هفته نامه آیینه یزد

مخالفت «روحانی» با استعفای «ظریف»

تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی: غیبت در ملاقات اسد با رهبری برای وزیر خارجه‌ای که شب و روز دغدغه ایران را دارد، توان همراهی را از مردی گرفت که توانسته بود از آمریکا در مذاکرات هسته‌ای امتیاز بزرگی بگیرد.



رییس جمهوری در پاسخ به نامه «محمد جواد ظریف» گفت: از آنجا که شما را به تعبیر رهبر معظم انقلاب “امین، غیور، شجاع و‌متدین” و در خط مقدم ایستادگی در برابر فشارهای همه جانبه آمریکا قرار دارید؛ پذیرش استعفای شما را بر خلاف مصالح کشور می‌دانم و با آن موافقت نمی‌کنم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حجت الاسلام و المسلمین «حسن روحانی» امروز - چهارشنبه - در نامه‌ای ضمن مخالفت با استعفای وزیر امور خارجه افزود: اینجانب نسبت به فشارهای وارده به دستگاه دیپلماسی کشور، دولت و حتی رییس جمهوری منتخب مردم به خوبی آگاهم. ما به عهدی که با خدا و ملت بسته ایم، تا پایان وفادار می‌مانیم و اطمینان دارم که به فضل الهی از این مرحله سخت عبور خواهیم کرد.
وی در بخش دیگری از این نامه تاکید کرد: شادی و پایکوبی دشمنان قسم خورده این مردم همچون رژیم صهیونیستی از استعفای جناب عالی بهترین گواه بر موفقیت «محمد جواد ظریف» و بزرگ ترین دلیل برای استمرار فعالیت شما در سمت وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است.
رییس جمهوری خطاب به ظریف تصریح کرد: جنابعالی مورد اعتماد اینجانب و مجموعه نظام جمهوری اسلامی و به خصوص رهبر معظم انقلاب اسلامی هستید. شما با قوت، شجاعت و درایت به مسیر خود ادامه دهید که خداوند با بندگان صالح خود است.
متن نامه حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر ظریف
وزیر محترم امور خارجه
سلام علیکم
نامه استعفای مورخ ششم اسفندماه 97 جنابعالی را دیدم. اهتمام جناب عالی به حفظ شان و اعتبار وزارت امور خارجه، و جایگاه شخص وزیر امور خارجه به عنوان بالاترین مقام مسوول در اجرای سیاست خارجی کشور، قابل درک و مورد تایید اینجانب است.
وزارت امور خارجه عهده دار روابط خارجی و زمینه ساز تحقق امنیت و منافع ملی است. لذا همانطور که بارها دستور داده‌ام تمامی دستگاه ها، اعم از دولتی و یا حاکمیتی، باید در هماهنگی کامل با این وزارت، در زمینه روابط خارجی باشند.
از زحمات و تلاش‌های بی وقفه جنابعالی در دوران تصدی مسوولیت سنگین وزارت امور خارجه، در دولت یازدهم و دوازدهم قدردانی می‌کنم و از آنجا که شما را به تعبیر مقام معظم رهبری "امین، غیور، شجاع و متدین" و در خط مقدم ایستادگی در برابر فشارهای همه جانبه آمریکا می‌دانم، پذیرش استعفای جناب عالی را بر خلاف مصالح کشور می‌دانم و با آن موافقت نمی‌کنم.
اینجانب نسبت به فشارهای وارده به دستگاه دیپلماسی کشور، دولت و حتی رئیس جمهور منتخب مردم به خوبی آگاهم. ما به عهدی که با خدا و ملت ایران بسته ایم، تا پایان وفادار می‌مانیم و اطمینان دارم که به فضل الهی از این مرحله سخت عبور خواهیم کرد.
موفقیت‌های وزارت امور خارجه فقط طی ماه‌های اخیر در مقابله با توطئه‌های آمریکا در نیویورک، وین، بروکسل، لاهه، ورشو، مونیخ و. .. و پیروزی‌های سیاسی در سطح منطقه‌ای و بین المللی قابل توجه بوده است. شادی و پایکوبی دشمنان قسم خورده این مردم همچون رژیم صهیونیستی، از استعفای جناب عالی بهترین گواه بر موفقیت "محمد جواد ظریف" و بزرگ ترین دلیل برای استمرار فعالیت شما در سمت "وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران " است. جنابعالی مورد اعتماد اینجانب و مجموعه نظام جمهوری اسلامی و به خصوص مقام معظم رهبری هستید. شما با قوت، شجاعت و درایت به مسیر خود ادامه دهید که خداوند با بندگان صالح خود است.
حسن روحانی
رییس جمهوری اسلامی ایران

