگام خروج از مدینه و وداع با برادرش محمد حنفیه، ‌خامه و نامه طلبید و وصیت نامه‌ای نوشت و سبب حرکت تند انقلابیش را چنین شرح داد: من همانند خودپسندی ستیزنده یا ناسپاسی طغیانگر یا فسادانگیزی ستمکار از مدینه بیرون نمی‌روم، بلکه خروج من [روانه گشتنم به شهادتگاه] تنها و تنها انگیزه اصلاح طلبی در امت جدم دارد. من می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدم و پدرم علی بن ابی طالب (ع) رفتار کنم.»4
آیه ا... سید ابوالقاسم کاشانی طی سخنانی خطاب به یکی از هیات‌های عزاداری می‌گوید:
«آقایانی که برای عزاداری گرد هم آمده‌اید؟! آیا می‌دانید چرا حضرت حسین‌بن‌علی(ع) تن به شهادت داد این که گفته می‌شود که فقط برای شفاعت امت خود بوده بی‌جاست....»5
محمد اسفندیاری در کتابی که به یاد استاد محمد تقی شریعتی از پیشاهنگان پیکار با خرافات و تحریفات تالیف نموده نوشته است:
«عزاداری بر امام حسین(ع) کمترین و آسان ترین وظیفه ما در برابر آن حضرت است این وظیفه آسان را بیش از اندازه بزرگ کردن، شانه خالی کردن از وظایف بزرگتر و دشوارتر است، ما نمی‌گوئیم که عزاداری نه، ما می‌گوئیم فقط عزاداری نه، ما می‌گوئیم پاکسازی عزاداری هم، ‌ما می‌گوئیم حماسه داری امام حسین(ع) هم، ما می‌گوئیم تاریخ نگاری حضرت امام حسین (ع) هم،...»6
شهید بزرگوار سید عبدالکریم هاشمی نژاد با بررسی تحقیق جامع درباره اصیل‌ترین انقلاب‌های خونین جهان برای خوانندگان مرقوم می‌نماید:
«...آیا قابل قبول است که ما مقصد اصلی جگر گوشه‌های پیغمبر(ص) و آن حجت خدا و امام معصوم(ع) و جوانان و یاران پاک او را در همین خلاصه کنیم که جمعی... هر عملی را که خواستند انجام دهند و هر گناهی را که اراده کردند مرتکب گردند و با این حال آسوده خاطر باشند که حضرت امام حسین (ع) خود را قربانی و فدای آنها ساخت... حضرت حسین‌بن‌علی(ع) خود بارها درباره‌ی مقصد و هدف اصلی خویش سخن گفت اما حتی در یک مورد هم خود را فدائی امت معرفی نکرد و مقصود عالی خویش را تنها شفاعت جمعی از گنهکاران بیان نفرمود...»7
آیت‌ا... دکتر سیدمحمد بهشتی سیدشهیدان ساختمان حزب جمهوری اسلامی در یکی از جلسات سخنرانی خطاب به حاضرین اعلام می‌نماید:
«وقتی علی(ع) در دل شب در مناجاتش با خدا ضجه می‌زند، خطاب می‌کند، خداوندا! این بنده تو اگر از او خطا و گناهی سر زده است، با چه رویی در روز رستاخیز به سوی تو آید! ای شیعه علی از این مناجات علی(ع) چه می‌فهمی؟ از این می‌فهمیم که با ذکر یاعلی و یاحسین گفتن، حساب تمام تعهدها واریز می‌شود؟ از این می‌فهمی که با همین محبت خالص و مخلصانه اما بدون عمل، بدون این که توأم با عمل به واجبات و اجتناب از محرمات، توبه از گناه و توبه از مسامحه و سهل‌انگاری در ادای وظیفه باشد، بدون این که همراه با این‌ها باشد، آیا می‌توانی در راه نجات قرار گیری؟
حسین(ع) سفینه نجات است «بله» که سفینه نجات است. اما کدام حسین؟ هر کس بر این سفینه سوار شود، به سوی نجات می‌رود، اما باید سوار شود، مانند اهل بیت(ع) و پیشوایان پاک از اهل بیت پیغمبر، مانند کشتی نوح است. هر کس در آن سوار شود نجات می‌یابد و هر کس از آن دوری جوید، غرق می‌شود اما سوار شدن چیست؟ دوری گزیدن چیست؟...
