هفته نامه آیینه یزد

نقدی بر سفر غیرضروری وزیر آموزش‌وپرورش به یزد

سال‌ها است وزارت آموزش و پرورش به عهد و پیمانی که با عده‌ای از معلمان بسته است عمل نمی‌کند،‌ سالیان متمادی است عده زیادی از بازنشستگان به حق قانونی خود نرسیده‌اند. طی این چند سال حقوق صدها نفر از معلمان خرید خدمتی از قرار ماهیانه حدود یک میلیون تومان را به موقع پرداخت نکرده‌ است. در چند روز اخیر خبر شرکت سید محمد بطحایی و معاونان وزارتی و مدیران کل استان‌ها و مدیران نوسازی توسعه و تجهیز مدارس سراسر کشور در نشست و همایشی در یزد منتشر گردید اما بعد از تهیه مقدمات و تمهیدات لازم خوشبختانه نشست مدیران کل آموزش و پرورش و معاونان وزیر که در موقعیت کنونی نتیجه‌ای بر آن مترتب نبود برگزار نگردید. این پرسش مطرح است که آیا هیچ یک از مسئولان اداره کل آموزش و پرورش قبل از اعلام برنامه‌های سفر براساس فرمایش مولای متقیان حضرت علی(ع) که می‌فرماید: «از گفتن حق یا مشورت در عدالت خودداری نکنید» به عنوان انجام وظیفه قانونی و شرعی در موقعیت حساس کنونی و با توجه به مشکلات حاکم بر سازمان‌ها و نهادها و وزارتخانه‌ها از جمله آموزش و پرورش و نبود بودجه کافی و نیاز ضروری به منظور صرفه‌جویی آیا تنها یک خط به عنوان مشورت یا اظهارنظر که وظیفه هر کارگزاری است دوستانه و محترمانه نظر اصلاحی خود را مبنی بر این که در وضعیت فعلی تشکیل نشست و سمینار به مصلحت نیست به مقام مافوق ارسال نموده است؟ آیا با عنایت به عدم پرداخت چندین ماهه حقوق صدها نفر از معلمان خرید خدمات آموزشی نیازی به برگزاری این‌گونه همایش‌ها و نشست‌ها می‌باشد؟ آیا حداقل صدها میلیون تومانی که صرف هزینه این برنامه‌ها خواهد شد نمی‌بایست در اموری مهم‌تر از جمله برای تأمین امکانات و تجهیزات مدارس هزینه گردد؟ «...بسیاری از روابط اجتماعی و خطوط نظام اقتصادی و مسائل سیاسی همگی بر محور عهدها و پیمان‌ها دور می‌زند که اگر تزلزلی در آنها پیدا شود و سرمایه اعتماد از بین برود به زودی نظام اجتماع فرو می‌ریزد و هرج و مرج وحشتناکی بر آن حاکم می‌شود به همین دلیل در آیات قرآن تاکید فراوان روی مسأله وفای به عهد شده است عهد و پیمان معنی وسیعی دارد که هم شامل عهدهای خصوصی در میان افراد در رابطه با مسائل اقتصادی و کسب و کار و زناشویی و امثال آن می‌گردد و هم شامل عهد و پیمان‌هایی است که در میان ملت‌ها و حکومت‌ها برقرار می‌گردد و از آن بالاتر شامل پیمان‌های الهی و رهبران آسمانی نسبت به امت‌ها و امت‌ها نسبت به آنها نیز می‌شود...»(1)
اگر درخواست‌های مکرر بسیاری از فرهنگیان استان و وضعیت و واقعیت فعلی آموزش و پرورش یزد به وزارتخانه منعکس گردیده بود بدون شک مسئولان عالی وزارت آموزش و پرورش به جای برگزاری همایش و حضور در یزد به سازمان برنامه و بودجه می‌رفتند و به دکتر محمد باقر نوبخت می‌گفتند: آیا شخصاً حاضر است به مدت پنج شش ماه صددرصد حقوق و مزایای معاونت در نهاد ریاست جمهوری و یا مطالبات خود را دریافت ننماید؟ مسئولان برنامه و بودجه، رئیس قوه مجریه از جمله وزیر آموزش و پرورش باید بدانند بسیاری از این معلمان با سختی روزگار می‌گذرانند و حتی شنیده و دیده می‌شود کرایه رفت و آمد به آموزشگاه محل خدمتشان را باید از دیگران قرض بگیرند. آیا دولتمردان روزهای آخر اسفند ماه با خیال راحت مراسم ایام عید را برگزار می‌کنند، به مسافرت می‌روند و به دید و بازدید می‌پردازند؟ براستی تکلیف صد‌ها معلمی که چندین ماه همین حق‌الزحمه اندک خود را دریافت ننموده‌اند چیست؟ و چه جوابی دارند که بگویند و بنویسند ‌و...
