هفته نامه آیینه یزد

سخنان نماینده اسبق یزد،
نکته‌ای درباره قانون اساسی

در چند روز اخیر عده‌ای از سخنرانان، روحانیون و خطیبان جمعه در بخش‌ها و شهرهای مختلف استان نسبت به سخنان نماینده اسبق یزد در شهرستان مهریز انتقاد نموده و وی را به عنوان عنصری سوخته و دوم خردادی و... که اشاعه اکاذیب نموده معرفی کردند و پی در پی در این زمینه پیام‌هایی تلفنی برای افراد فرستاد می‌شد و از جمله معترض بودند که چرا گفته است موضوع ولایت فقیه بعد از تدوین اولیه قانون اساسی در مجلس خبرگان گنجانده و تصویب شده است. به دنبال آن اظهارات، یکی از گویندگان به شدت از عملکرد اصلاح‌طلبان در کشور انتقاد کرد و گفت:«شما اصلاح‌طلبان مملکت جزء مفسدین هستید... شما اصلاح‌طلبان اصلاً عددی نیستید که مردم شما را بزرگ کنند و فقط در حدود چهار تا 10 نفر اصلاح‌طلب اصلی داریم که فتنه در کشور چاق می‌کنند... شما دم از امام و خط امام(ره) می‌زنید ولی این حرف امام خمینی(ره) که فرمود پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به کشور شما آسیبی نرسد را زیر پا گذاشته‌اید... شما اصلاح‌طلبان نسبت به معارف دین جاهل هستید و در قم درس نخوانده‌اید و لذا مرتب با انقلاب اسلامی و نظام درگیر می‌شوید.»1
نگارنده در پی تکذیب یا تصدیق سخنان نماینده اسبق یزد و یا حمایت از وی نیست. به ویژه که به اصل مطالبی که در آن شهرستان ایراد نموده دسترسی نداشته ‌است. ممکن است بیان گوینده‌ای از جمله سخنران مورد بحث از جهات مختلف مورد نقد و اعتراض قرار بگیرد و یا صحت و درستی موضوع نیز مورد تردید و یا تکذیب دیگران واقع شود. بدون شک هر گاه موافقان و مخالفان مسله‌ای که خود را از طرفداران جمهوری اسلامی ایران می‌دانند بخواهند از تریبون‌های گوناگون با جملاتی یکدیگر را مورد عتاب و خطاب قرار ‌دهند نه تنها حقایق بر مردم روشن نمی‌گردد بلکه روز به روز بر ابهامات افزوده می‌شود. در اسلام به ما آموخته‌اند در مجالس وعظ و خطابه و در جایگاه رفیع نمازجمعه باید از وحدت برادران دینی سخن گفت. خواستار هماهنگی بیشتر با گروه‌ها و دسته‌ها و احزاب و انجمن‌هایی شد که برای پیشرفت و آبادانی این سرزمین گام برمی‌دارند و خود را موظف به رعایت قانون اساسی می‌دانند. تریبون نماز جمعه و منبر محل تاختن به گروه و جناح خاصی نیست بلکه جای پنددادن و نصیحت کردن و ایراد موعظه و خطابه‌های اخلاقی، دینی و معرفتی است. نباید مخالفان سیاسی خود را مفسد نامید!! مگر نه اینکه مفسد کسی است که دادگاه صالحی حکم به افساد او داده باشد. اگر تعداد اصلاح‌طلبان 4 تا 10 نفر باشد چگونه بعد از حمایت آن مجموعه از دکتر حسن روحانی میلیون‌ها نفر به دولت اعتدال رای دادند و پیروزی او در انتخابات خردادماه 92 را رقم زدند؟
کسانی که در حوزه‌های علمیه قم و یا نجف یا مشهد و دیگر شهرها و یا در دانشگاه‌ها درس خوانده‌اند اگر از نظر علمی و تحصیل علوم حوزوی تقریباً یکسان و به اصطلاح هم سنگ باشند می‌توانند در کنار یکدیگر نظرات خود را مطرح و بحث و تبادل نظر نمایند اما حتی این امور سبب برتری و فخر‌فروشی افراد و گروه‌ها نسبت به یکدیگر نمی‌شود«تنها تفاوتی که مقتضای قریحه انسانی است و فطرت بشر هم از آن ساکت نیست تقوی است، مسئله تقوی هم راجع به خدا است، ربطی به مردم ندارد... از نظر جریان قانون دینی و از بین رفتن فاصله‌های طبقاتی در شئون اجتماعی، حاکم و محکوم، امیر و مامور، رییس و مرئوس، آزاد و بنده، زن و مرد، غنی و فقیر، کوچک و بزرگ در اسلام دارای یک موقعیت می‌باشند که قانون در حق همگان یکسان اجرا می‌شود»2
حضرت امام حسین(ع) نماد آزادگی، ظلم‌ستیزی، صداقت، عدالت، سیاست، شجاعت، استقامت، صبر، فتوت و جوانمردی بود که برای پایداری و ماندگاری دین اسلام و اصلاح امت بر ضد ظلم حاکمان و یزید زمان قیام کرد. توفیق نصیب واعظانی می‌گردد که هر گاه در جایگاه منبر و خطابه قرار می‌گیرند بنا به فرموده بزرگان اسلام و علامه جلیل القدر مرحوم محدث نوری از روی اخلاص و با صداقت سخن بگویند و در مسیر ائمه هدی گام بر دارند.
«امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند نفرستاد هیچ پیغمبری را مگر با صدق یعنی با داشتن صفت راستگویی و ادای امانت به نیکوکار و بدکار.»3 بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی (ره) در نجف حکومت اسلامی و ولایت فقیه را تدریس می‌نمودند و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بارها پیرامون ولایت فقیه و نوع حکومت نظرات خود را اعلام و اظهار نموده‌اند که برای عموم مردم مومن و انقلابی این سرزمین فصل‌الخطاب می‌باشد از جمله: «من به همه ملت، به همه قوای انتظامی، اطمینان می‏دهم که امر دولت اسلامی، اگر با نظارت فقیه و ولایت فقیه باشد، آسیبی بر این مملکت نخواهد وارد شد. گویندگان و نویسندگان نترسند از حکومت اسلامی، و نترسند از ولایت فقیه. ولایت فقیه آنطور که اسلام مقرر فرموده است و ائمه ما نصب فرموده‏اند به کسی صدمه وارد نمی‏کند؛ دیکتاتوری به‏وجود نمی‏آورد، کاری که برخلاف مصالح مملکت است انجام نمی‏دهد، کارهایی که بخواهد دولت یا رئیس جمهور یا کس دیگری برخلاف مسیر ملت و برخلاف مصالح کشور انجام دهد، فقیه کنترل می‏کند، جلوگیری می‏کند.»4
قانون اساسی طی مراحلی تدوین و تنظیم و بررسی و به تصویب اکثریت مردم این سرزمین رسیده است و به عنوان میثاقی بین دولت وملت یاد می‌شود همه مدیران، مسئولان، مقامات و کارگزاران نظام بدون توجه به تقدم و تاخر فصل و ماده‌ای موظف به پیروی و ملزم به رعایت دقیق آن می‌باشند. اگر مسئولی به قوانین مصوب و یا قانون اساسی پای بند نباشد جز خودکامگی و استبداد نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. اینک توجه خوانندگان را به نکته‌ای پیرامون اصل ولایت فقیه و گنجاندن آن در قانون اساسی جلب می‌نماید:
«بر اساس لایحه قانونی که در تاریخ 27/4/1358 به تصویب شورای انقلاب رسید، مقرر شد به منظور اظهارنظر نهایی درباره‌ی متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، که از سوی دولت موقت تنظیم شده بود، مجلسی به نام بررسی نهایی قانون اساسی با 73 عضو(شامل نمایندگان اقلیت‌های مذهبی ارمنی، یهودی و زردشتی) تشکیل شود. با انجام انتخابات، مجلس مزبور در تاریخ 28 مرداد ماه 1358 افتتاح شد و در جلسه افتتاحیه نخست وزیر موقت طرح قانون اساسی را که در شورای طرح‌های انقلاب تدوین گردیده بود، جهت بررسی و تصویب نهایی تقدیم مجلس مزبور نمود. طرح قانون اساسی تقدیمی دولت موقت به مجلس بررسی نهایی قانون اساسی مشتمل بر 12 فصل و 151 اصل بود. مجلس مزبور که به مجلس خبرگان قانون اساسی نیز معروف شد پس از تشکیل، طبق آیین نامه داخلی خود، بررسی قانون اساسی پیشنهادی را آغاز نمود و با برخی تغییرات اساسی که در آن داد و از جمله مهمترین آنها گنجاندن اصل ولایت فقیه در آن بود، سرانجام قانون اساسی در 12 فصل و 175 اصل در جلسه بیست و چهارم آبان ماه 1358 به تصویب نهایی رساند... قانون اساسی پس از تصویب مجلس، در روزهای 11 و 12 آذر ماه 1358 به همه پرسی گذاشته شد و با 5/99% آراء مثبت ملت ایران مورد تصویب قرار گرفت... اصلاحات و تغییرات انجام گرفته توسط شورای بازنگری قانون اساسی سرانجام در بیستم تیر ماه 1368 به تصویب نهایی رسید و در روز 6مرداد ماه 1368 به همه پرسی‌گذاشته شد و به تایید ملت رسید...