اکنون من با صراحت و قاطعیت می‌گویم هر کس دنباله‌رو علی(ع) است، نجات پیدا می‌کند، هیچ شکی هم در این ندارم. همچنین کلمه ولایت یعنی هم‌پیمانی، هر کس هم پیمان علی(ع) و حسین(ع) است نجات پیدا می‌کند، من شکی در این ندارم.
عاشورای حسین(ع) را زنده نگه دارید، زنده‌ای که تحریف نشده باشد، در برخوردمان با مردمی که با خلوص نیت اما بدون هوشیاری کارهایی می‌کنند، با محبت برخورد کنیم، بیدارشان کنیم، بگوییم، برادر و خواهر مسلمان! ای برادرِ حسین(ع) دوست! ای خواهرِ حسین(ع) دوست! اگردوست حسین(ع) هستی درست دوستی کن، این دوستی را با هم‌پیمانی با ولایت همراه کن، با دنباله روی و تشیع همراه کن تا برای خودت و جامعه‌ات سرچشمه سعادت شود...
آن‌هایی هم. ....، عزاداری حسین(ع) برایشان دکان است. یا دکانِ روزی است، یا دکان جاه و جلال و شکوه و جبروت، کاری کنید تا اول روشن شوند و اگر باز به کارهای‌شان ادامه دادند، آن وقت چه باید کرد؟
توبه صحیح حتی در آخرین لحظات زندگی از نظر اسلام قبول است. اما توبه صحیح فقط این‌گونه است. توبه حر توبه‌ای است که در آخرین لحظات زندگی او روی داده است، اما توبه‌ای صحیح است چون واقعاً عوض شده است. واقعاً راهش را عوض کرده است. می‌آید سراغ امام حسین(ع)، امام به او اطمینان می‌دهد که‌ای حر! توبه تو قبول است. حالا ما در برابر تربت پاک حربن یزید ریاحی با تمام خلوص و صفا می‌ایستیم و می‌گوییم: «السّلام علی الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین» و با کمال صمیمیت به این یاران پاک باز می‌گوییم: «یا لیتنا کنّا معکم فَنَفُوزَ فوزاً عظیما...»8
آرزوی دکترعلی شریعتی که نام و یادش همیشه در این انقلاب پایدار و جاوید خواهد ماند این بود که ما باید برای جامعه «امتی نمونه» بسازیم.
«ما وارث عزیزترین امانت‌هایی هستیم که با جهادها و شهادت‌ها و با ارزش‌های بزرگ انسانی، در تاریخ اسلام فراهم آمده است و ما وراث این همه هستیم و ما مسئول آن هستیم که امتی بسازیم از خویش، تا برای بشریت نمونه باشیم...»9

مدیر مسئول

پی نوشت‌ها :
1- «حماسه حسینی»، جلد اول، شهید عالی مقام استاد مرتضی مطهری، صفحه 101- 127
2- «حسین‌بن‌علی(ع) را بهتر بشناسیم»،آیت ا... محمد یزدی، صفحه 52-53-54
3- «لؤلؤ و مرجان»، عالم بزرگوار محدث نوری، صفحه 53-54
4- «ارزیابی گریه»، دکتر محمد مهدی رکنی، چاپ آستان قدس رضوی، صفحه 18-19
5- «مجموعه‌ای از مکتوبات، سخنرانی‌ها و پیام‌های آیت ا... کاشانی»، جلد اول، صفحه 21
6- «از عاشورای حسین تا عاشورای شیعه» تالیف محمد اسفند یاری، صفحه 92
7- «درسی که حسین به انسان‌ها آموخت»، تالیف حجت الاسلام والمسلمین شهید عبدالکریم هاشمی‌نژاد، صفحه 394
8- متن منتشر نشده‌ای از آیت ا... شهید دکتر سید محمد بهشتی، روزنامه ایران، 21/8/92
9- «حسین (ع) وارث آدم»، مجموعه آثار شماره 19، دکتر علی شریعتی، چاپ 1361، صفحه 199