تیتر یک شماره 441
شهید آیتا... حسین غفاری
علیه ظلم و استبداد افشاگری میکرد
7 دی سالروز شهادت آیتا... غفاری است. شهید آیتا... حسین غفاری از بزرگمردانی است که عمر پربرکت خود را به مجاهدت در چند جبهه به طور همزمان صرف کرد و عاقبت جان عزیزش را با استقامت و صلابت برای انقلاب گذاشت تا به اسوهای در راه مبارزه با طاغوت، آزادی خواهی و طرفداری از حاکمیت دین الهی در جامعه اسلامی تبدیل گردد.
این شهید گرانقدر که وجود پربرکتش سرچشمهای از ایمان و جلوهای از مردانگی و شرف بود، با صفای باطنش، صداقت کلامش و دستان پرمحبتش به قلبها گرمی میبخشید و نیروی پایداری و استقامت به جانها میدمید. معلمی بود که با تمامی وجود در راه روشنگری و بیداری جامعه کوشید و در کلام استوار و اطمینان بخش خود، امید به زندگی و یاری خدا را در برابر همه مشکلات فریاد زد و به دیگران آموخت. آیتا... غفاری در سال 1295 در آذرشهر تبریز دیده به جهان گشود و در اوان کودکی پدر بزرگوار خود را از دست داد، اما تحت تربیت سالم مادری عاشق اهل بیت و حضرت زهرای اطهر«س» چنان پرورش یافت که تدین، شهامت، شجاعت، سرافرازی و مجاهدت در راه دین و علم و تقوی را در حد کمال در وجود خویش متبلور نمود. حسین، پس از طی تحصیلات مقدماتی به تبریز رفت و قریب به سی سال با زندگی فقیرانه به تحصیل علوم دینی پرداخت و در سال 1324 عازم قم گردید و از محضر بزرگانی چون آیات عظام بروجردی، خوانساری، فیض قمی و... کسب فیض کرد و سپس با شرکت در دروس خارج فقه حضرت امام خمینی علاوه بر کسب معرفت، سرچشمه زلال وجود خویش را سیراب نمود.
آیتا... غفاری پس از اقامتی 11 ساله در قم راهی تهران شد درحالی که اندیشههای انقلابی امام خمینی در حد اعلایی روح و وجود را تسخیر کرده بود. وی که از نوادگان حاج ملامحسن آذرشهری روحانی عالی مقامی بود که در مبارزه با استعمارگران سر مبارکش توسط روسها از بدن جدا شده بود و هفت تن از اجداد مادری او در مبارزه با بیگانگان به شهادت رسیده بودند، با افکار انقلابی و استبداد ستیزانه خود در اوج خفقان رژیم ستم شاهی وارد تهران گردید. تمام دوران زندگی آیتا... غفاری، مقارن با حکومت پهلوی بود و مشاهده اوضاع نابسامان، مخالفت رژیم با روحانیین اصیل، محدود کردن مبارزان مسلمان، ترغیب و تشویق مردم به بیدینی و کشف حجاب، آزادی عمل فرقههای ضاله و منحرف و استعمار ساخته و مسایل بیشماری از این قبیل موجب میشد که او با زبان حق گوی خود در قامت مجاهدی فداکار و بیباک و بیاعتنا به یاوهگوییهای گروهکهای چپ و راست، به رژیم شاهی بتازد و در هر موقعیتی به افشاگری علیه استبداد و ظلم بپردازد. آیتا... غفاری در قیام تاریخی امام خمینی در سال 1342 محکم و پروپاقرص پشت سر امام قرار گرفت و از آرمانهای والای او پشتیبانی کرد و همین امر موجب بوجود آمدن دورانی سخت و پررنج و فشار برای وی گردید اما او در این مسیر هیچگاه احساس خستگی نکرد و تا آخرین لحظات حیات به مبارزه خویش بر ضد ستم و طاغوت ادامه داد و هرگز از عهد و پیمانی که با امام خمینی بسته بود، عقب ننشست. آیتا... غفاری در مسیر مبارزه، نه تنها خودش بارها دستگیر و زندانی شد، بلکه دستگیری فرزندان، همسر، برادر و سایر بستگانش نیز نتوانست در اراده او خللی بوجود آورد و همچون کوهی استوار و باصلابت در برابر دژخیمان رژیم ستم شاهی ایستاد و آنچه عوامل ساواک و طاغوت را بیش از هر چیز دیگر آزار میداد، روحیه مقاوم و استوار آیتا... غفاری بود که از سال 1340 تا دی ماه 1353 و در طی دستگیریها، شکنجهها و حبسهای متعدد نتوانستند کوچکترین کنترل و تسلطی بر وی بیابند.
