هفته نامه آیینه یزد

حادثه تروریستی عامل وحدت نه تصفیه حسابِ سیاسی

آخر شهریور ماه سال 1359 جنگ تحمیلی شروع و دفاع مقدس آغاز شد طی 8 سال رزمندگان، بسیجیان، ارتشیان، سپاهیان، نیروهای نظامی و انتظامی نوجوانان و جوانان، عموم افراد و زنان و مردان از هر دسته، قوم‌ونژاد، زبان، مذهب و دین برای دفاع از سرزمین ایران فداکاری‌ها و ایثارگری‌هایی مثال‌زدنی و ماندگار برای حفظ دین و وطن از خود بروز دادند که ارتش‌های پیشرفته روز و جهانیان را به شگفتی واداشت. سردمداران شرق و غرب صدام جنایتکار و همراهان و یارانش را با انواع و اقسام سلاح‌های پیشرفته آن روز مجهّز می‌نمودند. نه تنها مردم شهرها و استان‌های مرزی آماج حمله‌های ددمنشانه نیروهای تجاوزگر قرار گرفته بودند بلکه بسیاری از استان‌ها، شهرها و نقاط کشور از جمله تهران زیر اصابت موشک‌های اهدایی استکبار بود و در نهایت شهیدانی گلگون کفن و جان‌بازان و آزادگانی مقاوم و سرافراز در راه دین و کشور افتخار آفریدند. مردم ایران زمین سختی‌ها را تحمل کردند و با همکاری و همگامی نیروهای نظامی و امنیتی و اطلاعاتی و قضایی و دلاورمردان این سرزمین طی 8 سال نگذاشتند یک وجب از خاک وطن به تصرف دشمن تا دندان مسلّح درآید. مدافعان انقلاب اسلامی در حال رویارویی و مقابله با متجاوزان و حمله‌کنندگان به کشور اسلامی ایران بودند که اوایل دهه 60 با بمب‌گذاری‌های پی‌درپی و مکرر منافقان در حزب جمهوری اسلامی ایران عده‌ای از مقامات عالی‌رتبه نظام همانند شهید آیت‌ا... بهشتی و 72 نفر از مسئولان والامقام و نمایندگان دلسوز و انقلابی مجلس شورای اسلامی و فعالان سیاسی و در ساختمان نخست‌وزیری شهید محمد علی رجایی و شهید دکتر محمد جواد باهنر و رئیس پلیس کشور و در عملیاتی دیگر دادستان کل کشور و در حوادث خونبار و تروریستی هزاران نفر از مردم کوچه و بازار در خیابان و مسجد و حسینیه و در محل کسب‌وکار به شهادت رسیدند. جهانیان منصف و آگاه شاهد بودند در حالی‌که ساکنان هر شهر و روستا و محل، پیکرهای مطهر شهیدان را تشییع می‌کردند همگان به‌ویژه جوانان متعهد می‌شدند و قسم یاد می‌کردند انتقام خون برادرانشان را از بعثی‌های متجاوز و دشمنان این آب و خاک خواهند گرفت. بعد از گذشت هشت سال پایداری و دوران دفاع مقدس نیروهای مبارز و جان بر کف در ماموریت‌های گوناگون و در دهه‌های اخیر برای حفظ امنیت و مقابله با متجاوزان و نیروهای ضد انقلاب و قاچاقچیان و سوداگران مرگ جان خود را فدا کردند و مردم ایران توانستند طی چند دهه در کمال امنیت و آرامش زندگی کنند و در این دنیای آشوبزده قدر و ارزش همه مدافعان وطن را گرامی بدارند.
