هفته نامه آیینه یزد

بهار، نشانه قدرت نقّاش هستی

"خوب گوش کنید آیا صدای باران را می‌شنوید؟"نوازش جوانه را بر رخسار عریان و سرما دیده شاخه‌ها می‌بینید؟ عطر دل‌انگیز شکوفه‌ها را در فضای رنگارنگ طبیعت احساس می‌کنید؟"رنگارنگی طبیعت، کتاب درس خلقت"است. تردید نکنید که" این ما هستیم که سبزی‌ها و گیاهان را می‌رویانیم."دشت و دمن را به سبزی می‌آراییم و گلبرگ گل‌ها و شکوفه‌ها را با رنگ‌های شاد و فریبا زینت می‌دهیم. آسمان را با نیلی شفاف و صاف و گاه کبود و ابراندود می‌پوشانیم و زمین را جایی با دشت و جایی با کوه و جایی با دریا و جایی با ریگ‌های روان و جایی دیگر با باغ‌هایی از گل و شکوفه و جنگل‌های انبوه و سرسبز برای زیستن شما فراهم می‌کنیم. باد نوروزی را نویدبخش آمدن بهار می‌سازیم و هزاران عصاره مفرّح و خوشبوی گل و گیاه و سبزه را بدرقه راهش می‌کنیم تا شادی فزای رونق محفلتان گردد. بی‌تردید می‌دانید که"مژده‌ی باد بهاری، از آیات خداست."
بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است(خیام)
"بهار آیه خدا و نشانه قدرت اوست "بهار فصلی نو برای رویشی دوباره است؛ بهار فرصتی دیگر برای تازه زیستن است؛ بهار گردشی جدید در حالت‌ها و روش‌هاست؛ بهار آغازی نو برای پیوندهایی جدید و پایانی برای تمامی سردی‌ها و بی‌مهری‌های گذشته است؛ بهار تحوّلی نوین در پندارهای منسوخ و اوهام بی‌روح است؛ بهار فصل تبدیل تردید سرد زمستان به باور و یقین زندگی است. "بهار اثر رحمت خداست، خوب در آن دقت کنید."در می‌یابید که "درخت و ستاره تسبیح گوی خدا هستند.""چرا اکثریت به خالق این اثر زیبا نمی‌اندیشید؟"یزدان بی‌همتا زیباترین جلوه‌های رحمت و گذشت خود را در این فصل بر شما ارزانی می‌دارد و تمامی نعمت‌هایش را بی حد و حساب همراه با لطف و مهربانی خود، بی‌دریغ بر شما فرو می‌بارد."از این طبیعت زیبا و میوه‌های متنوع استفاده می‌کنید، نمی‌خواهید تشکر کنید؟"
نمی‌خواهید دیگران را در داشتنی‌های خود شریک سازید؟ مگر نمی‌بینید که خالق هستی بی‌توقع و بی دریغ باران رحمت خود را بر سر تمام عالم وجود می‌بارد؟! پس نباید از او بیاموزید؟ نباید از بخشش و گذشت و رحمتش درس بگیرید؟ فراموش نکنید که این عالم جای قرار نیست بلکه جای آموزش است؛ آموزشی که آزمون آن را می‌توانید بخوبی در همین زمان باز پس دهید و از آن سربلند بیرون آیید؛ یا اینکه می‌توانید بار مردودی از آن را تا جایی دیگر که جایگاه قرار و آرامش است با خود همراه سازید.
جامت از آن می که می‌باید تهی است
ای دریغ از «تو» اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از «من» اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از «ما» اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ(فریدون مشیری)
ایزد منّان جهان را با صلح و آرامش آفرید و با رنگ عشق و عاطفه آن را رونق بخشید و با عفو و رحمت بیکران خود زمان‌هاست که انسان‌ها و دیگر موجودات هستی را مرهون لطف و کرمش ساخته است اما ما چه کرده‌ایم و چه آموخته‌ایم و تا چه حد در کلاس استاد ازل سربلند بوده‌ایم؟ آنچه را به ما می‌بخشد، بی امان می‌ستانیم و به نام خود می‌کنیم و تا زنده‌ایم از آن به گونه‌ای مراقبت می‌کنیم که دست هیچ تنابنده‌ای به آن نرسد گویا ما همیشگی هستیم و آن نعمت، ماندنی.
بهاری خرم است ای گل کجایی
که بینی بلبلان را ناله و سوز
جهان بی ما بسی بودست و باشد
برادر جز نکونامی میاندوز
نکویی کن که دولت بینی از بخت
مبر فرمان بدگوی بدآموز(سعدی)
اگر در حق خود یا دیگری بدی می‌کنیم از آن به راحتی نمی‌گذریم و گاهی تا سال‌ها و گاهی تا پایان عمر آن را به خاطر می‌آوریم و بر سر زبان‌ها فاش می‌سازیم. یکدیگر را اسیر خواهش‌های نفسمان می‌کنیم و گاهی برای مبلغی ناچیز آبروی یک عمر اندوخته مان را در لحظه‌ای می‌ریزیم و قدر یکدیگر را می‌شکنیم. اما پروردگارمان چگونه است؟ آنگاه که از او طلب عفو می‌کنیم، او می‌بخشد و می‌گذرد و باز فرصتی دیگر به ما می‌دهد بی آنکه آبرویمان را بریزد و قدرمان را بشکند و عهد و پیوند گذشته را از یاد ببرد، او با دریای رحمت خود ما را همراهی می‌کند و یاریمان می‌دهد اکنون که خواسته‌ایم بتوانیم بر کاستی‌ها فایق آییم و در مواجه با مشکلات سربلند گردیم.
خاک، جان یافته است.
تو چرا سنگ شدی؟
تو چرا این همه دلتنگ شدی؟
باز کن پنجره‌ها را ...
و بهاران را باور کن! (فریدون مشیری)
آری هنگام بهار، "باغ و بستان، بستر تفکر شماست."کافی است با دقت به اطراف خود بنگریم و با تدبیر و خردمندی، سالی را شروع کنیم که اگر نوبتی دیگر نصیبمان نشد، افسوس نخوریم که کاش باز هم مهلت داشتیم.
پس همچون خورشید بتابیم و همچون دریا ببخشیم و همچون آسمان و زمین در گردش روز و شب، با همنوعان خود بپیوندیم و باغ زندگی یکدیگر را با سبزه عطوفت و نسیم وفا و باران گذشت خود شاد و امیدوار سازیم.

