هفته نامه آیینه یزد

غلیان آتش خدمت

دیروز عمو جان بر سبیل لطف و انجام صله رحم سری به بنده منزل زدند. حقیر هم که دیدم حال مبارک عموجان خوش است تذکرات لازم به اولاد و اصحاب خانه دادم که حدود را مراعات کنند. دهان‌ها بسته باشد حتی مرغ‌ها و خروس‌ها هم به تفکیک جداسازی و قفس قناری را هم بیرون ببرند که نغمه ناسازش آزارشان ندهند. پس از ورود جناب عمو و تفقد حال حاضران گفتند: خیال نامزدی در انتخابات شوراها را دارند و برای احتیاط نیز اسم بعضی از دوستانشان را در لیست سایه منظور کرده‌اند. بنده به اجبار ضمن تایید، برای حفظ وحدت خانوادگی گفتم در خدمتم که این فرزند کوچکی پرید تو اتاق که منم میام به ناچار دعواش کردم والده بچه‌ها هم به روال همیشگی با اعتراض گفت: درست با بچه صحبت کن حالا که همه می‌روند بگذار او هم برود خودش را مطرح کند کجاش از بچه‌های مردم کمتر است؟ دوباره عموجان با تغیر و عصبانیت صحنه را ترک کردند من هم که دیدم جنگیدن در دو جبهه صلاح نیست عرض کردم باباجان بفهمید که کجا می‌روید؟ ثبت‌نام چه مقام مهمی است که گویا عیال ما هم نفهمیده بود، گفت: آقاجان ببین چطور عشق خدمت جوشان و فوران کرده که دیگه حالا بیست‌تا بیست‌تا نامزد می‌شوند این بچه را هم همراه عموجان بفرست دیدم حرف حساب جواب نداره، رفتم دو کلمه حرف ناحساب و بی‌ربط بنویسم تا خوانندگان آیینه چگونه قضاوت کنند؟

زبان دراز

سیاست‌ورزی یا ورزشگاه آزادی

خبر خوش سونامی ترامپ موجب انبساط خاطر بعضی از دلواپسان فریادگر گردیده است دلیلش را نمی‌دانم ولی می‌دانم بازی شهرآورد بین دو تیم فوتبال سرخ‌ها و آبی‌ها است. حتما دیده یا شنیده‌اید که در ورزشگاه آزادی موقع بازی دو تیم استقلال و پرسپولیس. این طرف می‌گوید لنگی چهارتایی، اون طرف هم می‌گوید کیسه‌کش شش‌تایی، این‌طرف می‌گوید «هارت»، آن‌طرف هم جواب می‌دهد «پورت»، مثلاً «ترامپ مو قشنگه» می‌گوید گزینه جنگ را گذاشتم روی میز، این طرف هم جواب می‌دهد میز و محتویات آن روی هوا است. تندروان سنا و کنگره و دولت در امریکا نیز اطفال و اذناب خود را همانند عده‌ای درد امن می‌گیرند و از جیب مردمانشان کارخانه‌های اسلحه‌سازی را رونق می‌دهند ما هم بالاخره سخنرانی تندی را که مجدداً توپ را به زمین حریف پس می‌فرستد علم می‌کنیم. اما برگردیم به ورزشگاه این کرکری‌خوانی‌ها یک فایده دیگر هم دارد چون هیچکس به اصل بازی و بازیکن‌هایی که میلیاردها تومان از جیب ملت هزینه‌شان شده و چطور بازی کرده‌اند و چه نتیجه‌ای دربرداشته؟ و آیا بازی فنی و با کیفیت کرده‌اند یا نه، ضمناً چرا کسی به ضعف‌ها و کمبودها توجه نمی‌کند؟ یا آن جوان که گلو پاره می‌کند اما نگاه به شکاف و شکستن سکویی که روی آن نشسته نمی‌کند و یادش می‌رود زمین چمن مناسبی ندارد و هنوز آبخوری‌ها مرمت نشده یکی هم فریاد می‌زند شیر سماور!! ببخشید این قرصهایم که نمی‌خورم الکی و بی‌ربط آسمان را به ریسمان می‌بافم. مقدمه چه ربطی به موخره داشت هیچی. این هم یک روش زبان‌درازانه است و بس.

