هفته نامه آیینه یزد

مروری بر اظهارات و اخطار فرمانده سپاه الغدیر

در دو سه ماه اخیر فرمانده سپاه الغدیر یزد با مخاطب قراردادن عده‌ای در یزد برای چندمین بار هشدار داده و ازجمله گفته است: «متأسفانه حرکت‌هایی در یزد مشاهده می‌شود که افرادی با مسؤولیت‌هایی که در گذشته داشتند و اکنون بازنشسته‌ شده‌اند هر چند وقت یک بار دور هم جمع می‌شوند و دست به تحرکاتی می‌زنند که قابل قبول نیست. این افراد نفوذی در تهران هم هر چند وقت یکبار با یکی از سران فتنه جلسه برگزار می‌کنند و در قالب نشست‌های مذهبی، حزبی و عناوین دیگر به سخنرانی و اعلام‌نظر در مورد موضوعات مختلف می‌پردازند که دامنه این جلسات به یزد نیز رسیده است... به آنها اخطار می‌دهیم اولاً دست از این حرکات خبیثانه خود بردارند و دوم اینکه مسؤولانی که روزی مسؤول بودند و اکنون همراه اینها شده‌اند و حقوق امام زمان می‌گیرند فریب نخورند بلکه به عقبه اینها نگاه کنند. عقبه این افراد آمریکا، انگلیس و اسرائیل هستند و به دلیل همین سابقه دوستانه به آنها می‌گوییم که فریب این افراد را نخورند زیرا اگر این حرکات ادامه یابد مدارک و اسنادی داریم که براساس این اسناد به شکل قانونی عمل خواهیم کرد. برخی به اسامی احزاب مختلف فعالیت‌هایی دارند اما این فعالیت‌ها علیه قرآن و نظام است و زیبنده استان یزد نیست که عده‌ای که روزی مسئول بودند حال در دام این احزاب بیفتند و سابقه خود را خدشه‌دار کنند. یزد شهر حسینه‌ها است و مردم همواره مدافع نظام، اسلام و ولایت بوده و هستند و اجازه نمی‌دهند عده‌ای زیر پرچم آمریکا علیه کشور و نظام توطئه کنند یا اینکه عده‌‌ای در تهران خط بدهند و برخی دیگر در یزد آن را اجرا کنند...»(1)
عموم شهروندان احترام خاصی برای کلیه نیروهای مسلح کشور در سطوح مختلف قائل می‌باشند. رشادت و پایداری و دلاورمردی آنان طی 38 سال به‌ویژه در دوران 8 سال دفاع مقدس را ستایش می‌کنند. به روان پاک ایثارگران جان‌برکف که در راه اسلام و برای حفظ وطن مبارزه کردند و بسیاری از آنان به درجه رفیع شهادت نائل شدند و آزادی و امنیت را برای میهن به ارمغان آوردند درود می‌فرستند. تلاش آزادمردان و زنان مجاهد و مبارزی که در زندگی شهامت و شجاعت و صبر و استقامت را سرمشق و الگوی خویش قرار داده‌اند خاضعانه ارج می‌گذارند و یاد و خاطره آزادگان و جانبازان را که برای حفظ نظام پایداری نمودند گرامی می‌دارند.