آیتا... غفاری از سال 1350 به مبارزات خود شکل تازهای داد به طوری که از آن سال کمتر در میان آشنایان ظاهر میشد و یک زندگی نیمه مخفی را انتخاب نموده بود، اما در تیر ماه سال 1353 بار دیگر در تهران دستگیر شد و این آخرین دوران زندان، حبس و شکنجههای این مبارز نستوه بود. حجت الاسلام هادی غفاری، فرزند آیتا... غفاری در مورد آخرین ملاقات خود با پدر میگوید: «پدر را در آخرین ملاقات، کشان کشان با پاها و دستهای شکسته درحالی که بیش از یکی دو دندان در دهانش باقی نمانده بود و سرتاسر صورت و اندامش زیر شکنجههای وحشیانه درهم کوبیده شده بود، پشت میز ملاقات آوردند، بیش از یکی دو جمله بین ما رد و بدل نشد؛ او گفت: تصور نمیکنم دیگر یکدیگر را ببینیم... فردای همان روز شنیدم ساعت 2 بعد از ظهر (روز هفتم دی ماه سال1353) پدر از محیط رنج آوری که آخرین مرحله امتحان بندگی را در آن گذراندند، آسوده شده و به وصال معبود رسیده است.» آیتا... شهید غفاری علاوه بر مبارزات انقلابی، منشا خدمات، خیرات و برکات فراوانی در زمینههای فکری، فرهنگی، اجتماعی و تبلیغی نیز بود که خدمات وی در راه اشاعه فرهنگ غنی اسلام هرگز فراموش نخواهد شد. وی به رغم گرفتاریهایی که در راه مبارزه داشت، از کوتاهترین فرصتهای ممکن در شهرها و روستاهای مختلف کشور برای تبلیغ و احداث و تکمیل مساجد، وعظ و سخنرانی و کمک به اقشار محروم جامعه استفاده میکرد. آیتا... غفاری آثار قلمی فراوانی از جمله حاشیه مفصلی بر عروه الوثقی و نوشتهها و آثار خطی گوناگون دیگری داشت که اکثراً در هجومهای پی در پی ساواک به منزلشان در چندین نوبت از بین رفته است. با اینحال دست نوشتههایی از آن شهید همچنان برجای مانده است.
آیتا... غفاری علاوه بر آنکه سخنوری چیره دست بود، نویسندهای خوش ذوق نیز بود که در عالم شعر و هنر قطعات جذاب و شیوایی از او به یادگار مانده است. از جمله این اشعار سروده زیر است:
عاشق چو رو به کعبه صدق و صفا کند
احرام خود زکسوت صبر و رضا کند
در پیش راه بادیه گیرد غریب وار
ترک عشیره و بلد و اقربا کند
از صدق چون قدم بنهد در فنای عشق
اول به پای دوست سر و جان فدا کند
آنجا که موقف عرفات محبت است
بر جای سنگریزه سر از کف رها کند
آنگاه دست و روی بشوید زخون خویش
برخیزد و نماز شهادت ادا کند
در سالروز شهادت این فقیه مبارز و عارف به حق پیوسته از خدای سبحان مسالت داریم او را به ائمه معصومین و اولیای الهی محشور گرداند و به پویندگان راهش توفیق قدردانی از زحمات و مجاهدات او را عنایت فرماید. «منبع: روزنامه جمهوری اسلامی»