زبان دراز

بشارت باد بر ما که شیخ شورا هم مهندس شد

این روزها شاهد تحرک بی‌سابقه در میان بعضی از اعضای شورانشینان شهر هستیم، چشم‌ها چیزهای نادیده می‌بیند یعنی سخن از اطعام طعام، پدر ایتام، شوی بیوه زنان و همیان نان و خرما بر پشت، بدره زر در جیب که سراغ فقرا و پایین شهریان می‌گیرند تا آن یکی دینداران را جلب و دیگری بیماران را مداوا تا دفاع نمودن از حقوق مردم و نقد مبلمان شهری در تریبونهای عمومی. شنیده می‌شود حتی خطر استیضاح زیر گوش شهردار آژیر خطر می‌کشد و آن مقام با زیرکی و سیاست پل‌ها را مرمت و با توسعه کوچه‌ها و خیابان‌ها چشم‌ها و ذهن‌ها را جای دیگر می‌برد! یکی از شیوخ شورا گاه که مستمعان پای منبر سرحال باشند با آب و تاب پاسخ منتقدانی می‌دهد که با مدرک و دلیل از عملکرد عده‌ای انتقاد نموده‌اند. راوی می‌گوید: احدی از شیخین شورا با همان هیبت وصولت وعظ و خطابه بر دوچرخه می‌نشیند، رکاب می‌زند سپس جفت پا به عالم مهندسی می‌پرد و از عدم استاندارد ساختمان‌های شهر می‌گوید. یکی دیگر از اعضای شورا در هنگام افتتاح زیرگذر برای اینکه در قاب عکس باشد چنان گردن کشیده که راویان اخبار و طوطیان شکرشکن شیرین گفتار روایت کرده‌اند دو روز از درد آن موضع خواب نرفته است و گفته شده یکی دیگر آنقدر خود را با فشار نزدیک قیچی به دستان افتتاح رسانده که قیچی بر پهلویش فرو رفته و مجروح شده. آن بانوان هم گله که افتتاحیه مردانه است پس ما چه!!؟
ای خوشا به حال مردمان این شهر
خلاصه این شور و تحرک شوراییان چنان بر چشم و بر دلها نشسته که شاعری سروده است
باز این چه شورش است فتاده در خادمین شهر
غوغای خدمت به پا کرده در دل ارباب دهر
 و دیگری گفته
کدام صور بردمیده که شورای شهریان
از خواب پریده و بسته کمربند بر میان
گرچه عقلاً می‌دانند و پوزخند می‌زنند اما این زبان‌دراز کم‌خرد در تحیر همچنان باقی مانده است!!