در این شماره مناسب می‌داند برای اطلاع خوانندگان آیینه اشاره ‌گردد: حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در نجف و «نوفل‌لوشاتوی» پاریس قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران طی اطلاعیه‌ها و اعلامیه‌ها و یا مصاحبه با اصحاب جرائد و رسانه‌های مکتوب و یا رادیو و تلویزیون بسیاری از کشورهای غرب و شرق مکرراً به موضوع اتکاء به آرای عمومی مردم انقلابی و مومن ایران زمین و نوع حکومتی که قرار است در ایران پایه‌گذاری شود اشاره و ازجمله می‌گفتند: «جامعه آینده ما، جامعه آزادی خواهد بود و همه نهادهای فشار و اختناق و هم‌چنین استثمار از میان خواهد رفت... جامعه فردا، جامعه ارزیاب و منتقدی خواهد بود که در آن تمامی مردم در رهبری امور خویش شرکت خواهند جست.»(2)
«دولت اسلامی یک دولت دموکراتیک به معنای واقعی است و برای همه اقلیت‌های مذهبی آزادی بطور کامل هست و هرکس ‌می‌تواند اظهار عقیده خودش را بکند و اسلام جواب همه عقاید را به‌عهده دارد و دولت اسلامی تمام منطقها را با منطق جواب خواهد داد...»(3)
«حکومت اسلامی حکومتی است که اولاً صددرصد متکی به آرای ملت باشد به شیوه‌ای که هر فرد ایرانی احساس کند که با رأی خود سرنوشت خود و کشور خود را می‌سازد... حکومتی که کوچکترین فرد ایرانی بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتی انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد حکومتی که پول و ارزش‌های پوچی که به وسیله پول ساخته می‌شود سرنوشت این حکومت را تعیین نکند بلکه ارزش‌های عالی انسانی حاکم باشد.»(4)
«علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، با اشاره به جلسه مقام معظم رهبری با دانشجویان و شنیدن سخنان صریح نمایندگان گروه‌های مختلف از سوی ایشان گفت:.. .نوع برخورد رهبری می‌تواند برای گروه‌های سیاسی و مردم درس باشد. او با بیان اینکه ایشان قبلا هم شبیه این مطلب را که «مخالفت با نظر رهبری جرم نیست» گفته بودند ولی رده‌های پایین‌تر تمکین نمی‌کنند...
برای اینکه سخن رهبری جامه عمل پوشانده شود، باید نگاه این افراد به اصل ولایت فقیه اصلاح شود. آنها ولایت فقیه را عملاً به معنی تعطیل عقل و مخالف آزادی بیان می‌دانند... و این خلاف نظر اسلام و اسلام‌شناسان مانند امام خمینی(س) و شهید مطهری و خود رهبری و نیز خلاف سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) است. ممکن است یک نماینده مجلس در موضوعی، نظری مخالف نظر رهبری داشته باشد. او باید در اظهارنظر خود آزاد باشد والا فرهنگ تملق و چاپلوسی رواج پیدا می‌کند و افراد حر و آزاده به حاشیه رانده می‌شوند... این موضع رهبری نشان می‌دهد که ما نمی‌توانیم و نباید به بهانه حفظ نظام چشم بر قانون‌شکنی‌ها ببندیم باید آنها را مطرح کنیم تا تکرار نشود و نظام اصلاح شود... شهید آیت‌ا... مطهری می‌گویند: «هر مقام غیرمعصومی اگر در جایگاه غیرقابل انتقاد قرار گیرد، هم برای خودش خطر است و هم برای جامعه».. .هرچه راه برای ابراز نظر مخالف و انتقاد و اعتراض سازنده بازتر باشد و هرچه شفافیت بر جامعه حاکم و رسانه‌ها آزادتر باشند، تخلفات و فسادها و اختلاس‌ها کمتر خواهد بود و هرچه به بهانه حفظ نظام، آزادی بیان را محدود و خطوط قرمز مصنوعی معرفی کنند، سوء‌استفاده‌ها و فسادهای مالی و غیر آن بیشتر خواهد بود. از سال 88 که فضای مطبوعات و سایر رسانه‌ها بسته شد و رعب و ترس بر اهالی رسانه حاکم شد، دیدیم که فسادهای مالی بیشتر شد چون در چنین فضایی مفسدان میدان بازتری پیدا می‌کنند و جامعه خبردار نمی‌شود.»(5)
شهروندان می‌دانند براساس اصول 36 و 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به‌موجب قانون باشد. «اصل، برائت است و هیچ‌کس ازنظر قانون مجرم شناخته نمی‌شود مگر اینکه جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد» و برابر با اصل 166 احکام دادگاه‌ها باید مستدل و مستند به مواد قانونی و اصولی باشد که براساس آن حکم صادر شده است. بنابراین مطابق این اصول «هنگامی می‌توان فردی را به‌عنوان متهم تحت تعقیب قرار داد و به‌عنوان مجرم او را محکوم و مجازات نمود که عمل ارتکابی او طبق قانون جرم شناخته شده و برای آن مجازات تعیین شده باشد.»(6)
با توضیحات ارائه شده، محترمانه از فرمانده محترم سپاه‌الغدیر و مدیران و مسئولان اجرایی و سیاسی و قوای نظارتی درخواست می‌گردد به مطالب و موارد زیر عنایت و توجه نمایند:
1-بسیاری از شهروندان، مسئولان فعلی و سابق یزد در جلسات متعدد تفسیرقرآن، دعای توسل، کمیل و ندبه در محلات مختلف به‌صورت جمعی شرکت می‌کنند چگونه بدانند عقبه عده‌ای از برگزارکنندگان بعضی از آن نشست‌ها آمریکا، انگلیس و اسرائیل می‌باشد.