«حمله تروریستی به مجلس شورای اسلامی حمله کور داعش بوده است و 17 نفر از هموطنانمان جان خود را از دست دادند و بیش از چهل نفر زخمی شدند. در بیست سال گذشه نیروهای اطلاعاتی- امنیتی ایران این نوع حملات تکفیری‌های مسلح، القاعده و اخیرا داعش را خوب خنثی و کنترل کرده‌اند. به بیان دیگر در ایران فقط انتخابات با شکوه مثل انتخابات 1396 برگزار نمی‌شود بلکه کارنامه نیروهای امنیتی ایران در رویارویی با داعش در سطح کشورهای خاورمیانه چشمگیر و سرآمد بوده‌ است. پس چرا حمله تروریستی 17/3/96 به ساختمان مجلس ایران و حرم امام خمینی(ره) اتفاق افتاد؟ شاید حجم توطئه‌های اخیر هیات حاکمه عربستان پشت این اتفاق باشد. ولی توجه داشته باشیم مبارزه با «تروریسم کور» کار ساده‌ای نیست. گفته می‌شود بهترین پلیس جهان متعلق به کشور انگلیس است و چابک‌ترین پلیس انگلیس متعلق به شهرهای لندن و منچستر است. با این همه هم اکنون تروریسم کور داعش دو هفته است در برابر چشم جهانیان زندگی مردم انگلستان را با حملات تروریستی خود در این شهر مختل کرده است. توجه داشته باشیم رخداد تروریستی کور برای «فرد داعشی» کار پیچیده‌ای نیست و اتفاق می‌افتد. ولی مبارزه با این تروریسم کور کار راحتی نیست و سریع و ساده درباره کارنامه ارگان‌های امنیتی نباید قضاوت کرد. فعلا می‌توانیم هم‌نظر مصطفی تاج‌زاده شویم و تاکید کنیم ایرانیان هم انتخابات با شکوه رقابتی برگزار می‌کنند و هم حکومت و جامعه مدنی ایران یکپارچه و محکم در برابر تروریسم کور داعشی و تکفیری (که به نظر می‌رسد داعش بی‌ارتباط با گروه تروریستی مجاهدین خلق یا منافقین نباشد) می‌ایستند.»(1)
امیر محبیان سیاست‌مدار، نظریه‌پرداز اصولگرا و استاد فلسفه غرب که از چهره‌های برجسته دو دهه اخیر روزنامه‌نگاری ایران و از تحلیل‌گران صاحب سبک شناخته می‌شود بعد از حمله داعش به حرم حضرت امام(ره) و ساختمان مجلس شورای اسلامی می‌نویسد: «برخی دولت و سیاست‌هایش را مقصر می‌دانستند و برخی تلاش می‌کردند نیروهای امنیتی یا سپاه را زیر سؤال ببرند. خوشبختانه هر دوی این دیدگاه براساس بلوغ مردم منکوب شد و عملا شاهد این هستیم که نوعی از همگرایی بین کاربران جامعه مجازی از هر جناحی به وجود آمده است و همه تلاش بر این است که مردم در برابر حرکات تروریست‌ها متحد باشند. این نشان‌دهنده بلوغ مردم است. هر حرکتی در جهت ایجاد اختلاف طرح شود یا حاصل ناآگاهی محض است یا نوعی از غرض‌ورزی پشت آن مطرح است. باید نشان داد مردم ایران در چنان سطحی از بلوغ هستند که مثل ید واحد عمل می‌کنند. باید به شکلی رفتار کرد که بحث‌های جناحی در هنگام بروز این وقایع فراموش شود و همه از نیروهای امنیتی، سپاه و ارتش و همه کسانی که پیشگام مبارزه با تروریست، هستند حمایت کنند».(2)
ناصر ایمانی روزنامه‌نگار اصولگرا نیز با اشاره به اینکه حملات فارغ از صحنه‌های غم‌انگیز و شهادت هم‌وطنان ما دو دستاورد مثبت داشت، می‌گوید: «در چند سال گذشته سعودی‌ها و کشورهای عربی اعلام می‌کردند ایران اگر با داعش درحال مبارزه است، پس چرا این گروه در ایران حملاتی ندارد. حمله دیروز باعث شد این حرف‌ها خنثی شود. اثر دوم این بود که ما باید از این فرصت‌ها برای انسجام داخلی بین دولت، ملت و مسئولان و نیروهای نظامی، انتظامی و جریان‌های سیاسی بیشتر و قوی‌تر استفاده کنیم. اتفاقا می‌خواهم بگویم برخلاف آنچه در فضای مجازی منتشر شده است، امنیت کشور عمدتا در اختیار نیروهای نظامی و اطلاعاتی و سپاه است و مسئولیت اصلی امنیت کشور برعهده آنهاست؛ بنابراین دولت نباید مورد حمله قرار گیرد. نه در این زمان و موضوع، بلکه هر زمان دیگری؛ چون بیشترین وظیفه حفظ امنیت داخلی برعهده نیروهای انتظامی و سپاه پاسداران است؛ پس حمله به دولت وجهی ندارد و دولت هم اقدامات خوبی در زمینه امنیت انجام داده است. به اعتقاد من هرگونه استفاده از این موقعیت‌ها برای مقاصد سیاسی، بسیار کار نکوهیده و زشتی است».(3)