زبان دراز

ماجرای امیری از امیران شیخ دیپلمات

شبی از شب‌های طولانی زمستان زبان‌دراز در عالم رویا دید پهلوون‌ها در یکی از سرگذرهای شهر بیکار شده، نشسته بودند و درباره اوضاع مملکت «گف» می‌زدند و اینکه باید به زندگی مردم برسند چون وضع قوت و روزی خیلی خرابه! در این گف‌وگفت «قلی» درحالیکه پاشنه گیوه را کشیده بود و نفس‌زنان خودش را به پهلوون‌ها رسوند و گفت: حسابش را رسیدیم و او را آوردیم پایین. پهلوون، دستی بر سر و صورت خود کشید و گفت: کی؟ کجا؟ زبانت یک دقیقه در دهن بگیر، نفسی بکش، بعد خوب توضیح بده ببینم: چی شده؟ گفت: به‌جون پهلوون، بچه‌ها حالشون را گرفتند. امیری از امیران حکومت آمده بود مسجد جامع، درباره کارهای دولت می‌گفت که اول یکی فریاد زد آی نفس‌کش، دیگری هم که جوگیر شده بود و خواست کم نیاره نگاه این طرف و آن طرف کرد هیچی دم دستش نبود مهر را پرتاب کرد خلاصه بقیه بچه‌ها هم همراهی کردند. در عالم خواب داد و فریاد زدم و گفتم آیا رسم جدید مهمون نوازی است یا از مستحبات بین دو نماز است که جدیداً مد شده...؟ در این هنگام پهلوون بزرگ سری تکان داد و یواشی گفت خوب نشد. چه کنیم؟ پهلوون کوچیکه گفت می‌گوییم: ما نبودیم. جواب داد: مثل روز روشن است که کی بوده بهتره بگیم امیر حکومت «خالی بسته» آمار و ارقام دروغکی داده مردم عصبانی شدند حقش را گذاشتند کف دستش. قلی که نفسش چاق شده بود گفت: رخصت! پهلوون نفرمایید! خنده‌مان می‌کنند و می‌گویند اگر با گفتن دروغ و «خالی بستن» باید سنگ و مهر به دولتی‌ها زد در مقایسه با زمان پهلوونی و میانداری ما باید به سوی «اوسا محمود» و نوچه‌هاش شیر کوه یزد پرتات می‌کردیم یا همون «هسته‌ای» که دانش‌آموز دوره راهنمایی ساخته بود می‌آوردند «ارگ محمودیه» و همانجا می‌ترکوندند یا توباغ خونه‌های هزار متری زیر «هاله نور» حبسش می‌کردند. همهمه شد هر دلاوری حرفی می‌زد و... ناگاه صدای سرکار خانم رئیس خانه را شنیدم که می‌گوید: فرزندم! پدرت را بیدار کن چرا این‌قدر خروپف می‌کند بازهم داره هذیان می‌گوید، وقت رفتن مدرسه دیر شد ناگاه بیدار شدم و با خود گفتم: باید بروم سرکار دیگر فرصت خواب نیست. عزت زیاد، رخصت.

زبان دراز

پیشنهاد در حد وسع «زبان‌دراز»

از آنجاکه هرجای دنیا اتفاقی می‌افتد از مقدس‌ترین سرزمین‌ها تا اماکن سیاحتی و تفریحاتی با طعم معروف منکراتی یا به وجود آمدن هر نوع حادثه اعم از سیل، توفان، زلزله، انفجار یا حرکت جرثقیل، به هر حال یک ایرانی را می‌توان یافت گاهی که در داخل کشور در عین بحران بی‌آبی و خشکسالی که گاه با عطسه‌ای از آسمان سیل راه می‌افتد و «ستاد خشکسالی» به «ستاد بحران سیل» تبدیل می‌گردد، زبان‌دراز پیشنهاد می‌کند وزارتخانه‌ای به‌نام وزارت (بُحرماس) ایجاد کنند و در استانها نماینده آن در حد یک مقام اداری باشد. آه! ببخشید که «بحرماس» را توضیح ندادم. «بُحْر» مخفف بحران و «ماس» هم ماست مالیزیشن ضعف و اهمال مدیریت یعنی همان که در قدیم می‌گفتند «ماله مالی» یعنی عدم پیش‌بینی خطر و بحران. همچنین اضافه می‌نماید: اهم وظیفه این وزارتخانه در مرکز و در استانها هم با صدور اطلاعیه و سپس تکذیب کردن آن و نهایتاً منکر شدن هر نوع سانحه‌ای ‌باشد و در صورت غیرقابل انکار بودن پرتاب توپ تقصیر به زمین و زمان و نهایتاً اعلام خطای انسانی آن هم بیشتر مقصر اصلی خود «مرحومان» حادثه باشند، ضمناً خواهان برخورد با شایعه اندازها هم بشوند. امیدوارم این پیشنهاد مششع مورد عنایت واقع گردد و پاداش زبان‌دراز پیشنهاد دهنده طرح هم فراموش نشود.

زبان دراز

توافق و تفاهم جدید!!