قانون اساسی اصلاحی سال1368 که عنوان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به طور مطلق منصرف به آن است و شرح و بحث در مورد قانون اساسی در این نوشتار نیز بر همین مبناست، مشتمل بر 14 فصل و 177 اصل می‌باشد که دو اصل 176 و177 به قانون اساسی الحاق شده و بقیه اصلاحات و تغییرات در لابلای اصول گنجانده شده است.»5
حسن ختام مقاله به درج فرمایشی از مولای متقیان حضرت علی(ع) اختصاص می‌یابد که شیعیان جهان به عصمت آن بزرگوار اعتقاد دارند.
«ای مردم! از پست ترین حالات زمامداران در نزد صالحان این است که گمان برند، آنها دوستدار ستایش اند، وکشور داری آنان بر کبر و خودپسندی استوار باشد و خوش ندارم در خاطر شما بگذرد که من ستایش را دوست دارم، و خواهان شنیدن آن می‌باشم. سپاس خدا را که چنین نبودم و اگر ستایش را دوست می‌داشتم، آن را رها می‌کردم، به خاطر فروتنی در پیشگاه خداوند سبحان و بزرگی و بزرگواری که تنها خدا سزاوار آن است.
گاهی مردم ستودن افرادی را برای کار و تلاش روا می‌دانند. اما من از شما می‌خواهم که مرا با سخنان زیبای خود مستایید. تا از عهده وظایفی که نسبت به خدا و شما دارم بر آیم، و حقوقی که مانده است بپردازم و واجباتی که بر عهده من است و باید انجام گیرد، ادا کنم. پس با من چنان که با پادشاهان سرکش سخن می‌گویند حرف نزنید و چنان که از آدم‌های خشمگین کناره می‌گیرند، دوری نجویید وبا ظاهر سازی با من رفتار نکنید، و گمان مبرید اگر حقی به من پیشنهاد دهید بر من گران آید، یا در پی بزرگ نشان دادن خویشم، زیرا کسی که شنیدن حق یا عرضه شدن عدالت در او مشکل باشد، عمل کردن به آن برای او دشوارترخواهد بود. پس، از گفتن حق یا مشورت در عدالت خودداری نکنید، زیرا خود را برتر از آن که اشتباه کنم و ازآن ایمن باشم نمی‌دانم، مگر آنکه خداوند مرا حفظ فرماید. پس همانا من و شما بندگان و مملوک پروردگاریم که جز او پروردگاری نیست.»6

مدیر مسئول

پی نوشت‌ها:
1- گزارش صبح مهریز، مورخ 9/8/93
2- «روابط اجتماعی در اسلام»، استاد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، ترجمه محمدجواد حجتی کرمانی، صفحه 84، چاپ 1348
3- «لولو و مرجان درآداب اهل منبر»، علامه محدث نوری، صفحه 51 و 52، چاپ 1364
4- «مجموعه آثار امام خمینی (ره)»، جلد 10 صفحه 58
5- «مختصر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران». دکتر حسین مهرپور. صفحه 28 و 30 و 31
6- «نهج البلاغه»، ترجمه محمد دشتی (ره)، خطبه 217، صفحه 317