استعفای ظریف و یک تحلیل
صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی نوشت: غیبت در ملاقات اسد با رهبری برای وزیر خارجه‌ای که شب و روز دغدغه ایران را دارد، توان همراهی را از مردی گرفت که توانسته بود از آمریکا در مذاکرات هسته‌ای امتیاز بزرگی بگیرد. ظریف با برجام نه تنها امکان تنفسی برای ایران ایجاد کرد، بلکه توانست شبح جنگ از کشور را دور کند.
در حالی که هنوز منطقه و جهان در شوک خبرسفر اسد به تهران بود، خبر استعفای ظریف نه تنها این سفر را به حاشیه برد بلکه سبب شد اختلاف عمیق در حاکمیت دوگانه در ایران، علنی شده و ابعاد آن به عرصه عمومی کشیده شود. پرونده سوریه اگرچه عمدتاً در دست نظامیان است، اما ظریف نیز در عرصه دیپلماسی خود را بازوی سیاسی این صحنه دانسته و در این راه در کنار سردار سلیمانی، گام‌های بزرگی برداشته است. روند سوچی و آستانه تبلور نزدیکی دیدگاه‌های دو بازوی سیاسی و نظامی در پرونده سوریه بوده است.
غیبت در ملاقات اسد با رهبری برای وزیر خارجه‌ای که شب و روز دغدغه ایران را دارد، توان همراهی را از مردی گرفت که توانسته بود از آمریکا در مذاکرات هسته‌ای امتیاز بزرگی بگیرد. ظریف با برجام نه تنها امکان تنفسی برای ایران ایجاد کرد، بلکه توانست شبح جنگ از کشور را دور کند.
شاید که نه، به احتمال قریب به یقین ظریف بیش از همه از روحانی آزرده خاطر شده و تصمیم به رفتن گرفت. روحانی همانگونه که به رای دهندگان خود پشت کرد ظاهراً به وزاری خود نیز پشت کرده است.
با تمامی این سخن عمل ظریف با توجه به شرایط کشور و حاشیه‌‌های این استعفا قابل تایید نیست. سیاست خارجی عرصه احساسات نیست، اما از مردی در قامت ظریف و شخصیت احساسی او، با توجه به دل شکستگی او تصمیم این چنینی دور از انتظار نبود. ظریف چه برود، که رفت، نقطه ضعف عمیقی را در ساختار نظام به رخ جهانیان کشیدکه مهندسی ترمیم آن بسیار سخت خواهد بود. با همه علاقه‌ای که به ظریف داشته و با همه انتقاداتی که در حوزه مدیریت داخلی و خارجی کشور دارم، استعفای ظریف را عملی ملی ندانسته و اعتقاد دارم که باید رگ خویش را به بهای ماندن و اقتدار ایران زد. احمد قوام در جریان نفت از آبروی خود گذاشت تا آن را هم خرج ایران بکنند. ما هنوز یاد نگرفته ایم و هزینه هایی می‌دهیم که نباید داد.
نکته آنکه زمانی سیاست خارجی به جایگاه واقعی خود می‌رسد که همه چیز جای خودش باشد، پس برای هر حرکت باید نه یک بار بلک چندین بار اندیشد. وضع را بدتر نکنیم.