اگر اهل مطالعه صفحات اجتماعی نشریات کاغذی باشید یا تفحصی در دنیای مجازی کنید. این روزها از رخت بربستن تفاهم و توافق و سازش و درک متقابل در خانواده و مدرسه و جامعه و بین نسل‌ها صحبت فراوان است. اما زبان‌دراز که مانند بعضی از خطبا و سخنرانان منتقد دولت در همه رشته‌ها اعم از اقتصاد و هوافضا و سیاست و طبابت و قراردادهای نفتی و... استاد مسلم می‌باشد و هم‌چون کلیه موارد در همه زمینه‌ها توافق و تفاهم فحص و جستجو و مداقه و مطالعه کرده به این نتیجه رسیده است که در موارد زیادی عدم تفاهم و توافق دیده می‌شود اما در یک زمینه تفاهم و توافق رو به رشد دیده شده است، و آن طلاق تفاهمی است که زوجین اگر در بیشتر ایام زندگی مشترک توافق ندارند در ندیدن روی مبارک یکدیگر به توافق کامل رسیده‌اند و به طلاق توافقی گردن نهاده‌اند. البته زبان‌دراز در ادامه بررسی‌هایش سرنخهایی از توافق و تفاهم بر سر سفره ملت در پشت پرده هم به‌دست آورده که چون بر روی پرده نوشته شده بود (ورود اغیار ممنوع!!) در این باره نمی‌تواند اظهارنظر ‌کرده و منتظر فروافتادن پرده‌ها آن هم با اراده دلسوزان می‌نشیند. تا خوانندگان آیینه به چه تفاهم و توافقی برسند خدا آگاه است.

زبان‌دراز

تخیلات آب‌وهوایی!

این مکالمه در سالها بعد انجام خواهد شد! و از پدر و پسری می‌گوید که درحال دیدن آلبوم عکس هستند!
پسر: باباجان اینکه دایره شکل است و دسته داره اسباب بازی است؟
پدر: نه پسرم، چتر پدر خدابیامرزم هست.
پسر: تا حال نگفته بودی بابا بزرگ چتر باز بوده است!
پدر: چتر باز کدومه، این وسیله‌ای بوده برای اینکه مردم در موقع بارندگی خیس نشوند
پسر: باران! باران چی بوده؟ نکنه این «باران» دختر همسایه را می‌گی؟
پدر: ای پسره بی‌سواد، باران که درباره آن در کتاب تاریخ علوم آمده نوشته است که از ابر می‌باریده شاعر هم گفته باز باران با ترانه! با گهرهای فراوان می‌چکد بربام خانه!
پسر: «ترانه» که با خاله رفت بیرون!
پدر: ترانه؟! هیچی پسرم! زیرلب با خود می‌گوید (بیشتر پیش بروم قضیه منکراتی هم می‌شود چون می‌گوید مثال بزن! ترانه! شادی! خوشحالی! چطور این‌ها را به او بفهمانم!)
پسر: باباجان قدیم‌ها خیلی پولدار بودید که برف شادی همه جا می‌پاشیدید؟؟!
پدر: کو؟
پسر: عکسی نشان پدر می‌دهد
پدر: درحالیکه می‌خندد می‌گوید نه عزیزم این هم مثل «باران» از ابر می‌آمد البته وقتی هوا سردتر می‌شد و سوز و سرما بیشتر می‌شد.
پسر: بابا جان! سوز و سرماچیه؟
پدر می‌گوید: پسرم ببخشید اینها درس تاریخ است و من بلد نیستم! مانبودیم!
بعد پدر می‌گوید بچه‌ام درست می‌گوید حقیقتی است برف و باران که هیچ! نخواستیم! کمی هوس سرما کردم.

زبان دراز

ماجرای قطع گاز توسط کشور برادر

باز اول صبحی اخوی را درحال ترنم صبحگاهی آن هم بی‌عصا دیدم خوب که گوش دادم دیدم به سبک زمزمه مثنوی‌خوانی زیرلبی می‌خوانند
کنی قطع گاز خانه‌ها و چو گازت قطع کنند
بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست
گفتم: اخوی چه شده؟ گفت: بازهم یکی از برادران شرط رفاقت را سربزنگاه ادا نکرده. پرسیدم: برادر روسیه را می‌فرمایید گفت: نه یکی از نوچه‌هاش بوده گویا قبض گاز آورده بودند دم در دولتخانه شیخ دیپلمات. دولت هم پول قبض را نداده اخطار کردند چون آه در بساط نبوده که بدهد آنها هم در عین رفاقت وانت و عمله و آچار و بیل و کلنگ مثل ادارات آب و برق و گاز خودمان که گاهی چریک‌وار یورش می‌آوردند، آمدند خیلی دوستانه شیر گاز را بستند و گفتند پولش را که با جریمه قطع و انعام کارگران دادید دوباره وصل می‌کنیم همین و بس!!
 گفتم اینکه اخوی سرخوشی نداره جنگ چپ و راست و اصلاح طلب و اصولگرا نیست مشکل ملی است گفت من کار به اینها ندارم دولت که تو دست‌انداز بیفتد کیف داره!! دوم! روسا که دستور قطع می‌دهند بفهمند مردم ندارن که نمی‌دهند اگه داشتند که حرام‌خور نیستند که فکر کنند اینها مجانی است زبان‌دراز می‌خواهد بگوید: ندارند که بدهند.