چند ماه پیش وزیر آموزش و پرورش به منظور صرفه‌جویی در امور، پیشنهاد «همه برپا» داد پس چه بهتر که در جریان اخیر نیز به جای تشکیل نشست‌ و همایش و صرف هزینه‌های گزاف فرمان می‌داد تا «همه برجا»ی خود بنشینند و اجازه می‌داد هزینه‌های برگزاری این‌گونه جلسات در جایی مهم‌تر و مناسب‌تر صرف گردد. به عنوان نمونه نتیجه و خروجی نشست «همایش مدرسه ایرانی معماری ایرانی» با صرف وقت و هزینه بسیار زیاد چه خواهد بود؟ مگر در بیشتر شهرها و استان‌های کشور آموزشگاه‌های فاخر و ارزشمند با معماری ایرانی وجود ندارد؟ آیا در شهر یزد مدارسی مثل ایرانشهر، مارکار، کیخسروی و... و دیگر بناهای ارزشمند و هماهنگ با اقلیم و فرهنگ و معماری ایرانی از دهه‌ها پیش در حال بهره‌برداری نیست؟ آیا به جای برگزاری این همایش پر هزینه بهتر نبود مهندسان و معماران سازمان نوسازی مدارس کشور در شهر و دیار و یا استان محل سکونت خویش از این الگوها بازدید و در طراحی مدارس جدید از شیوه‌های طراحی و معماری آن بهره بگیرند و حداقل آموزشگاه‌هایی را که احداث می‌کنند برای رعایت اصول ایمنی اولیه حفاظی بر روی پنجره‌های طبقه روی هم‌کف آنها نصب کنند. به یقین اولی و اصلح است در این موقعیت هزینه‌های گزاف برگزاری چنین همایش‌هایی به منظور مقاوم‌سازی و استاندارد نمودن کلاس‌های درس و سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی مدارس استفاده گردد. در استان یزد که بعضی از اعضای شورای اسلامی شهر در پی ساخت مصلی و پردیس فرهنگی در آن هستند هم‌اکنون بالغ بر 2800 کلاس درس غیرمقاوم و فرسوده از نظر سازه وجود دارد و حدود 1500 کلاس درس از نظر سیستم گرمایشی غیراستاندارد می‌باشد و هر روز هزاران نفر از دانش‌آموزان دارالعباده یزد بدون خوردن لقمه‌ای نان به عنوان صبحانه به مدرسه می‌روند گذشته از این بسیاری از آموزشگاه‌ها فاقد امکانات ورزشی، پرورشی، نمازخانه، کتابخانه، سالن اجتماعات و سالن ورزشی مناسب است و قطعاً در بیشتر شهرها و دیگر مناطق این مرزوبوم اوضاع پیچیده‌تر و نابسامان‌تر می‌باشد. گفته می‌شود در مواقعی هزینه‌های فلان نشست و همایش را خیر محترمی می‌دهد که در جای خود کاری ارزشمند و قابل تحسین است اما همیشه باید موضوع مهم و مهم‌تر را در نظر داشت. گاه دیده شده است بعضی از خیرین بزرگوار با پرداخت صدها میلیون و یا میلیاردها تومان آموزشگاهی به نام غیرانتفاعی و غیردولتی ساخته و در اختیار فرد یا افراد و گروهی قرار داده‌اند اما با کمال تاسف نتیجه آن شده است که گردانندگان آن آموزشگاه‌ها در دریافت شهریه و در پرداخت حق‌التدریس و در نحوه پذیرش و از همه ناپسندتر اخراج دانش‌آموز و اداره مدرسه و برگزاری اردوهای سیاحتی و زیارتی و در ثبت‌نام‌ها عرف و ضوابط و قوانین را زیر پا می‌گذارند، قداست فرهنگ را رعایت نمی‌کنند و در نتیجه به اختلافات طبقاتی و تبعیضات موجود آموزشی دامن می‌زنند و مسائل و مشکلات فراوانی برای دیگر موسسان مدارس غیردولتی که می‌خواهند تابع ضابطه و قانون باشند به وجود می‌آورند.