2-آیا تاکنون در هیچ محکمه یا دادگاه صالحی فریب‌کاری و خباثت برگزارکنندگان آن جلسه‌ای که بدان اشاره گردیده ثابت شده است؟
3-کدام فتنه‌گر یا فتنه‌گرانی هستند که در روز روشن آشکار و علنی آن هم در پایتخت می‌توانند دور هم جمع بشوند و زیر پرچم آمریکا علیه نظام و کشور توطئه کنند و عده‌ای از عوامل خود را نیز در یزد وادار به پیروی از عملکرد خود نمایند؟ آیا آن افراد تاکنون در دادگاهی مجرم و خطاکار شناخته و معرفی شده‌اند که از سینه‌زنان زیر پرچم آمریکا نامیده شده‌اند؟
4- اگر کسی طرفدار حزب و انجمنی باشد موظف به رعایت ضوابط و اصول قانونی می‌باشد و مسئولان ذی‌ربط هم باید برابر با قوانین و آئین‌نامه‌های مصوب تخلفات احتمالی آنان را رصد و پیگیری نمایند.
5- آیا دور هم نشستن و اظهار عقیده کردن عده‌ای مسلمان و معتقد به نظام جمهوری اسلامی ایران گرچه نظرشان مخالف با نظر دیگران باشد غیرقانونی است؟ مسلماً هر فرد در هر لباس و مقامی توطئه کرد باید براساس قانون با وی برخورد گردد آن هم نه از روی صندلی خطابه و پشت تریبون بلکه با ارائه مدارک مستند و مستدل و از راه‌های قانونی.
6-پیشنهاد می‌گردد نشست‌هایی تشکیل و در این زمینه بررسی و تبادل نظر گردد چگونه بعد از رد صلاحیت افرادی شناخته شده و مطرح، کاندیداهایی میثاق‌نامه‌ای را امضاء و یا حمایت از دولت تدبیر و امید را پذیرفتند و یا مستقل بودن خود را اعلام کردند و در نهایت شهروندان دارای افکار و سلیقه‌های گوناگون سیاسی با حضور مشتاقانه و با آرامش پای صندوق‌های رأی حاضر شدند و در نهایت در هر چهار حوزه انتخاباتی استان کاندیداهایی که منتسب به اصولگرایی نبودند رأی آوردند و هم‌اکنون در دوره دهم مجلس در بهارستان مستقر شدند. آیا وقت آن نرسیده است بزرگان اصولگرا و اصلاح‌طلب، فعالان سیاسی، علاقه‌مندان و دلسوزان جامعه به منظور جلوگیری از دو قطبی شدن جامعه چاره و تدبیری بیش از گذشته بیندیشند و مساعدت کنند تا نمایندگان منتخب در انجام وظیفه‌ای که مردم و قانون به‌عهده آنها گذاشته است توفیق حاصل نمایند و اکنون که چهار روزه نوبت به آنها رسیده نام نیکی از خود به یادگار بگذارند؟ آنگونه که در سرمقاله شماره قبل درج گردید از این‌که تنها یزد را چه بنامیم صرفاً مشکلی را حل نخواهد کرد.

مدیرمسئول 

پی‌نوشتها :
1-یزدی نیوز، مورخ 29/4/95
2- «طلیعه انقلاب اسلامی»، صفحه 67، مصاحبه امام خمینی(ره) با خبرنگار مجله آلمانی اشپیگل پاریس 16/8/1357
3- همان، صفحه 85، مصاحبه امام‌خمینی(ره) با خبرنگاران چندین کشور خارجی، پاریس 18/8/1357
4- همان، صفحه 321 و 322، مصاحبه امام‌خمینی(ره) با لیبرال چاپ توکیو و اوزاکا پاریس 24/10/1357
5- آیینه یزد، شماره 466، صفحه 1
6- «مختصر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران»، دکتر حسین مهرپور، صفحه 77