انعکاس آیینه شماره 571
یزد و تاملی در باب عزاداری ایام تاسوعا و عاشورا
امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه طی نامهای به برادر خود محمد حنفیه مینویسد: «...من خروج نکردم برای راحتطلبی و خوشگذرانی و نه از روی ستم و نه به منظور فساد کردن بلکه مقصودم اصلاح امت و نجات دادن اجتماع از انحراف است میخواهم امربه معروف و نهی از منکر کنم و روش من مانند جدم(ص) و پدرم علیبن ابیطالب(ع) است...»(1)
سرور آزادگان در بیان امربه معروف و نهی از منکر از جمله میفرماید: «...بار خدایا تو میدانی که آنچه از ما اظهار شده برای رقابت در قدرت و سلطنت نیست و بخواهش کالای دنیا نیست ولی برای این است که دین تو را برپا ببینیم (برگردانیم) و در شهرها و بلادت اصلاح نماییم و ستم رسیدههای از بندههایت را آسوده خاطر کنیم و به واجب و سنت و احکام تو عمل شود...»(2)
رحمت و مغفرت بر پدران، مادران، عالمان، معلمان و واعظانی که از ابتدای زندگی ما را با نام و یاد حسین(ع) آشنا نمودند. معتقدیم سینه زدن و گریه کردن و برپایی و شرکت در مجالس و مراسم عزاداری امام سوم شیعیان و یارانش ثواب دارد و از شعائر مسلمانان میباشد. اما باید به دیگران بیاموزیم فقط اشک ریختن و عزاداری تنها مسئولیت ما نیست در عزای شهیدان گلگون کفن کربلا گریستن اما با ظلم و ستم و مفاسد اجتماعی مبارزه کردن نیز مسئولیت ماست. «...باید ببینیم آیا این جلسات ما را به اصلاح نزدیک میکند و فساد را در جامعه ما کاهش میدهد و سال به سال از نظر اصلاح اقتصادی و سیاسی جلو میرویم؟... رتبه ایران از نظر فساد بین 180 کشور 130 میباشد... خداوند در آیه 117 سوره مبارکه هود امتهایی را که فساد در آنها است تهدید میکند... بیجهت نیست که بزرگان ما گفتهاند حکومت با کفر میماند ولی با ظلم نمیماند چون کفر و شرک سبب از بین رفتن حکومتها نمیشود اما ظلم و تعدی سبب ساقط شدن حکومتها میشود...»(3) همهی نوشته...