 مناسب می‌داند فرازهایی از سرمقاله دو ماه پیش را که در این ستون درج گردیده مجدداً به استحضار خوانندگان آیینه برساند «...پیشنهاد مشخص نگارنده این سطور به ریاست قوه مجریه و مقننه این است که به بودجه آموزش و پرورش در سطح کلان کشور عنایت بیشتری مبذول گردد. با توجه به تحریم ظالمانه‌ای که برای مردم این سرزمین رقم خورده و در کنار عدم نظارت مدیران و مسئولان ذی‌ربط قدرت خرید اقشار کم‌درآمد و ضعیف جامعه بیش از گذشته کاهش یافته و در بسیاری از مناطق و استان‌ها هزینه‌های ضروری آموزشگاه‌ها نیز تامین نمی‌گردد بنابراین مناسب است در تمام سازمان‌ها و نهادها و موسسات فرهنگی و تبلیغی و برگزارکننده همایش‌ها، بزرگداشت‌ها، یادبودها، سمینارها بویژه در سازمان‌هایی که معمولاً کارهای موازی انجام می‌دهند ترتیبی اتخاذ گردد تا این‌گونه هزینه‌ها و سفرهای داخلی و خارجی و ماموریت‌های مقامات و مسئولان در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و وجوهی که باید برای چاپ و تکثیر میلیون‌ها عکس و بنر و اطلاعیه و اعلامیه و نظایر آن صرف گردد در سال 1398 به کمترین حد ممکن تقلیل یابد و مبلغی که صرفه‌جویی می‌گردد برای خرید وسایل گرمایش و سرمایش و استانداردسازی آموزشگاه‌های کشور اختصاص یابد تا کمتر شاهد مرگ و میر و سوختن نوگلان معصوم این سرزمین باشیم و فرزندان این مرزوبوم مجبور نباشند زیر چادر یا کنار دیوار و در هوای آزاد و گاه در آغل گوسفندان و بیغوله‌ها و با کمترین وسیله و امکانات کلاس درس تشکیل دهند و برای گرم کردن خود از چوب و چراغ نفتی استفاده کنند. همت اعضای دولت و نمایندگان مجلس می‌طلبد تا به‌خواست پروردگار و با تأیید و تصویب این امر اقدام خیرخواهانه و خداپسندانه‌ای انجام دهند و اگر نمی‌توانند بودجه بیشتری به آموزش و پرورش اختصاص دهند با صرفه‌جویی‌هایی که بدان اشاره شد حداقل بخشی از مشکلات و معضلات ده‌ها ساله آموزشگاه‌ها را کاهش دهند.»(2) 

مدیرمسئول

پی‌نوشتها:
1- «تفسیر نمونه»، جلد 12، صفحه 110 و 111، ذیل آیه شریفه 34 سوره مبارکه اِسراء
2- هفته‌نامه آیینه یزد، شماره 583، 19/10/97