هفته نامه آیینه یزد

آقای جوکار! آیا رأی اکثریت مردم ارزشی نیست؟

محمدصالح جوکار نماینده سابق مردم شهرستان یزد و اشکذر در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با روزنامه بشارت نو در یزد به پرسش‌‌هایی پاسخ داده که بخش‌هایی از آن در این ستون نقل و توضیحاتی پیرامون آن ارائه می‌گردد.
«س-آقای حداد عادل هم شائبه دخالت برخی از دولتمردان در انتخابات را مطرح کردند ولی تاکنون مستندی ارائه نکردند.
ج-فایده‌ای ندارد. وقتی انتخابات تمام شد دیگر اگر صدها برگ سند ارائه شود افاقه نمی‌کند.
س-معتقدید دولت انتخابات مجلس دهم را مهندسی کرد؟
ج-نه، به این شکل اعتقاد ندارم. ولی برخی از دولتی‌ها و مدیرانشان در استان در قالب سخنرانی یا برگزاری جلسات نسبت به انتخاب فردی خاص نظر داشتند و تبلیغ می‌کردند. وقتی برخی مقامات می‌گفتند به «امید» رأی دهید یا عکس‌هایی که کاندیداها با شخصیت‌های دولتی می‌گرفتند و به صورت بنر منتشر می‌کردند، نشان از نقش آشکار دولت در این انتخابات بود.
س-در هرحال رأی مردم یزد در این انتخابات را آزادانه و از روی آگاهی می‌دانید یا معتقدید تحت تأثیر تبلیغات به کاندیدای رقیب شما رأی دادند؟
ج-مردم را همیشه آگاه و فهیم می‌دانستم. آنچه مهم است فضای کشور در آستانه انتخابات است. اگر فی‌المثل فضای غالب بر جامعه ارزشی باشد، رأی مردم هم ارزشی خواهد بود اما اگر فضا به سمتی دیگر برود رأی مردم هم تحت تأثیر فضای جامعه قرار می‌گیرد.
س-آیا انتقادی به عملکرد یا سیاست‌های کاری شما در دوره نمایندگی وارد نبوده که مردم بواسطه آن به کاندیدای رقیب شما رأی داده باشند؟
ج-عملکرد را نمی‌توان بدون سنجش با اقدامات و کارنامه دیگران ارزیابی کرد. نسبت به انتخابات سال 91 نزدیک به 10 هزار رأی بیشتر آوردیم که نشان می‌دهد مردم از عملکردها راضی بوده‌اند. بالاخره آرای سرگردانی در جامعه وجود دارد که هرکس موج ایجاد کند می‌تواند آنها را تصاحب کند.
س-انتقادهایی در مورد سفر اسفند ماه گذشته رییس جمهور به یزد داشته‌اید، دلیل انتقاد شما چیست؟
ج-اولاً رییس جمهور متعلق به تمام مردم کشور است. اینکه ایشان در یزد بگوید مردم در انتخابات هفتم اسفند به افراط نه گفتند، صحیح نبود، سفر آقای روحانی به یزد بیشتر سیاسی و ادای دینی بود به آقای عارف. تعداد زیادی از مردم به کاندیداهای مورد حمایت دولت رای نداده‌اند و نباید آنها را افراطی خواند. خوب بود ادبیات رییس جمهور نسبت به مردم یزد بهتر می‌بود.