با اظهار تشکر از خواننده محترمی که مقاله «بهار، نشانه قدرت نقاش هستی» را به دفتر هفته‌نامه ارسال نموده‌اند.

آغاز سال 1390 هجری شمسی بر تمامی ایرانیان و علاقه‌مندان فرخنده باد. هفته نامه «آیینه یزد» سالی همراه با سلامتی و شادی و سربلندی برای تمام هم میهنان گرامی و سرشار از موفقیت و سرافرازی برای میهن عزیزمان ایران اسلامی آرزومند است.
امید است که در سایه الطاف پروردگار یکتا این هفته نامه مستقلاً در حد توان بتواند رضایت و خشنودی شما بزرگواران را در مسیر اطلاع‌رسانی و تحقیق و بررسی رویدادهای جامعه و آگاهی بخشی از اخبار و اطلاعات فراهم سازد.
خوانندگان گرامی به آیات شریفه قرآن کریم و ترجمه آنها که ذیلاً ذکر می‌گردد مراجعه نمایند.
پی‌نوشت:
در این نوشته از معانی آیات سوره نحل/آیه 65، سوره نحل/آیه 13، سوره انعام/آیه 99، سوره روم/آیه46، سوره فصلت/آیه 39، سوره روم/آیه 50، سوره الرحمن/آیه 6، سوره عنکبوت/آیه 63، سوره یس/آیات33و34و35، و سوره نحل/آیات10و11 که از وبلاگ «دبستان شهدای پزوه» گرفته شده استفاده شده است.