روی خط آیینه شماره 573
•
گزارشی از «شب فرخی و روزنامه‌نگاری» 
محمدعلی وزیری: گرچه در هیچ فرهنگ لغت و لغت‌نامه‌ای جلوی نام فرخی ننوشته اما نام وی مترادف است با آزادی، آزادگی، دعوت به قانون، حمایت از طبقه محروم، مقاومت، سرسختی و ایستادگی بر عقیده و نام فرخی یزدی ملقب به «تاج‌الشعرا» همه این‌ها را معنی می‌کند. مردی خود ساخته که از شاگردی دکان نانوایی توانست در جامه رجل سیاسی و روزنامه‌نگار بر کرسی وکالت مجلس بنشیند و در اقلیتی دو نفره همان نماینده‌ای باشد و حرف‌هایی بزند که مردم، آرام آرام در کوچه و بازار نجوا می‌کنند. وی در همه حال دستگاه قدرت و جبروت ثروت و خودکامگی را با پایداری بر عقیده به کمک ذوق سرشار و قلم تند خود نقد می‌کرد بدون آنکه هیاهو و زرق و برق دورانش بتواند او را در خود حل کند. همان فرخی توفان‌زا باقی ماند، شاید همین ویژگی‌اش بود که او را کم‌نظیر ساخته است چنانکه خود گفته:
از دفتر زمانه فتد نامش از قلم/ هرملتی که مردم صاحب قلم نداشت
بیست و پنجم مهر ماه امسال به یاد فرخی «شب فرخی و روزنامه‌نگاری» با همراهی خانه مطبوعات و دیگر نهادهای فرهنگی از جمله نشریه بخارا و اجرای خوب و مسلط روزنامه‌نگار شهیر (ده‌باشی) برگزار شد تا این شب که با (می) نام فرخی و آزادگی حضار را مست کرده بود ماه هم نیاز به حلقه زدن نداشته نباشد که وی در را نبسته و دعوت عام کرده بود(1) همه‌ی نوشته...
بران شدم برای معلمان برای مقام معلمی این سطرهای عرق ریز را که از نوک اندوه بار قلم اشکبار می‌شود را تقدیم کنم. تقدیم کنم به پیشانی بلند آفتاب نشان معلم. اقایان و خانم‌های معلم می‌دانم این استوانه‌ی کوچک گچ در دستان مهر آفرین شما از تمام ستون‌های گچبری شده از پیکرهای اشرافیت! پر بهاتر است. می‌دانم لبخند تو. نوازش تو.حروف حروف که بیرون می‌آید از دهان گلابپاشت عطرآگین می‌کند جان‌های متعفن از نادانی را و روان‌های دژم را ملکوتی می‌کند. بال بال زدن‌های جبرءیل مانندت. معلم جان من می‌دانم و بجز معلم توان فهم تو را ندارد! تو دروهم نایی. آن جاهلان در جهل مرکب مانده می‌خواهند تو را با کلمات نارس و کال که از دهان تنگشان دفع می‌شود با زمان. ساعت. روز و آنچه در پستوی تاریک و نمور ذهن کپک زده شان برایشان ارزش دارد تو آیینه‌ی حق‌نما را قیاس کنند!! معلم چهلچراغ روشن معبد ملک آشیان دل عالمان!! تو دست و پایت چشم و سرت بوسه باران بوعلی است. دهان تو جواهر نشان است به دست افضل خلق مولای عارفان عاشق علی اعلا. اکنون چه کسی با چه توشه‌ای از معرفت می‌تواند تو را بستاید وقتی تو حروف مقطعه‌ی قرآنی. وقتی تو همه را با آموزش کلمات بنده می‌کنی و بعد آزاد می‌سازی از برای آزادی!! چه کسی می‌تواند با چه سرمایه‌ای تا تو را قافیه و ردیف غزل سازد جز خود خود حضرت سبحانی. معلم بهار بی‌خزان دلم. معلم تاج سر پر سودایم. معلم ماهی خانه‌ی ماه رواق عنقا نشین ذهنم. معلم ردای آبرو آور شب‌های سرد بی‌آبرو کننده. معلم نشتر تراخم‌های هزارساله. تو احتیاج به روز نداری. تو احتیاج به سخنان زشت عفریت منظر دروغ و دغل نداری. تو صدای برهم خوردن دست‌های بی رمق ناکار بلد را برای تشویق ادامه‌ی راه نمی‌خواهی که این صدا از طبل میدان رزم حق و باطل ناخوشایندتر است. تو طلا و آنچه طلایی است را نمی‌خواهی. تو معدن زمرد فرشته پاسبانی که به تو دست نیابد مگر فرشته خویی. تو تنها معلم هستی و معلم میمانی هر چند عده‌ای شب کور خورشید فراری بخواهند نام تو را با نان تنگ کنند وننگ چسبیده به خود را رنگ کنند. تو و تنها تو معلم هستی و میمانی. کاشی هفت رنگ پر از اسماء عبادتگاه محمد(ص) معلم تو را هرکس نپرستت نمرده برو نماز کنند عارفان وعاشقان و عالمان این نعلین ردیف کنان معلم. اردیبهشت ماه 95
اول شهریور ماه مصادف است با بیست و پنجمین سالگرد درگذشت دکتر پرویز ناتل خانلری.
در هر کابینه‌ای چهره محبوب یا درخشانی به چشم می‌خورد که با بهره‌گیری از ابر و باد و مه و خورشید و فلک کاری کارستان انجام می‌دهد. گرچه تمام کابینه‌ها از این نمونه شاهد دارم ولی از همین نزدیکی‌ها مثال می‌زنم روزی که وزیر کار دولت احمدی‌نژاد با بوق و سرنا «کارگاه‌های زودبازده» با صرف هزینه‌های میلیاردی مطرح کرد و بعد وزیر پرفروغ مسکن و شهرسازی با بمب خبری مسکن مهر که قرار بود الگوی مدیریت جهان هم بشود و از همین کانال کاندیدای گروهی برای معرفی به عنوان نامزد ریاست جمهوری هم گردید یاد می‌کنم نتیجه این همه هیاهو (هیچ) بود و ویرانی اقتصاد، بدهی بالا سوء استفاده بخوانید (فساد گسترده و فقر اکثریت و غنای اقلیت) و امروز دولتمردان، شهرداری‌ها، بانک‌ها و به خصوص مردم در رنج و تلاش برای زدودن تبعات این اقدامات به اصطلاح مشعشع هستند. در کابینه اعتدال نقش قهرمان و منجی به وزیر بهداشت و طرح سلامت وی واگذار شد.
با احترام نظر به اینکه اینجانب محمدرضا کوچک‌زاده (دارای فوق لیسانس عمران و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی یزد) حدود 6 سال به عنوان مدیر مسئول نشریه گنجینه یزد و حدود 6 سال نیز به عنوان عضو شورای اسلامی شهر یزد در دوره سوم، پیگیر حل مشکلات مربوط به بافت تاریخی یزد بوده‌ام از سال 76 تاکنون به عنوان کارشناس رسمی دادگستری در ارتباط به مشکلات عدیده موجود در این بافت وسیع از شهر هستم و ماهی چند نوبت جهت امور کارشناسی ساختمان تا ارزیابی تعیین خسارت به این بافت تاریخی مراجعه می‌کنم لذا به عنوان یک شهروند مطلع یزدی موارد زیر را به اطلاع مدیران ومسئولان و خوانندگان می‌رساند.