س- بالاخره این کنسرت‌ها توسط خوانندگان مجاز و رسمی و تحت نظارت وزارت ارشاد برگزار می‌شود؟
ج-موضوع فقط محتوا نیست. در برگزاری این کنسرت‌ها پول‌های کلانی جابجا می‌شود و سودهای مافیاگونه‌ای ردوبدل می‌گردد. اگر به فکر موسیقی استان یزد هستیم باید از هنرمندان بومی موسیقی استان حمایت کنیم و امکان فعالیت را به آنها بدهیم. در مجموع فضایی که این کنسرت‌ها ایجاد می‌کنند برضد ارزش‌های جامعه است. یزد همواره دارالعلم و دارالعباده بوده است نه دارالکنسرت.»(1)
 نماینده سابق یزد با چه دلیل و مدرکی اعلام تخلف در نحوه برگزاری انتخابات می‌کند و یا نمی‌خواهد شکست در انتخابات را بپذیرد که قاطعانه می‌گوید: بعد از انتخابات اگر صدها برگ سند ارائه شود افاقه نمی‌کند. مگر در بعضی از مناطق و شهرها، شورای نگهبان انتخابات را باطل اعلام نکرده است؟ آیا بعضی از مسئولان بارها به حدادعادل اعلام نکردند هرگونه سند و شکایتی در مورد برگزاری انتخابات 7 اسفندماه 94 دارد مستنداً ارائه و به وظایف قانونی خویش عمل کند. طی 4 سال نمایندگی در مجلس نهم، خیابان به خیابان، محل به محل، کوچه به کوچه و روستا به روستا جلسه برگزار کردن، مدیران و اعضای شورای شهر را با خود همراه نمودن، دعوت از هیات‌های عزاداری و تشکیل جلسه با بسیاری از افراد سرشناس در مناطق، تماس‌های تلفنی یا حضوری با افراد و گروه‌های مختلف چرا در رأی دادن مردم مؤثر واقع نشد؟ مگر مردم در یزد مشاهده ننمودند کاندیدایی که عکس خود را کنار بعضی از شخصیت‌های دولتی پخش نمود حدود بیست درصد آقای جوکار رأی کسب کرد.
بنابراین نماینده سابق یزد که به حق مردم را آگاه و فهیم می‌داند به یقین باید به این نکته پی ببرد که چرا در تمام استان یزد مردم حتی به یک نفر که خود را اصولگرا و مخالف برجام یا مخالف با دولت روحانی نامیده بود رأی ندادند؟ تفاوت آرای مهندس سید ابوالفضل موسوی بیوکی نماینده یزد و اشکذر با محمدصالح جوکار بیش از سی‌وهفت‌هزار رأی بود. آیا این بدان معنی نیست که در یزد اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت تدبیر و امید و حتی کاندیدایی هم که خود را مستقل می‌دانست با همکاری و همراهی اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت پیروز انتخابات شده‌اند. باوجود رد صلاحیت عده‌ای از نیروهای اصلاح‌طلب و لیست امید شهروندان آگاه و صبور که با اشاره حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمد خاتمی و فراخوان دکتر محمدرضا عارف به میدان انتخابات شتافتند و به پیروزی قابل توجهی دست یافتند عقد و عهد اخوتی با کسی نبسته‌اند و اگر به خواسته‌های به حق خود دست نیابند در کمتر از 4 سال آینده پای صندوق‌های رأی حرف آخر را خواهند زد. مگر می‌شود فردی با حدود یکصدوچهل‌هزار رأی به اصطلاح آقایان «سرگردان» در برابر کاندیدای قدرتمندی با تبلیغات فراوان آن هم در شهری که مردم دقیق و حسابگر هستند موفق شود؟ نویسنده این سطور وکیل مدافع دکتر حسن روحانی نیست اما آیا شهروندان منصف در جامعه از هر طیف و گروه و خط و حزب، مسافرت هیات دولت به یزد در 17 اسفند ماه 94 را ادامه سفرهای استانی رییس جمهور می‌دانند یا ادای دین روحانی به دکتر عارف قلمداد می‌کنند؟ نکته دیگر اینکه بارها از احترام به قانون و آگاه نمودن شهروندان و رعایت ضوابط یاد شده است بنابراین نفیاً یا اثباتاً در برگزاری کنسرت یا لغو مجوز آن در این شماره نظر خاصی ارائه نمی‌گردد اما جهت استحضار خوانندگان نقل می‌گردد که چرا یزد را دارالعباده نامیده‌اند؟