زبان دراز

عرض یا ارز معذرت!!

این ارز هم بازیگر شده یا جن زده گشته است از وقتی که بابک معروف سرباز جوانی بود تا اکنون که به لطف هم‌نشینی با بزرگان و وصل شدن سیم ارتباطش به اصل ژنراتور یکی از مولتی میلیاردها شده است معمولاً این موقع سال که می‌شود برای اقتصاد و مردم ابوعطا می‌خواند و سر به هوا بالا و بالا میرود البته بسته به حال و هوای دولت مستقر از سوی عده‌ای باب میل و مذاقشان مقصر گرانی ارز به صورتهای مختلفی معرفی گردیده است. گاه دست امریکا و اسرائیل از آستین توطئه درمی‌آید و اصلا بی‌عرضگی دولتمردان امریکا بوده و نشان ضعف اوست که نمی‌تواند مراقب کاهش و افزایش پولش باشد، گاه مقصر کار دولتی‌ها و خودی‌های خودکامه مخالف دولت معرفی شده‌اند و وقتی هم تقصیر جمشید بسم‌ا... و امروز علت در ریشه روانی دارد. به تعبیر حقیر مردم دچار توهم گرانی شده‌اند وگرنه ارز گران نشده است که نشده و فقط کمی از چند هزارتومان بیشتر می‌باشد. لذا زبان‌دراز بی‌سواد که همانند اقتصاد و درآمدش املای ضعیفی هم دارد می‌گوید: شاید منظورشان عرض معذرت بوده است نه ارز معذرت.

زبان دراز

حق «جراحت گلو» به‌حقوق وکلا اضافه شود!!

آقاجان این حقوق نمایندگان اعم از این‌که مادام‌العمر باشد یا نباشد و حق سفره و سفر و دفتر که دریافت می‌کنند به جان زبان‌دراز از شیر مادر حلال‌ترشان باشد، به‌علاوه پیشنهاد می‌گردد باید حق جراحت گلو را هم به حقوق عده‌ای از آنها اضافه کنند. می‌فرمایید: چرا؟ عرض می‌کنم ببینید! نمایندگان عزیز و محترم بر چند دسته‌اند و حسب تحرک یا حتی بی‌تحرکی کمی تا قسمتی از اعضایشان آسیب می‌بیند. گروهی که به آنها دلواپس می‌گویند جراحت حنجره هم می‌گیرند!! چون از بس داد می‌زنند و یکی دو تا هم همینطوری خبری جعل یا سلخ می‌کنند. ازآنجاکه جدیداً دروغ هم استخوان پیدا کرده و باعث جراحت می‌شود، اما گروهی جراحت اندام فوقانی می‌گیرند زیرا یا گروه فشار، فشار وارد کرده است که از حق نمایندگی و نظارت بگذرند یا موکلان که گردشان جمع شده و می‌گویند وعده‌های انتخاباتی چه شد!!؟ از بس دست پشت چشم گذاشتند و گفتند! چشم، پشت پلکها پینه بسته. دسته دیگر قلیلی از وکلا هستند که از بس بدون ‌تحرک صبح تا شب بر کرسی وکالت نشسته‌اند و اطراف نگریسته‌اند یا مرتب موبایل خود را بازبینی می‌فرمایند و آخرش هم رای ممتنع می‌دهند درد بر وجود مبارکشان عارض می‌گردد و به همین دلیل و علت باید حق جراحت یا کسالت هم بر حقوق نمایندگان اضافه شود. خوانندگان آیینه اگر معترض هستند و این پیشنهاد را قبول ندارند بفرمایند زبان‌دراز چه کند؟

زبان دراز