«حجت‌الاسلام سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز بر این اعتقاد است که باید از حادثه تروریستی روز چهارشنبه به‌عنوان یک فرصت برای بررسی و پرداختن بیشتر به مسائل کشور ازجمله بیکاری، اعتیاد، رونق اقتصادی... بهره گرفته شود و همچنین باید از این حادثه تروریستی در راستای تقویت اتحاد و انسجام داخلی استفاده کرد. حادثه روز چهارشنبه باید منجر به تاکید بیشتر بر استقلال کشور و همدلی‌ها شود و نباید به جای تلاش برای اتحاد ملت، در مسیر انشقاق حرکت کرد. تبدیل ملت به دو بخش موافق و مخالف امر بسیار نکوهیده‌ای است، بنابراین نباید فریب خورد و به تحلیل‌های سطحی و ساده که هدف آن ایجاد دوقطبی کردن کشور است، توجه کرد. همچنین گره زدن حملات تروریستی به انتخابات باشکوه 29 اردیبهشت جایز و دارای معنا نیست، چنان‌که گویی افرادی تمایل ندارند چشم‌ها و گوش‌های خود را باز کنند. نمی‌توان منکر اختلاف سلیقه‌های سیاسی در کشور بود، اما باید با شناخت دوست و دشمن در مسیر منافع ملی حرکت کرد، نه اینکه اختلافات خود را تعمیق بخشید و جامعه را تقسیم‌بندی کرد. گرچه اختلاف‌نظر امری طبیعی است، اما باید در مسیر درست و در چارچوب اصول انقلاب اسلامی باشد، نه از خارج آن، چرا که تبعات ناگواری برای کشور دارد.»(4)
بیش‌از چهل‌ویک میلیون نفری که در اردیبهشت ماه سال جاری در انتخابات شرکت نمودند، فارغ از این‌که وابسته به چه خط سیاسی و فکری و جناحی بودند و نظرشان به کدام یک از کاندیداها بود حماسه آفریدند و باعث استحکام نظام شدند مردم ایران در برابر حاکمان کشورهایی که ماندگاری خود را وابسته به حمایت استثمارگر شرق و غرب می‌دانند عظمت و استقلال این سرزمین را مجدداً به اثبات رساندند. هیچ سایت، روزنامه و رسانه و تحلیلگری نباید به خود اجازه دهد تا حمله ددمنشانه‌ و حادثه کور تروریستی و رذیلانه‌ای که باعث شهادت 17 نفر و مصدوم و زخمی شدن ده‌ها نفر از هم‌وطنان مومن و متعهدمان گردید موضوع تصفیه حساب سیاسی و اختلاف سلیقه‌های گروهی قرار دهد نه فقط ایرانیان ساکن در کشور بلکه بسیاری از خارج‌نشین‌ها فارغ از داشتن هرگونه گرایش به یقین می‌دانند امنیت پایدار، آرامش و آسایش حاکم بر کشور نتیجه حضور ایثارگرانی است که در میدان مبارزه با ایمان راسخ در برابر دشمنان قسم خورده ایستادگی کردند یا به مقام جانبازی نائل شدند و یا به خیل عظیم شهداء‌ پیوستند و اکنون نیروهای سپاه، ارتش، نظامی، بسیج و سربازان گمنام امام زمان(عج) در انجام ماموریت‌های محوله فداکاری‌های موثر خود را بمنصه بروز و ظهور می‌رسانند. سلام و درود بر خانواده‌های معظم مصدومان و شهدای 17 خرداد ماه 96 و تمام افتخارآفرینانی که با شهامت و شجاعت آزادی و امنیت و آرامش برای مردم این مرزوبوم به ارمغان آوردند و تشکر و سپاس از نخبگان و دانشمندان و مسئولان کشوری و لشکری و دولتمردانی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون در جهت رفاه و آسایش شهروندان در همه زمینه‌ها از جمله ساخت و تکمیل و تهیه وسایل و لوازم و سلاح‌های مورد نیاز و بازدارنده مجدانه تلاش نمودند تا مرزداران و حافظان و نگهبانان ایران همیشه پایدار و سربلند بتوانند در برابر هر مهاجمی ایستادگی و دفاع نمایند.

مدیرمسئول

پی نوشتها:
1-حمیدرضا جلالی‌پور، استاد دانشگاه، آرمان، 18/3/1396
2- شرق، 18/3/1396
3- همان
4-آرمان، 20/3/1396