اگر دنبال «سفارشی ها» بودم، وزیر می ماندم
اگر دنبال «سفارشیها» بودم، وزیر میماندم
وزیر سابق رفاه گفت: روزی که من میخواستم وزیر شوم، ظریفی به من گفت 70درصد وقتت باید توطئه خنثی کنی. من واقعا درک نمیکردم که میگفت تو بیشتر از 10درصد نمیتوانی کار کنی. به اعتقاد من وقتی کسی را مورد قضاوت قرار میدهید باید بر اساس مقدوراتش در مورد عملکرد او قضاوت کنید. علی ربیعی افزود: در دوران من مهمترین اتفاقی که در وزارت کار افتاد، این بود که وزارتخانه صاحب نظریه شد. تعاون را از یک حالت شعاری آرمانی بر پایه واقعیتها بسط دادم. یکی از نمایندگان استیضاحکننده به من میگفت که چرا سهم تعاون 25درصد نیست. وی اظهار کرد: بعد وقتی به او گفتم GDP ایران چقدر است؟ نمیدانست و اصلا درکی از نحوه توسعه بخشهای اقتصاد ایران نداشت. به هر حال ما تعاون را به جایگاه واقعی خودش بردیم. جایی که میتوانست به طور واقعی رشد کند رشد جامعه بود و جوامع محلی با تعاونیها ممکن است. ربیعی تصریح کرد: خوشحالم بسیاری از نیروهایی که در دوران من سمت گرفتند، رشد کردند. افراد زیاد «بیکس» و بیسفارش زیادی را رشد دادم. اگر دنبال سفارشیها بهخصوص در شرکتها بودم الان وزیر بودم. وزارتخانه با نظریه اداره میشد. فقط یک نمونه از آن خروجیهای موفق سیاست رفاهی، بازگرداندن کودکان بازمانده از تحصیل است که آثار آن در حال هویدا شدن است. ربیعی گفت: اگر بگویید مهمترین اولویت ما که از نان شب واجبتر است، چیست؟ میگویم گفتوگو. گفتوگوی اجتماعی بزرگ راه بیندازیم و گفتوگوی اجتماعی را از سیاستزدگی بیرون بکشیم. ما حتی باید برای مسائل کوچک گفتوگو راه بیندازیم. پدیدهها را مطرح کنیم و پیرامون آنها با جامعه حرف بزنیم. یاد بگیریم در جامعه گفتوگو کنیم. من به کارکرد و اثربخشی گفتوگوی اجتماعی باور دارم. همه ما دچار یک بیماری هستیم. یک بیماری فرهنگ ایرانی این است که ما دنبال یک قهرمان هستیم که ما را نجات دهد.