«سلطان ملکشاه سلجوقی هوای اصفهان داشت. پیش علاء‌الدوله که از خاندان آل بویه مانده بود رسول فرستاد و او را خلعت پادشاهانه داد. چون رسول پیش علاءالدوله آمد و مکتوب و خلعت سلطان بیاورد علاء‌الدوله گفت فرمان بردارم و مرا داعیه‌ی سلطنت نیست، اما از وطن ناگزیر است. ولایت مختصر مرا کافی است که اقطاع من باشد و من در آنجا به عبادت مشغول گردم. باقی سلطان حاکم است. و رسول را نوازش فرمود و خلعت داد و باز فرستاد. چون رسول پیش ملکشاه آمد ملکشاه بدو آفرین کرد و او را بستود و دختر عّم خود... ارسلان خاتون را نامزد او کرد... و به استصواب رای نظام الملک یزد را نامزد «علاء‌الدوله کالنجار» کردند و گفتند یزد عبادتخانه‌ی اوست و یزد را «دارالعباده» نام کردند و علاء‌الدوله را با ارسلان خاتون و تبع او روانه‌ی یزد کردند در سنه‌ی اربع و خمسمائه (سال 504 هجری قمری) »(2)
قرن‌ها است وجود فقیهان، عالمان، روحانیون، دانشمندان، خیران، بازرگانان مسلمان و متعهد، اصناف و بازاریان متدین، دانشگاهیان و فرهنگیان فرهیخته و کشاورزان و کارگران زحمتکش و کوشا و... در یزد زبانزد خاص و عام می‌باشد آیت‌ا... شهید محراب شیخ محمد صدوقی نهضت و انقلاب اسلامی را در این استان و مناطق هم‌جوار رهبری نمود. شهداء و ایثارگران و آزادگان والا مقام یزدی از افتخارات این منطقه و ایران هستند ضمناً اصولگرایان و اصلاح‌طلبانی علاقه‌مند به انقلاب و نظام که بعضی از آنها شهرت جهانی دارند از این شهر و دیار و استان برخاسته‌اند بنابراین به طرفداران خود بگویند منطقه را به‌نام خاصی مصادره نکنند. اگر عده‌ای یزد را زندان اسکندر بنامند و از قول لسان‌الغیب حافظ بخوانند
«دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بر بندم و تا ملک سلیمان بروم»
و یا بنابه گفته فرخی یزدی بگویند «یزد امن است و اهالیش دعاگو هستند...» یا همانند بعضی از شاعران آن را بهشت روی زمین بدانند دردی از دردهای اجتماع را درمان و یا کم نخواهد کرد. بیائیم مخلصانه و صادقانه به این مسأله بیندیشیم چرا در سال 1358 حدود 20 نفر زندانی در یزد داشتیم و درحال‌حاضر بیش از 3300 نفر، زندانی داریم. از مقامات روحانی استان و از برنامه‌ریزان و مسئولان اجرایی و اداری و قضایی، اعضای شوراهای شهر و روستا در هر منطقه استان، اصحاب مطبوعات و رسانه‌ها و نمایندگان یزد در مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی بخواهیم تلاش کنند تا روز به روز آسیب‌های اجتماعی، طلاق، آمار ورودی پرونده به دادگستری، بازدید از سایت‌های مستهجن، سرقت، اعتیاد، توهین، افتراء، حاشیه‌نشینی، فساد، اجاره‌نشینی، فقر، اختلافات طبقاتی، تبغیض در امور مختلف زندگی کاهش یابد و فکری به حال ادامه زندگی و تحصیل چندین هزار دانش‌آموز یتیم و بی‌بضاعت و بدسرپرست و مقاوم‌سازی سه هزار کلاس درس و احداث بیش از سیصد نمازخانه و آزمایشگاه و سالن ورزشی و از همه مهمتر موضوع تشنگی و صنعت یزد بکنند که به صلاح و صواب نزدیکتر و مناسب‌تر می‌باشد. بدیهی است با این روش که بخواهیم نام شهر را صرفاً به اصولگرایی یا اصلاحات یا دارالعباده بودن و... متصف کنیم یا علیه این و آن بنویسیم راه به جایی نخواهیم برد.

مدیرمسئول 

پی‌نوشتها :
1-بشارت نو، مورخ 27/3/95
2- «تاریخ جدید یزد»، احمدبن حسین بن‌علی کاتب به کوشش ایرج افشار، صفحه 58 و 59، موسسه انتشارات امیرکبیر سال 1345