آگاه باشیم خفه کردن در استخر کل نظام را به خفگی نکشاند
آگاه باشیم بازار ناآرام ارز و سکه، رانتخواری و خفه کردن در استخر
کل نظام را به خفگی نکشاند متن کامل نطق غلامرضا حیدری نماینده مجلس روز سه شنبه 13/6/97 در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به نقل از کانال شخصی وی بدین شرح است:
بسماللهالرحمالرحیم
ایران عزیز در شرایطی قرار گرفته که وضعیت معیشتی مردم هر روز سخت و سخت تر میشود و متاسفانه جمهوری اسلامی ایران گویا از ابتدای انقلاب با نگاهی منفی با دنیا مواجه شد که این نگاه منفی چه در روابط داخلی و چه خارجی موجب تنش و روابط حذف گرایانه شد. نخست وزیران، روسای جمهور، روسای مجلس و بسیاری دیگر، عموما به حذف، حصر یا زندان کشیده شده اند. سفارت آمریکا را اشغال کردیم که نقطه آغازینی برای شروع تحریم و جنگ شد و جنگ تحمیلی را حتی پس از فتح خرمشهر ادامه دادیم تا بهجایی رسید که امام (ره) در پذیرش قطعنامه فرمودند جام زهر را مینوشم. از بازسازی مناطق جنگی هنوز رها نشده بودیم که فعالیتهای هستهای را شروع کردیم و در این راه به قدری هزینه دادیم که به نرمش قهرمانانه رسیدیم که حاصل آن پذیرش برجام شد و هنوز جوهر برجام خشک نشده بود، موشک هوا کردیم که بهانهای برای تشدید تنش آفرینیها شد. باید این واقعیت را بپذیریم که دوست دائمی ما منافع ملی کشورمان است؛ این منافع ملی را با رویکرد و تعامل مثبت در روابط داخلی و خارجی میتوان به دست آورد و مردم به روشنی متوجه میشوند و ما نیز باید با مردم صادقانه صحبت کنیم.
کاهش شدید ارزش پول ملی، افزایش شدید قیمتها، حتی برای مایحتاج اولیه زندگی نشانگر این است که کشور خوب اداره نمیشود. مگر ما قیم دنیا هستیم که میخواهیم بینی همه را به خاک بمالیم؟! باید واقع بین باشیم و واقعیتها را آنگونه که وجود دارد، ببینیم، بنابراین آنگونه که من یک پدیده را میبینم میتواند به گونهای دیگر نیز دیده شود؛ بنابراین خود را حق مطلق نپنداریم و آنچه را که با فکر ما تفاوت دارد، باطل نپنداریم. شاید این نگاه یکی از مهمترین دلایل تنشها و درگیریهای روابط داخلی و خارجی کشور است. ساختار اداره کشور به گونهای است که اختیارات در یک جا و مسئولیتها در جای دیگری است و این امر موجب اصطکاک و کاهش شدید بهره وری در اداره امور کشور شده است. اگر رئیس جمهوری ضعیف و مجلسی ناتوان از انجام وظیفه نمیخواهیم، باید ساختار اداره کشور به صورت شفاف به گونهای دیگر طراحی شود. اینگونه که حرکت میکنیم، توان نظام اقتصادی روز به روز مستهلک تر و اعتماد عمومی کمتر و کمتر میشود. کاهش اعتماد عمومی به دست اندرکاران اداره کشور قطعاً حدی دارد و خدا نکند که از حد خود تجاوز کرده که دیگر قابل جبران نباشد. یکی از ارکان نظام، جمهوریت آن است، به گونهای که ارکان دیگر نیز به اتکای آرای عمومی استوار است، بنابراین جا دارد برای حل برخی معضلات داخلی و خارجی از مراجعه به آرای عمومی استفاده نماییم. در شأن نظام اسلامی نیست که ما هنوز نتوانستهایم رفع حصر آقایان کروبی، موسوی و خانم رهنورد و رفع ممنوع التصویری آقای خاتمی و آزادی بسیاری از زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی را حل کنیم. به هوش باشیم که باندهای مافیایی پشت صحنه موسسات مالی، قاچاق کالا، بدهکاران بزرگ مالی، بازار شدیدا آشفته ارز و سکه، خفه کردن در استخر، ناگهان کلیت نظام را به خفگی نکشاند.